To już druga księga cyklu "Pamiętników Wampirów" i zdecydowanie moja ostatnia. Po przeczytaniu pierwszej księgi sądziłam, że gorzej być nie może. A jednak!

Niby w tej części jest więcej akcji, niby więcej się dzieje, ale to, co się dzieje, to jakieś totalne bzdury! Skrzydła Oczyszczenia, Skrzydła Wybawienia, lisołaki... co jeszcze? Zdaje się, że autorka sięgała po wszystko, co jej się przewinęło przez myśl, nie przejmując się tym, że jest to banalne do granic możliwości. Wydarzenia i bohaterowie są przedstawieni bardzo nierealnie, są przewidywalni i nudni. Oczywiście Elena nadal jest idealna i czczona niemalże przez wszystkich. Dialogi są żałosne - chyba nawet w Harlequinach bywają lepsze i bardziej rozbudowane. Na dodatek książka napisana jest bardzo chaotycznie, autorka przeskakuje z myśli jednego bohatera do drugiego, co bardzo drażni.

Cieszę się, że wreszcie udało mi się przebrnąć przez tę książkę. Gdybym była typem czytelnika, który potrafi porzucić czytanie książki, która mu się nie podoba, już dawno bym to zrobiła. Z całą pewnością jest to najgorsza książka, jaką do tej pory czytałam - nie polecam!

To już druga księga cyklu "Pamiętników Wampirów" i zdecydowanie moja ostatnia. Po przeczytaniu pierwszej księgi sądziłam, że gorzej być nie może. A jednak!

Niby w tej części jest więcej akcji, niby więcej się dzieje, ale to, co się dzieje, to jakieś totalne bzdury! Skrzydła Oczyszczenia, Skrzydła Wybawienia, lisołaki... co jeszcze? Zdaje się, że autorka sięgała po...