Pierwsza część książki napisana przez Daniele Nardiego jest czasami irytująca, czasami chaotyczna, chociaż wątki pokazujące konflity o finanse i uwagę mediów wśród himalaistów są bardzo interesujące (a zwykle są pomijane w tego typu opowieściach). Natomiast ostatnia część napisana przez A. Carati - pełna sugestywnych opisów drogi do obozu bazowego, trudów życia w bazie, potęgi góry - jest bardzo uporządkowana i piękna pod względem językowym. Taki dwugłos jest bardzo poruszający i pozwala spojrzeć na postać Daniela tak, jak widzieli go jego przyjaciele, chociaż on sam czuł się chyba bardzo wyalienowany w tym himalaistycznym światku...

Pierwsza część książki napisana przez Daniele Nardiego jest czasami irytująca, czasami chaotyczna, chociaż wątki pokazujące konflity o finanse i uwagę mediów wśród himalaistów są bardzo interesujące (a zwykle są pomijane w tego typu opowieściach). Natomiast ostatnia część napisana przez A. Carati - pełna sugestywnych opisów drogi do obozu bazowego, trudów życia w bazie,...

Świetnie napisana historia człowieka, który miał w życiu cel, a tym celem było zimowe wejście nową drogą na Nanga Parbat. Bardzo dobrze opisana nierówna walka prowadzona na przestrzeni lat przez Daniele Nardiego z tą niezwykła góra. Sam himalaista to niezwykle interesująca postać. Kochał on góry w ich najbardziej naturalnym obliczu. Można znaleźć tu pewne podobieństwo do historii Tomka Mackiewicza. Książka opisuje jak wielką pasją mogą być Himalaje, jak zdeterminowany może być człowiek, który dąży do celu oraz niestety to, że czasami ponosimy za to najwyższą cenę.

Świetnie napisana historia człowieka, który miał w życiu cel, a tym celem było zimowe wejście nową drogą na Nanga Parbat. Bardzo dobrze opisana nierówna walka prowadzona na przestrzeni lat przez Daniele Nardiego z tą niezwykła góra. Sam himalaista to niezwykle interesująca postać. Kochał on góry w ich najbardziej naturalnym obliczu. Można znaleźć tu pewne podobieństwo do...

Bardzo melancholijna książka. Nie ma tu zbyt wielu sukcesów. Jest góra, trudna i wymagająca i garstka ludzi, którzy ją pokochali, którzy chcą na nią wejść i którzy są gotowi za nią zginąć. I którzy giną... Świetnie opisane warunki atmosferyczne, ukształtowanie terenu, trudności wspinaczkowe. Bardzo precyzyjna charakterystyka Nanga Parbat.

Bardzo melancholijna książka. Nie ma tu zbyt wielu sukcesów. Jest góra, trudna i wymagająca i garstka ludzi, którzy ją pokochali, którzy chcą na nią wejść i którzy są gotowi za nią zginąć. I którzy giną... Świetnie opisane warunki atmosferyczne, ukształtowanie terenu, trudności wspinaczkowe. Bardzo precyzyjna charakterystyka Nanga Parbat.

"Góry sprawiają, że stajemy się bardziej prawdziwi, bo zupełnie nas obnażają. Doznajemy takiego stresu... że wydobywa się z nas ta część, którą zazwyczaj ukrywamy. Im wyższa i trudniejsza góra, tym bardziej zmusza nas do zdjęcia maski. Stajemy się tym, kim jesteśmy naprawdę, na dobre i na złe."

Bardzo dobrze czytało mi się książkę od strony merytorycznej, od pierwszych stron mocno wciągała. Czegoś takiego oczekiwałam, nie tylko informacji składających się na historię zdobywania szczytów świata, ale przede wszystkim oprawy intelektualnej i emocjonalnej towarzyszącej niezwykłej i dla większości nieosiągalnej namiętności. Ciekawie zaprezentowano filozofię wspinaczki, przedstawiono fizyczne, psychiczne i emocjonalne aspekty wspinania się, realizacji w kwintesencji prób sił i spełniania się. Ukazano, jak naprawdę wyglądała wspinaczka, czym była dla himalaisty, w jaki sposób rzutowała na wyobrażenie o sobie, jak wpływała na pozostałe sfery życia. Świadomość, że Daniele Nardi zginął silnie zatopiony w wymarzonej pasji, podczas zdobywania ekstremalnie trudnej góry, sprawiła, że książka stała się nie tylko opowieścią o szalenie trudnych wyzwaniach, ale również wybrzmiewała mocnymi nutami autobiografii. Miała być kropką nad i, medialnym ukoronowaniem sukcesu, a stała się czymś znacznie więcej, ukazaniem ścieżki ku przeznaczeniu, relacją z wzlotów i upadków, sukcesów i porażek, osobistych refleksji i decyzji. Dziennikarka Alessandra Carati domknęła publikację.

Więcej na: https://bookendorfina.blogspot.com/2022/01/nanga-parbat-droga-doskonaa.html

"Góry sprawiają, że stajemy się bardziej prawdziwi, bo zupełnie nas obnażają. Doznajemy takiego stresu... że wydobywa się z nas ta część, którą zazwyczaj ukrywamy. Im wyższa i trudniejsza góra, tym bardziej zmusza nas do zdjęcia maski. Stajemy się tym, kim jesteśmy naprawdę, na dobre i na złe."

Bardzo dobrze czytało mi się książkę od strony merytorycznej, od pierwszych...

Książka świetna. Można zobaczyć miłość/szaleństwo jaką Daniele Nardi darzył Nange tak samo jak Czapkinsa. W tej książce można doznać wielu emocji. Polecam bez względu czy jesteś "człowiekiem gór" czy też nie należysz do tej grupy.

Uwielbiam górskie książki ale ta książka jest naprawdę wyjątkowa!

Książka świetna. Można zobaczyć miłość/szaleństwo jaką Daniele Nardi darzył Nange tak samo jak Czapkinsa. W tej książce można doznać wielu emocji. Polecam bez względu czy jesteś "człowiekiem gór" czy też nie należysz do tej grupy.

Uwielbiam górskie książki ale ta książka jest naprawdę wyjątkowa!

Nie tylko dla fanów wspinaczki. Książka o walce ze słabościami, o sile charakteru, a nade wszystko o miłości do gór. Napisana sercem przez Daniele Nardi, wspinacza z południowych Włoch. Dokończona piórem przez Alessandrę Carati, dziennikarkę. Polecam.

Nie tylko dla fanów wspinaczki. Książka o walce ze słabościami, o sile charakteru, a nade wszystko o miłości do gór. Napisana sercem przez Daniele Nardi, wspinacza z południowych Włoch. Dokończona piórem przez Alessandrę Carati, dziennikarkę. Polecam.

Nie jestem wspinaczem, nie znam się na tym, ale ta tytułowa Góra, wzbudza szacunek i pokazuje piękno i surowość natury w najpiękniejszej odsłonie. Książka wydana pośmiertnie, przestawia wspomnienia włoskiego wspinacza, a Alessandra Carati relacjonuje ostatnią wspinaczkę. Nie znałam wcześniej historii tego wspinacza i jestem pod sporym wrażeniem. Czyta się to bardzo dobrze, wzbudza ogromne emocje.
Dla mniam bomba 💣

Nie jestem wspinaczem, nie znam się na tym, ale ta tytułowa Góra, wzbudza szacunek i pokazuje piękno i surowość natury w najpiękniejszej odsłonie. Książka wydana pośmiertnie, przestawia wspomnienia włoskiego wspinacza, a Alessandra Carati relacjonuje ostatnią wspinaczkę. Nie znałam wcześniej historii tego wspinacza i jestem pod sporym wrażeniem. Czyta się to bardzo dobrze,...

🏔 Czym byłby świat bez ludzi, ktorzy chcą czegoś więcej od życia niż wygodne łóżko i dobra posada? Takich którzy za marzenia zdolni oddać swoje życie? Daniele Nardi miał marzenie, zdobyć Nanga Parbat zimą. Chciał tego dokonać poza utartymi szlakami, nową drogą przez Żebro Mummery'ego. Trudność tej drogi polega na tym, że to pionowa ściana pokryta lodem, która pnie się, aż do wierzchołka. Nanga to zimna góra, zimniejsza nawet niż K2 i trudna ze względu na zmienność warunków atmosferycznych na niej. Przez wielu uwielbiana. Kosztem własnego życia przekraczano na niej rzeczy niemożliwych. Pochłonęła ostatnie oddechy ludzi, których historie nie były obce Nardiemu. Mummery, brat Reinholda Messnera, Tomek Mackiewicz. Ale nic nie było w stanie odebrać mu smaku na tę górę.
🏔 Pierwszy raz przybył na nią latem w 2008 roku, kolejna wyprawa odbyła się z udziałem Elizabeth Revol w 2012. Ostatnia wyprawa w 2019 roku, gdzie wspinał się z Tomem Ballardem i na zawsze pozostał na Nangiej Górze.

🏔 "Nanga Parbat Droga doskonala" to książka o wielkim marzeniu chłopaka z Włoch, który wierzył, że można chcieć więcej i po to sięgać. Napisał ją sam, a dokończenie jego historii i cały proces wydawniczy został na barkach Alessandry Carati. To ona towarzyszyła mu podczas ostatniej ekspedycji. Według mnie nie jest to biografia. Daniele opowiada nam o sobie, ale głównie z perspektywy wypraw na Nange. Podobało mi się jego przedstawienie siebie, które dalekie jest od wyidealizowanej postaci. Jawi się jako człowiek samotny, trudny w kontaktach. Mówi o swoich chorobach, o ograniczeniach związanych z tym, że jego organizm nie potrafi w pełni wykorzystać tlenu na dużych wysokościach. Jestem tą książką zafascynowana. Żyłam i myślę, że Wy również doniesieniami z jego ostatniej wyprawy na tej górze. Myślę, że to również ma wpływ na odbiór tej książki. I tylko za tłumaczenie i korekte daje mały minus. Polecam!

🏔 Czym byłby świat bez ludzi, ktorzy chcą czegoś więcej od życia niż wygodne łóżko i dobra posada? Takich którzy za marzenia zdolni oddać swoje życie? Daniele Nardi miał marzenie, zdobyć Nanga Parbat zimą. Chciał tego dokonać poza utartymi szlakami, nową drogą przez Żebro Mummery'ego. Trudność tej drogi polega na tym, że to pionowa ściana pokryta lodem, która pnie się, aż...

Daniele Nardi był włoskim alpinistą, który zdobył pięć ośmiotysięczników, w tym dwa najwyższe szczyty świata: Mount Everest i K2. Najbardziej interesowały go trudne technicznie trasy oraz wspinaczka w czystym alpejskim stylu, czyli taka bez butli z tlenem. W 2012 roku rozpoczął realizację długofalowego projektu, obejmującego zimowe zdobycie szczytu Nanga Parbat nową drogą wiodącą przez Żebro Mummery’ego.

„Żebro, część masywu Nangi, to ściana ze skały i lodu, która prowadzi niemalże pionowo w kierunku szczytu. A przecież to, co się liczy, to zdobycie szczytu; to właśnie jest cel, który przyświeca każdemu alpiniście – tak myślałam. Nie wierzyłam, że wybór trasy, styl wejścia czy pora roku mogą wywrócić wspinaczkę do góry nogami i przeobrazić ją w niesamowitą przygodę bądź w pułapkę. (…) Żebro Mummery’ego to jedna z najbardziej wyrafinowanych dróg, jakie kiedykolwiek można było sobie wyobrazić. Wie to każdy alpinista”.

Ta droga stała się obsesją Nardiego. Spędził całe dnie, obserwując górę przez lornetkę z obozu bazowego. Nie umiał oderwać wzroku do Żebra Mummery’ego, które kusiło go tym, że tak bezczelnie pnie się do góry, zachęcając do wspinaczki. Wejście na górę przestało być tylko kwestią pchania ciała do granicy wytrzymałości, trenowania go, by móc osiągnąć zamierzony cel. Odczucia są tu dużo głębsze. Po pierwsze – adrenalinowy haj, że idzie się w nieznane i wychodzi naprzeciw swoim granicom. Po drugie - prasja, która sprawia, że na tym szczycie chce się być pierwszym. Nardi wnikliwy opisuje próby zdobycia szczytu, burzliwe wyprawy, w której zmieniały się plany, trasa oraz członkowie drużyny.

Jest też fragment o ciemnej stronie alpinizmu - o pewnym wyścigu, o prześciganiu się w sukcesach. To zupełnie inna stawka w grze. Pierwsze zimowe wejście na Nanga Parbat po wielu nieudanych próbach z pewnością przyniosłoby ogromną popularność, nowych sponsorów, notowania w świecie medialnym. Nardi jest tu do bólu szczery, pisze o konfliktach między członkami wypraw, o rozliczeniach finansowych, o plotkach, które sie pojawiają. Sam przy tym przyznaje, że ma niełatwy temperament. Jest kłótliwy, wybuchowy i ma ciężki charakter w obyciu codziennym.

Nardi opisuje również akcję ratowniczą ze stycznia 2018 roku. Wtedy to w drodze na szczyt utknęli Élisabeth Revol i Tomek Mackiewicz. Na ratunek wspinaczom wyruszyli członkowie polskiej Narodowej Wyprawy Zimowej na K2 – Adam Bielecki, Denis Urubko – którzy zostali przetransportowani śmigłowcem spod K2 na Nanga Parbat (na około 4800 m n.p.m.) Bielecki i Urubko dotarli w rekordowym czasie (około 8 godzin),po nocnej wspinaczce, do Élisabeth Revol, z którą spotkali się na wysokości około 6000 metrów. Zespół sprowadził himalaistkę na teren dostępny dla śmigłowców ratunkowych, jednak nie zdecydował się na wyruszenie po Mackiewicza ze względu na zbliżające się załamanie pogody i nikłe szanse powodzenia akcji ratunkowej. Obaj himalaiści za tę akcję zostali odznaczeni.

„Nie dało się go nie lubić. [o Tomku] Na swój naiwny i niedorzeczny sposób był ucieleśnieniem najczystszej wersji alpinizmu, tej, którą wszyscy reprezentowaliśmy na początku i w której chcielibyśmy mieć odwagę pozostać”.

Daniele Nardi był włoskim alpinistą, który zdobył pięć ośmiotysięczników, w tym dwa najwyższe szczyty świata: Mount Everest i K2. Najbardziej interesowały go trudne technicznie trasy oraz wspinaczka w czystym alpejskim stylu, czyli taka bez butli z tlenem. W 2012 roku rozpoczął realizację długofalowego projektu, obejmującego zimowe zdobycie szczytu Nanga Parbat nową drogą...

Bardzo ciekawa książka, dobrze się czyta

Bardzo ciekawa książka, dobrze się czyta