Wszystkie opinie poniżej celnie podsumowują książkę. Najważniejsze to nie jest książka w stylu seriali medycznych!, to nie jest książka o historii medycyny, czy o przypadkach medycznych! Tak marketing i opis może wprowadzać w błąd i wywoływać niezadowolenie i osób chcących przeczytać coś innego niż tym czym ta książka jest. Otrzymujemy historie w których wyjściowy pacjent jest pretekstem do opisania patologii toczących amerykański system zdrowia, amerykańskie społeczeństwo i szerzej problemy migracji i koszmarną sytuację w niektórych częściach ameryki południowej rzutująca na nielegalnych migrantów. Nie dowiadujemy się jak Ci pacjenci byli leczeni, nawet nie dowiadujemy się jaki był tego efekt, ale mamy eseje o mnóstwie spraw, owszem medycznych (epidemia otyłości, narkomanii spowodowanej fentanylem i innymi środkami),okołozdrowotnych o błędach medycznych, problemach służby zdrowia, opieki społecznej i rodzinach zastępczych i dalej społecznych, braku ubezpieczeń, bezdomności, alkoholizmu, gangów, więziennictwa, i tych dalszych nielegalnej migracji i koszmarami za nią stojącymi.
Ameryka to nie jest kraj dla biednych ludzi, nawet klasa średnia nie może czuć się bezpiecznie. Fabuła jest boleśnie powolna, czytałam tą książkę ekstremalnie długo, ale otwiera oczy na ukrytą stronę amerykańskiego snu.

Wszystkie opinie poniżej celnie podsumowują książkę. Najważniejsze to nie jest książka w stylu seriali medycznych!, to nie jest książka o historii medycyny, czy o przypadkach medycznych! Tak marketing i opis może wprowadzać w błąd i wywoływać niezadowolenie i osób chcących przeczytać coś innego niż tym czym ta książka jest. Otrzymujemy historie w których wyjściowy pacjent...

Najpierw obejrzałam serial. Czy żałuje? Tak. Jednak wole sama wyobrażać sobie pewnych bohaterów, ich emocje niż mieć narzucone z góry.
Dlatego moja opinia nie będzie aż tak rzetelna bo oparta jest na tym co najpierw widziałam w serialu a dopiero potem przeczytałam.

Chociaż książka sama w sobie jest naprawdę świetna, ma wiele ciekawych wątków. Historie wielu ludzi, którzy zmagają się z ciężkimi chorobami. A to jest coś, czego nie życzysz nawet najgorszemu wrogowi bo wiesz, że Służba Zdrowia jest bardzo niedołężna.

Najpierw obejrzałam serial. Czy żałuje? Tak. Jednak wole sama wyobrażać sobie pewnych bohaterów, ich emocje niż mieć narzucone z góry.
Dlatego moja opinia nie będzie aż tak rzetelna bo oparta jest na tym co najpierw widziałam w serialu a dopiero potem przeczytałam.

Chociaż książka sama w sobie jest naprawdę świetna, ma wiele ciekawych wątków. Historie wielu ludzi, którzy...

Dwunastu pacjentów to pierwowzór lubianego serialu Szpital New Amsterdam. Książka stanowi zbiór opowiadań opartych na doświadczeniach i przeżyciach amerykańskiego lekarza Erica Manheimera, która w Polsce została wydana przez Wydawnictwo Znak.

Dwanaście historii, w które wprowadza Manheimer, to dwanaście okien, które ukazują świat wypełniony chorobą i licznymi problemami. Jednak mimo tych skrajnie negatywnych emocji, na każdej stronie czuć wylewającą się z książki nadzieję. Przedstawiony jest obraz lekarza, który troszczy się nie tylko o szpital i zdrowie swoich pacjentów, ale także o ich komfort i dalsze godne życie.

Momentami można odnieść wrażenie, że narrator robi bardziej za psychologa niż za lekarza. Większość czasu poświęca na rozmowę z rodzinami, bliskimi pacjentów i samymi pacjentami, dajac im szansę na znalezienie spokoju przez wygadanie się.

Zaskakująco dużo dowiedziałam się na temat Ameryki Środkowej i jej problemów politycznych. Mam odczucie, że te opowiadania celowo zostały tak dobrane, by zwrócić uwagę na koszmary, które prześladują mieszkańców tamtych ziem - jak mierzą się z biedą, głodem i brakiem poczucia bezpieczeństwa przez działalności gangów czy despotycznej władzy. Ten aspekt opowiadań był niezwykłe pouczający i otwierający oczy.

Ogólnie opowiadania napisane są odrobinę chaotycznie i wymagają pewnej dozy skupienia. Retrospekcja goni retrospekcję, przez co czytelnik może się w nich pogubić. Autor dzieli się swoimi wspomnieniami, chcąc dać pełny obraz sytuacji, a przy tym opisuje między innymi swoje prywatne podróże z rodziną. Do tego dochodzi dużo aspektów politycznych, ukazanie wad systemu opieki zdrowotnej, migracyjnej czy społecznej w Stanach Zjednoczonych.

Jest to naprawdę rozbudowana, wielopoziomowa historia szpitala opowiedziana w dwunastu, niezbyt powiązanych ze sobą aktach, a owe dwanaście aktów oddają cały obraz zaskakująco dokładnie.

Dwunastu pacjentów to pierwowzór lubianego serialu Szpital New Amsterdam. Książka stanowi zbiór opowiadań opartych na doświadczeniach i przeżyciach amerykańskiego lekarza Erica Manheimera, która w Polsce została wydana przez Wydawnictwo Znak.

Dwanaście historii, w które wprowadza Manheimer, to dwanaście okien, które ukazują świat wypełniony chorobą i licznymi problemami....

Spodziewałem się czegoś całkiem innego. To zwykły reportaż i historia dwunastu pacjentów, który bardzo ciężko się czyta.

Spodziewałem się czegoś całkiem innego. To zwykły reportaż i historia dwunastu pacjentów, który bardzo ciężko się czyta.

Bardzo lubię seriale medyczne, co powoduje, że od dawna mam na oku serial Szpital New Amsterdam. Oglądam jednak seriale, które są definitywnie zakończone i niebawem się za niego zabiorę. Pomyślałam jednak, że najpierw sięgnę po książkę, która być może pomoże mi zrozumieć fenomen tej produkcji.
Eric Manheimer jest pierwowzorem serialowego Maxa, w którego wciela się Ryan Eggold. Doctor Eric w dwunastu historiach przedstawił losy pacjentów, których spotkał na swojej drodze będąc dyrektorem szpitala Bellevue w Nowym Jorku. Szpital jest dość specyficznym miejscem, ponieważ tylko w nim w jednej chwili mogą znaleźć się dyplomaci z ONZ, skazani z więzienia Rikers Island czy nielegalni imigranci. Doktor Eric poza medycznymi przypadkami przybliża nam nieco bliżej życiorysy pacjentów, opowiadając o ich rodzinach, strachu przed śmiercią, nadziei na lepsze jutro. Sam autor jest jednym z bohaterów. Dzieli się swoją historią walki z chorobą nowotworową.
Początkowe historie bohaterów książki bardzo mnie zainteresowały. Jednak gdzieś pod sam koniec może nie tyle straciłam zainteresowanie tą książką, ile zaczęłam dostrzegać, że szpital Belleuve nie jest aż tak wyjątkowym miejscem, za jakie je uważałam. Jest placówką wyróżniającą się pod kątem braku segregacji pacjentów, ale tak poza tym to szpital jakich wiele. Gdyby nie usytuowanie możliwe, że nie byłby pod tym kątem wyjątkowy. Nie umniejszam umiejętności lekarzom tam pracującym, nie odbieram im oddania, chęci walki o pacjenta. Ale chyba nie do końca rozumiem fenomenu tego miejsca. Może to dobór historii i sposób opowiedzenia ma na to wpływ. Mam nadzieję, że serial bardziej mi się spodoba. Ode mnie 6/10.

Bardzo lubię seriale medyczne, co powoduje, że od dawna mam na oku serial Szpital New Amsterdam. Oglądam jednak seriale, które są definitywnie zakończone i niebawem się za niego zabiorę. Pomyślałam jednak, że najpierw sięgnę po książkę, która być może pomoże mi zrozumieć fenomen tej produkcji.
Eric Manheimer jest pierwowzorem serialowego Maxa, w którego wciela się Ryan...

Na szczęście nie oglądałam serialu, więc nie będzie porównań. W tym przypadku zresztą nie można takich porównań robić, bo książka to świat, który widzimy oczami Erica Manheimera. Człowiek w moim odczuciu - fantastyczny. Lekarz, który jest też pacjentem walczącym o życie. Dyrektor szpitala, znający swoich stałych pacjentów. Właściwa osoba na właściwym miejscu, której chce się robić więcej, niż się od niej wymaga (m.in. osobiście znalazł rodzinę zastępczą dla swojej pacjentki). Eric opowiada historię chorych, "przy okazji" sprzedając nam amerykański obraz służby zdrowia. Dużo tutaj wątków medycznych, ale mnóstwo też "obrazków" wprost z ulic USA. To nie jest książka sensacyjna, to spokojny wywód człowieka, który dużo przeżył, wiele widzi i nie jest głuchy na potrzeby innych, choć z powodu nowotworu - słuch znacznie mu się pogorszył - wybaczcie czarny dowcip.

Na szczęście nie oglądałam serialu, więc nie będzie porównań. W tym przypadku zresztą nie można takich porównań robić, bo książka to świat, który widzimy oczami Erica Manheimera. Człowiek w moim odczuciu - fantastyczny. Lekarz, który jest też pacjentem walczącym o życie. Dyrektor szpitala, znający swoich stałych pacjentów. Właściwa osoba na właściwym miejscu, której chce...

Nieco zbyt rozwlekła

Nieco zbyt rozwlekła

Książkę czytało mi się dosyć ciężko, momentami nużyła, wręcz usypiała. Jednak przedstawia ważne problemy obecne nie tylko w Ameryce i w amerykańskiej służbie zdrowia, ale i zapewne w wielu innych miejscach na świecie. Nie jest to to samo co serial, nawet bym powiedziała że ta książka bardzo się różni od ekranizacji, jednakże nadal daje ten samą aurę co serial.

Książkę czytało mi się dosyć ciężko, momentami nużyła, wręcz usypiała. Jednak przedstawia ważne problemy obecne nie tylko w Ameryce i w amerykańskiej służbie zdrowia, ale i zapewne w wielu innych miejscach na świecie. Nie jest to to samo co serial, nawet bym powiedziała że ta książka bardzo się różni od ekranizacji, jednakże nadal daje ten samą aurę co serial.

Książka "12 pacjentów" autorstwa dr Erica Manheimera opowiada o prawdziwych losach pacjentów Szpitala Bellevue w Nowym Jorku, które stały się inspiracją do stworzenia serialu "Szpital New Amsterdam". Doktor Manheimer opisuje 12 całkowicie różnych przypadków, z którymi się spotkał na przełomie kilku dekad swojej pracy jako lekarz. Według mnie, jedną z ciekawszych historii był rozdział "Cztery pokolenia", który skupiał się na rozwoju zjawiska niesamowitego obżarstwa, tycia i śmieciowego jedzenia w Stanach Zjednoczonych. Pokazuje błędną pętlę niewłaściwych nawyków kolejnych pokoleń (tym większy to robi efekt, że natknęłam się również na serial dokumentalny "Historie Wielkiej Wagi").

Książka "12 pacjentów" autorstwa dr Erica Manheimera opowiada o prawdziwych losach pacjentów Szpitala Bellevue w Nowym Jorku, które stały się inspiracją do stworzenia serialu "Szpital New Amsterdam". Doktor Manheimer opisuje 12 całkowicie różnych przypadków, z którymi się spotkał na przełomie kilku dekad swojej pracy jako lekarz. Według mnie, jedną z ciekawszych historii...

Książka niewiele ma wspólnego z serialem, wg mnie. Zgadza się tylko główny bohater i jego szpital. To bardzo emocjonalna opowieść i smutna o dzisiejszym świecie. Bardzo dużo się z niej nauczyłam, jest świetnie napisana i bardzo ciekawa. Ale niełatwa. Porusza ciężkie tematy jak dostęp do opieki zdrowotnej, przemoc w rodzinie , gangi w wielkich miastach w USA i Ameryce Środkowej, zbrodnie na całych narodach, leczenie onkologiczne . Jazda bez trzymanki.

Książka niewiele ma wspólnego z serialem, wg mnie. Zgadza się tylko główny bohater i jego szpital. To bardzo emocjonalna opowieść i smutna o dzisiejszym świecie. Bardzo dużo się z niej nauczyłam, jest świetnie napisana i bardzo ciekawa. Ale niełatwa. Porusza ciężkie tematy jak dostęp do opieki zdrowotnej, przemoc w rodzinie , gangi w wielkich miastach w USA i Ameryce ...