Tom średnio udany. Próbowałem znaleźć przyczynę. Uznałem, że wszystkiemu winna liczba wierszy, wierszy jest bowiem trzynaście.
I co by trzynastka nie przynosiła pecha, uznałem, że dodam jeszcze jedna lirykę, w tonacji tych poprzednich:


Kot marnie wychowany.


Napisałbym coś o kotach
ale chodzą właśnie po płotach.
Jak wrócą zrobię im burę
A potem przetrzepię skórę.

Ma swoje prawa natura
ale jest też kocia kultura.
Bo to rzecz niesłychana
że kot nie słucha pana.

Teraz tom Ewy Lipskiej może kandydować do Nobla.

Tom średnio udany. Próbowałem znaleźć przyczynę. Uznałem, że wszystkiemu winna liczba wierszy, wierszy jest bowiem trzynaście.
I co by trzynastka nie przynosiła pecha, uznałem, że dodam jeszcze jedna lirykę, w tonacji tych poprzednich:


Kot marnie wychowany.


Napisałbym coś o kotach
ale chodzą właśnie po płotach.
Jak wrócą zrobię im burę
A potem przetrzepię skórę.

Ma...

Wiersze i piosenki o kotach. Bardziej dla dorosłych niż dla dzieci, choć bogato ilustrowane. Gry słowne i lekkie (a może tylko tak mi się zdawało) podejście do tematu, sprawiło, że podszedłem, obwąchałem, otarłem się o ten króciuteńki zbiorek i po kociemu niespecjalnie poruszony poszedłem dalej.

Wiersze i piosenki o kotach. Bardziej dla dorosłych niż dla dzieci, choć bogato ilustrowane. Gry słowne i lekkie (a może tylko tak mi się zdawało) podejście do tematu, sprawiło, że podszedłem, obwąchałem, otarłem się o ten króciuteńki zbiorek i po kociemu niespecjalnie poruszony poszedłem dalej.