Przyjemna babska lektura. Trochę romantyczna, z typu „co ja bym zrobiła gdybym była w takiej sytuacji…”

Przyjemna babska lektura. Trochę romantyczna, z typu „co ja bym zrobiła gdybym była w takiej sytuacji…”

Okropnie się wynudziłam.

Okropnie się wynudziłam.

Dobry wieczór! 🤗

Wyciągnij książkę, otwórz na stronie dziewięćdziesiątej czwartej i przeczytaj pierwsze zdanie drugiego akapitu. - co Ci wyszło? 🤔
**
**
**
„Uwierz mi, każdego można złamać”.

Dziś drogi czytelniku zabiorę Cię do świata pełnego cichych pragnień, a jednocześnie takiego, w którym nauczymy się, że każdemu a tym bardziej sobie należy dać kolejną szansę.

Książka „Gdzieś pomiędzy wierszami” od @pannaannapl to niezwykle dojrzała historia, która jest tak prawdziwa, że aż niewyobrażalnie bolesna. 🥺 Opowiada ona o życiowych sprawach, w taki sposób, że każda z nas może się z ową powieścią utożsamiać.

Ludzie mimo uśmiechu na Instagramie, pięknych zdjęć bądź chwil pełnych radości prowadzą również swoją wewnętrzną walkę. Walkę o akceptację, walkę o to, aby przestać się bać, wszystkim przejmować. Przecież każdego w życiu spotkało coś, o czym boi się powiedzieć lub o czym po prostu wydawać by się mogło, iż mówić nie należy. Często chowamy w głębi siebie strach, ból, lęki, aby nie zostały źle odebrane czy nawet wyśmiane. A jak wiadomo wszystko to, może prowadzić nawet do depresji.

Właśnie na tym autorka pragnie się skupić. Chce uświadomić nas, że zawsze jest coś pomiędzy wierszami. Z pozoru może się wydawać, że każdy ma życie idealne i tylko my tak naprawdę wiemy, co siedzi nam w głowach bądź sercu. Odwagą jest, o tym porozmawiać, a nie chować głowę w piasek. A już tym bardziej pod wpływem chwili nie wyrzucać czegoś, co może okazać się zdatne do naprawienia. Należy także, pamiętać o tym, że są takie pytania, których z czystej przyzwoitości zadawać nie należy. 🥺

Jednym słowem piękna refleksyjna powieść. Aczkolwiek mi chusteczki nie były potrzebne, jak większość sugerowała. 🤭 Poza tym ja z książkami Pani Ani mam tak, że mimo wszystko czegoś mi w nich brak tylko nie umiem tego zdefiniować. Czy Ty też tak masz? 🤔

Dobry wieczór! 🤗

Wyciągnij książkę, otwórz na stronie dziewięćdziesiątej czwartej i przeczytaj pierwsze zdanie drugiego akapitu. - co Ci wyszło? 🤔
**
**
**
„Uwierz mi, każdego można złamać”.

Dziś drogi czytelniku zabiorę Cię do świata pełnego cichych pragnień, a jednocześnie takiego, w którym nauczymy się, że każdemu a tym bardziej sobie należy dać kolejną...

Dająca nadzieje

Dająca nadzieje

W przypadku książki pt. „Gdzieś pomiędzy wierszami” Anny Szczypczyńskiej posłużyłam się mało wyszukaną zasadą mówiącą o tym, że zawsze trzeba dawać komuś drugą szansę. Podany tytuł to bowiem moje drugie spotkanie z niewyszukaną twórczością autorki. Przy poprzedniej lekturze („Dzisiaj śpisz ze mną”) nie byłam do końca usatysfakcjonowana. Pisałam, że nie zmusiłam się do lektury, treść można przeczytać szybko, łatwo, bezproblemowo. Książka nadaje się dla osób, które szukają czegoś lekkiego, ot, na jeden, może dwa wolne wieczory. Bardziej wymagający czytelnik nie będzie jednak zachwycony i na pewno nie uzna zaproponowanego tekstu za wybitny. Czy słowa te mogę powtórzyć? Niestety, tak. Wygląda na to, że Anna Szczypczyńska nie zostanie przeze mnie przyjęta za faworyta książkowego, a jej propozycje potraktuję zawsze jako mało wciągającą zabawę, gdy akurat nie będę miała nic lepszego pod ręką. Szkoda, niemniej jednak takie proste, banalne teksty przydadzą się jako odpoczynek od trudnych, wymagających historii.

Tym razem mamy trzy bohaterki, których historie będą się ze sobą przeplatać. Lidia, Majka i Iza to kobiety, które nie są już nastolatkami. Mają swoje domy, rodziny, a także borykają się z problemami domowymi. Ich głównym zmartwieniem jest macierzyństwo. Podczas gdy jedna z nich ma pełną rodzinę, druga wręcz marzy o potomku, ale kłopoty natury zdrowotnej nie dają jej szansy na pełnoprawne nazywanie się matką. Kto ma zatem gorzej? Myślę, że każda czytelniczka spojrzy na problemy kobiet ze swojego punktu widzenia. Kto bowiem powiedział, że bycie matką i mężatką daje stuprocentową satysfakcję? Gdy nie ma się czasu na spełnianie swoich ambicji zawodowych, wówczas też może być ciężko, nieprawdaż?

XXI wiek nasila także tematykę samoistnych poronień. Autorka nie zapomniała o tej trudnej chwili. Jak ją opisała, której z kobiet dotyczy i czy ma ona znamiona
autentyczności? Warto samemu się o tym przekonać.

Książka Anny Szczypczyńskiej daje także możliwość zagłębianie się w tematykę zdrady małżeńskiej. Nie ujawnię oczywiście, która z kobiet snuła tak dramatyczne oskarżenia, ale wątek ten także został tu ujęty dość szczegółowo. To, co jeszcze zwróciło mą uwagę, to wątek miłosny. Jak zostaje ona rozumiana przez bohaterów powieści? Czy miłość to dla nich mocne i stałe uczucie, czy też coś błahego, mało romantycznego? By odpowiedzieć sobie na te pytania- zapraszam do lektury.

Konkludując- książka nie jest kompletnie nieudana, można odszukać w niej wątki warte uwagi. Niemniej jednak jest ona dla mnie za łatwa, dialogi nie wbijają mnie w fotel, a fabułę łatwo zapomnę. Czy sięgnę jeszcze po inne powieści pisarki? Kto wie, może powiedzenie do trzech razy sztuka zyska swoją konkretną wartość?

W przypadku książki pt. „Gdzieś pomiędzy wierszami” Anny Szczypczyńskiej posłużyłam się mało wyszukaną zasadą mówiącą o tym, że zawsze trzeba dawać komuś drugą szansę. Podany tytuł to bowiem moje drugie spotkanie z niewyszukaną twórczością autorki. Przy poprzedniej lekturze („Dzisiaj śpisz ze mną”) nie byłam do końca usatysfakcjonowana. Pisałam, że nie zmusiłam się do...

Bolało.
Były łzy.
Była chwila zastanowienia .
Niestety znam datę 15 października 💔
"... Pokazywały mi tajemnicze charmsy na bransoletkach, wisiorkach. Jeśli straty nie doświadczyły one same..." Tak znam to 💔

W każdym małżeństwie przychodzi kryzys, nie popieram jednej bohaterki, zaufanie, uczciwość, rozmowa są ważne.
Jednak odnalazłam siebie w każdej bohaterce, w jednych więcej, w drugich mniej, ale w każdej 🥺💔
Rozumiem, tulę, dziękuję.
Polecam ❤️

Bolało.
Były łzy.
Była chwila zastanowienia .
Niestety znam datę 15 października 💔
"... Pokazywały mi tajemnicze charmsy na bransoletkach, wisiorkach. Jeśli straty nie doświadczyły one same..." Tak znam to 💔

W każdym małżeństwie przychodzi kryzys, nie popieram jednej bohaterki, zaufanie, uczciwość, rozmowa są ważne.
Jednak odnalazłam siebie w każdej bohaterce, w jednych...

Zawiodłam się. Liczyłam na plena emocji książkę, która mnie poruszy i wyciśnie łzy. Niestety opisana historia taka nie była. Było ciekawie, wciągająco ale nie wzruszająco. Ogromnie mi szkoda. Jedna z głównych bohaterek totalnie mnie wkurzała swoim zachowaniem i miałam ochotę strzelić ją w pysk, żeby porozmawiała z mężem a nie pisała do byłego.🤬🤬 Jestem średnio zadowolona

Zawiodłam się. Liczyłam na plena emocji książkę, która mnie poruszy i wyciśnie łzy. Niestety opisana historia taka nie była. Było ciekawie, wciągająco ale nie wzruszająco. Ogromnie mi szkoda. Jedna z głównych bohaterek totalnie mnie wkurzała swoim zachowaniem i miałam ochotę strzelić ją w pysk, żeby porozmawiała z mężem a nie pisała do byłego.🤬🤬 Jestem średnio zadowolona

O pięknym tytule powieść autorki Anny Szczypczyńskiej,pierwsze spotkanie z autorką udane,wspaniałe.
Zmysłową i wzruszająca historię przekazała autorka,bardzo ciekawie napisana książka,czyta się świetnie.
Dużą gamę emocji niezwykłych,ciekawych i życiowych przekazała mi pisarka,wartościowa,przecudowna lektura.

O pięknym tytule powieść autorki Anny Szczypczyńskiej,pierwsze spotkanie z autorką udane,wspaniałe.
Zmysłową i wzruszająca historię przekazała autorka,bardzo ciekawie napisana książka,czyta się świetnie.
Dużą gamę emocji niezwykłych,ciekawych i życiowych przekazała mi pisarka,wartościowa,przecudowna lektura.

"Gdzieś pomiędzy wierszami" Anna Szczypczyńska

Ten tytuł został mi polecony przez @zaczytanakawa w ramach akcji @omamoicorko #koniecznieprzeczytaj.

Ta powieść to historie kilku osób, które gdzieś dalej łączą się. To tęsknota za utraconą miłością, to chęć posmakowania czegoś nowego, to też wielki żal po stracie.

Jedni mają to za czym my tęsknimy, inni chcieliby mieć nasze możliwości.

Na pewno nie sięgnęłabym po tą książkę, gdyby nie wyżej wspomniana akcja, gdyż nigdy do tej pory nie wpadła mi w oczy, a autorka też jest mi obca.

Cieszę się natomiast, że miałam okazję ją przeczytać. Jest tu też w znacznej części poruszony wątek straty ciąży, czy też trudności w spełnieniu marzenia o zdrowym dziecku. To wątek, który zawsze będzie mi bliski i zawsze będzie mnie chwytać za serce.

"Każda strata jest tak samo ważna. Nie ma znaczenia, czy dziecko się jeszcze nie narodziło, czy spędziło z tobą wiele lat. Dla ciebie to największa tragedia, innej nie znasz, tak jak ja nie znam bólu twojej straty.(...)
Nie ma większych i mniejszych strat, każdy ma prawo przeżyć żałobę. Więcej: tę żałobę trzeba przeżyć, by emocje nie wróciły kiedyś ze zdwojoną siłą."

"To, co się wydarzyło, już zawsze będzie częścią mnie, nas. I nie ma powodu do wstydu. Jesteśmy rodzicami bez względu na to, gdzie są nasze dzieci. Jesteśmy rodzicami."

Interesujący jest też wątek spotkania po latach kogoś kim kiedyś byliśmy bardzo zauroczeni. Spotkania wtedy, gdy już mamy własne rodziny. Czy ulegniemy pokusie?

"Przecież nie mogę być taka jak wtedy. Przecież wydarzyło się tak wiele. Nie jesteśmy tacy sami. Nie jesteśmy tylko tym, kim chcielibyśmy być. Jesteśmy zbiorem przypadkowych rozmów, wydarzeń. Ludźmi spotkanymi po drodze, odwiedzonymi miejscami, przeczytanymi książkami. Nie jesteśmy tacy, jacy byliśmy w momencie poznania. I już nigdy nie będziemy. Najwyższa pora się z tym pogodzić."

W "Gdzieś pomiędzy wierszami" został też poruszony temat psychoterapii i podejścia do niej. Tego, jak ciężko przyznać się przed innymi, że potrzebujemy wsparcia, potrzebujemy pomocy. Łatwiej zabrać matę do jogi i udać, że idziemy na zajęcia sportowe.
To ważny temat, psychoterapię należy społecznie bardzo znormalizować.

Podsumowując: to wartościowa powieść, warta przeczytania.

Z apetytem czekam na II edycję akcji u Agaty 🙂
To już pierwszego dnia wiosny!

"Gdzieś pomiędzy wierszami" Anna Szczypczyńska

Ten tytuł został mi polecony przez @zaczytanakawa w ramach akcji @omamoicorko #koniecznieprzeczytaj.

Ta powieść to historie kilku osób, które gdzieś dalej łączą się. To tęsknota za utraconą miłością, to chęć posmakowania czegoś nowego, to też wielki żal po stracie.

Jedni mają to za czym my tęsknimy, inni chcieliby mieć nasze...

Ania Szczypczyńska to kobieta pełna sympatii, radości, emocji, uśmiechnięta i optymistycznie nastawiona do życia. Wystarczy, że przeglądam jej profil na Instagramie a pozytywna energia do mnie płynie, tak jak to było podczas naszego targowego spotkania. Pisarka całe swoje serce włożyła w tę opowieść...


(...) bohaterki, które na pierwszy rzut oka mają wszystko, a ich życia są idealne. Ale gdzieś pomiędzy wierszami chowają swoje najskrytsze pragnienia i lęki… [z opisu na okładce]


Lidia pracuje w firmie produkującej meble dla dzieci zaś hobbystycznie gotuje i prowadzi bloga kulinarnego. Od czasu poronienia jej relacje z mężem uległy oziębieniu, bliskość nie sprawia jej już takiej przyjemności jak dawniej. Niespodziewanie w życiu specjalistki od PR pojawia się Wojtek, miłość sprzed piętnastu lat... Czy spotkanie po latach będzie miało jakiś ciąg dalszy? Uczucia odżyły czy minęły bezpowrotnie?

Majka prowadzi bloga, by poprzez pisanie pozbyć się tego, co boli. Wyrzucanie słów pomaga jej, podobnie jak i bieganie. Bardzo długo ukrywała swoją traumę, nie potrafiła cieszyć się szczęściem innych, choć nikomu nie życzyła tego, co ją spotkało. Jej blog odwiedza wiele kobiet, czują się w tym miejscu jak na grupie wsparcia.

Natomiast Iza jest żoną i matką dwójki pociech. Pozornie sielanka i szczęście, prawda? Jednak Iza jest sfrustrowana macierzyństwem, zmęczona kolejnymi dniami z dziećmi, sprzątaniem po nich a także podejrzeniami... Jakie powody sprawiły, że wymyka się z domu pod pretekstem zajęć jogi? Dokąd się udaje?


Początkowo historie bohaterek śledzimy naprzemiennie i zupełnie odrębnie. To, co je łączy, przez długi czas nie jest czytelnikowi wiadome. Niektórych powiązań można się tylko domyślać, choć nie zawsze to przypuszczenie się sprawdzi...
Dopiero z czasem okazuje się, że ich życie tylko pozornie jest idealne, szczęśliwe, pełne spełnionych marzeń, naprawionych błędów czy przepracowanych traum.
W tej historii pojawiają się również postacie drugoplanowe, które doskonale wypełniają fabułę i to właśnie dzięki nim, im bliżej finału, tym bardziej odkrywają się przed nami relacje, powiązania, znajomości między głównymi bohaterkami.

Opisane przez Szczypczyńską losy bohaterek pokazują, że nie wszystko to, co oglądamy na profilach Instagrama czy Facebooka to realizm. Nie przedstawiamy tam całej prawdy, zwłaszcza o swoich kłopotach czy traumach. Zatrzymujemy je głęboko w sercach udostępniając jedynie to, co dotyczy pasji, pracy, zwierząt czy otaczającej przyrody. Nie każdy potrafi prowadzić bloga, na którym opisze swoje prawdziwe problemy, bo przecież czasami inaczej wyobrażałyśmy sobie nasze życie i nie chcemy "chwalić się" tymi niezbyt udanymi jego wątkami.

"Gdzieś pomiędzy wierszami" to właśnie przepis na to, jak "czytać" życie innych. Niekoniecznie tam, gdzie wszystko podane jest na tacy, ale między wierszami, bo tak kryje się prawda, dzięki odkryciu której możemy komuś pomóc.

Powieść to również inne codzienne fakty - że matka kocha swoje dzieci, ale czasami potrzebuje pobyć sama ze sobą; kiedy w rodzinie pojawia się dziecko, trzeba życie zorganizować na nowo; nie zawsze nasz los wygląda tak, jak tego pragnęliśmy oraz że z czasem małżeństwa coraz mniej robią razem.

Po co tak naprawdę dzwonimy do kogoś po latach? Ot tak, czy z prośbą między wierszami?

Mocno wciągnęłam się w historię Lidii, Majki i Izy i chociaż nie znam problemu poronienia z autopsji to opowiedziane emocje i przeżycia wielokrotnie wywoływały łzy...


Podsumowując - "Gdzieś pomiędzy wierszami" to poruszająca powieść o zdradach i poronieniach, o szukaniu winy w sobie i traumie długo zalegającej w sercach matek, bojących się kolejnych prób, by ponownie nie skończyły się tragicznie. To historia o przemocy, tajemnicach, zazdrości, kłamstwach, żałobie, utracie wiary w siebie, ale również o tym, że życie to przypadki i zbiegi okoliczności. Gorąco polecam!

Ania Szczypczyńska to kobieta pełna sympatii, radości, emocji, uśmiechnięta i optymistycznie nastawiona do życia. Wystarczy, że przeglądam jej profil na Instagramie a pozytywna energia do mnie płynie, tak jak to było podczas naszego targowego spotkania. Pisarka całe swoje serce włożyła w tę opowieść...


(...) bohaterki, które na pierwszy rzut oka mają wszystko, a ich życia...