W książce znajdziemy niby oczywiste informacje - a jednak czasem warto sobie o nich przypomnieć. Myślę, że każdy powinien ją przeczytać.

W książce znajdziemy niby oczywiste informacje - a jednak czasem warto sobie o nich przypomnieć. Myślę, że każdy powinien ją przeczytać.

Genialne źródło wiedzy poparte solidnymi przykładami. Wystarczy wspomnieć o popularnej coli. W jednej butelce znajduje się 40 łyżeczek cukru...Ku rozwadze

Genialne źródło wiedzy poparte solidnymi przykładami. Wystarczy wspomnieć o popularnej coli. W jednej butelce znajduje się 40 łyżeczek cukru...Ku rozwadze

Uświadamianie prawd oczywistych. Dla każdego.

Uświadamianie prawd oczywistych. Dla każdego.

To książka o podjadaniu, a bardzo mało w niej samego podjadania i emocjonalnego jedzenia. Książka, która wrzuca delikatne rady, ale jakoś tak nieumiejętne. Dalej nie mam pojęcia jak poprawić swojej relacji z jedzeniem, ale za to dowiedziałam się jak zła jest przetworzona żywność, sól czy cukier. W dodatku niektóre informacje, cytaty były powtarzane na przestrzeni książki. Nie dla mnie.

To książka o podjadaniu, a bardzo mało w niej samego podjadania i emocjonalnego jedzenia. Książka, która wrzuca delikatne rady, ale jakoś tak nieumiejętne. Dalej nie mam pojęcia jak poprawić swojej relacji z jedzeniem, ale za to dowiedziałam się jak zła jest przetworzona żywność, sól czy cukier. W dodatku niektóre informacje, cytaty były powtarzane na przestrzeni książki....

Ta książka nie ma nic wspólnego z zagadnieniem emocjonalnego jedzenia. To zbiór przydatnych informacji o jedzeniu, jakie serwuje nam przemysł spożywczy - kręci się wokół cukru, soli i tłuszczu. O niezdrowym wpływie tych substancji wiem dużo, sięgając po tę książkę chciałam zgłębić kwestie psychologiczne sięgania po jedzenie, sposoby radzenia sobie z emocjami w inny sposób niż ich zajadanie. Zwiększenie pojemności opakowania chipsów lub dodanie dużej ilości cukru w celu poprawy smaku to nie powody jakich się spodziewałam - bardzo mylący tytuł. 5 gwiazdek jedynie za zwrócenie uwagi na wpływ żywności przetworzonej na zdrowie.

Ta książka nie ma nic wspólnego z zagadnieniem emocjonalnego jedzenia. To zbiór przydatnych informacji o jedzeniu, jakie serwuje nam przemysł spożywczy - kręci się wokół cukru, soli i tłuszczu. O niezdrowym wpływie tych substancji wiem dużo, sięgając po tę książkę chciałam zgłębić kwestie psychologiczne sięgania po jedzenie, sposoby radzenia sobie z emocjami w inny sposób...

W książce jest kilka nieścisłości, ale jest to i tak dobre wyjście do zrozumienia dlaczego nasze diety nie działały.

W książce jest kilka nieścisłości, ale jest to i tak dobre wyjście do zrozumienia dlaczego nasze diety nie działały.

Książka o jedzeniu emocjonalnym, właściwie nie poruszająca tego tematu. Zbiór wolnych przemyśleń autorki, bez odniesienia do badań naukowych. Brak jakiejkolwiek bibliografii, informacja, iż wg badanych to żadna informacja. Co więcej, autorka wydaje się nie znać teorii emocji, w jednym fragmencie pisze, iż „emocja zawsze powstaje po myśli”. Tymczasem droga emocji jest dwutorowa, w zależności od bodźca wywołującego. W rozdziale poświęconym wiedzy dietetycznej i jej wdrażaniu w życie brak jakiejkolwiek informacji o modelach zmian zachowań zdrowotnych. To, że sama wiedza żywieniowa nie wystarczy wiadomo od lat, mówi o tym wiele różnych modeli, które podają wiele różnych przyczyn dlaczego sama wiedza nie wystarczy. Modele te dostarczają też rozwiązań, których w tej książce zdecydowanie brakuje. Podawanie przepisu na jabłecznik i krem cytrynowy w książce, w której uczymy jak nie jeść słodyczy, w której autorka twierdzi, iż je malutko i zdrowszych słodyczy trochę przeczy idei jej powstania. Trochę zmieszane jedzenie emocjonalne i intuicyjnym, do tego wielokrotnie się pojawia określenie dietetyków, co się nie znają. Książka napisana z perspektywy osoby wszystkowiedzącej, niestety w wielu miejscach sprzeczna z aktualnymi dowodami naukowymi. Zdecydowanie NIE polecam.

Książka o jedzeniu emocjonalnym, właściwie nie poruszająca tego tematu. Zbiór wolnych przemyśleń autorki, bez odniesienia do badań naukowych. Brak jakiejkolwiek bibliografii, informacja, iż wg badanych to żadna informacja. Co więcej, autorka wydaje się nie znać teorii emocji, w jednym fragmencie pisze, iż „emocja zawsze powstaje po myśli”. Tymczasem droga emocji jest...

myślę, że to dobra książka na pierwsze zetknięcie się z literaturą w tym temacie. Nie jest bardzo medyczna, ciężka, ani przydługa. Ot, krótko zwięźle i na temat. Jak już ktoś powiedział, bije od niej też życzliwość. Dla mnie na duży plus. Kilka uwag godnych podkreślenia i zapamiętania.

myślę, że to dobra książka na pierwsze zetknięcie się z literaturą w tym temacie. Nie jest bardzo medyczna, ciężka, ani przydługa. Ot, krótko zwięźle i na temat. Jak już ktoś powiedział, bije od niej też życzliwość. Dla mnie na duży plus. Kilka uwag godnych podkreślenia i zapamiętania.

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Wydaje mi się jakaś taka niepełna. Z jednej strony rozumiem, że autorki chciały by książka była treściwa, konkretna, ale jednak moim zdaniem więcej przykładów z życia lepiej przedstawiło by problem. Nie podobały mi się również powtórzenia, zdanie w zdanie przepisane w innym miejscu książki, jakby autorki nie miały nic do powiedzenia. Sporo się spodziewałam po tej pozycji i może z tego powodu nie jestem usatysfakcjonowana. Jakoś niczego dla siebie tu nie znalazłam.

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Wydaje mi się jakaś taka niepełna. Z jednej strony rozumiem, że autorki chciały by książka była treściwa, konkretna, ale jednak moim zdaniem więcej przykładów z życia lepiej przedstawiło by problem. Nie podobały mi się również powtórzenia, zdanie w zdanie przepisane w innym miejscu książki, jakby autorki nie miały nic do...

Książka lekka, łatwa i przyjemna, kilka ciekawych rzeczy się dowiedziałem, ale dla kogoś kto już ma jakiekolwiek pojęcie o odżywianiu nie będzie żadnych rewolucji, bardzo nie spodobał mi się rozdział w którym autorka, jako jedną z metod walki z podjadaniem, sugeruje wprost wyrzucanie napoczętego jedzenia do kosza, chyba nie tędy droga?

Książka lekka, łatwa i przyjemna, kilka ciekawych rzeczy się dowiedziałem, ale dla kogoś kto już ma jakiekolwiek pojęcie o odżywianiu nie będzie żadnych rewolucji, bardzo nie spodobał mi się rozdział w którym autorka, jako jedną z metod walki z podjadaniem, sugeruje wprost wyrzucanie napoczętego jedzenia do kosza, chyba nie tędy droga?