„Jak nie umiesz być wolny, to nawet skrzydła ci nie pomogą”.

Czy pieniądze, markowe ubrania, najnowszy sprzęt i inne materialne dobra są w stanie zastąpić nam kochających rodziców? Czy mając to wszystko, wciąż będziemy tęsknić za tym, co zdaje się być najtańsze, a jednak najtrudniejsze do zaoferowania: za czasem spędzonym z rodzicami, za ich miłością, przytulankami, pocałunkami, wspólnymi zabawami i dobrymi słowami? Czy fakt, że rodzice zapewniają nam ogrom zajęć pozalekcyjnych, zagraniczne wakacje, naukę języków obcych, daje nam dobry start? Czy to wszystko ma znaczenie, jeśli ci, których kochamy najbardziej na świecie, nie mają dla nas czasu? Czy taki pas startowy da nam szansę wznieść się wysoko, sięgać po marzenia i je spełniać? Czy może spełniamy niespełnione marzenia naszych rodziców? Moi drodzy, sami odpowiedzcie sobie na to pytanie albo spytajcie o opinię swoje dzieci.

„[…] gdybym to JA chciała, ja sama, nic by mnie nie powstrzymało. Nie można całe życie chcieć tego, czego chcą od ciebie inni”.

Kornelia i Krystian, para nastolatków, poznaje się na wakacjach w Grecji. Spotkanie dwóch rodzin zdaje się być przypadkowe, ale czy na pewno? Kornelia z całego serca chce znienawidzić Krystiana, zanim jeszcze go tak naprawdę poznała, ma ku temu bardzo istotny powód. Kiedy jednak udaje im się nawiązać pierwszy kontakt, kiedy Kornelia dostrzega zagubienie chłopaka, wbrew swojej woli zaczyna pałać do niego sympatią. I tak najgorsze wakacje ich życia zmieniają się w całkiem znośne. Oboje z pewną dozą nieśmiałości i niedowierzania, zaczynają się cieszyć zarówno swoim towarzystwem, jak i Grecją. Odkrywają wiele podobieństw w swoich relacjach z rodzicami, dzielą się doświadczeniami, problemami i radościami. I uczą się od siebie nawzajem.

„[…] niezależnie od tego, w co wierzymy, i czy w ogóle w coś wierzymy…mamy jedno życie, tu i teraz. I nie wolno go sobie zepsuć”.

Katarzyna Ryrych nie pierwszy, i jestem przekonana, że nie ostatni raz pokazała nam, co jest w życiu ważne. Bardzo istotny jest sposób, w jaki przekazuje nam swoją życiową mądrość. Nienachalnie, przeważnie ustami swoich dziecięcych i nastoletnich bohaterów dzieli się tak oczywistymi prawdami, że aż ciężko robi się na duszy, że w codziennym biegu po prostu o nich nie pamiętamy.

„Jak nie umiesz być wolny, to nawet skrzydła ci nie pomogą”.

Czy pieniądze, markowe ubrania, najnowszy sprzęt i inne materialne dobra są w stanie zastąpić nam kochających rodziców? Czy mając to wszystko, wciąż będziemy tęsknić za tym, co zdaje się być najtańsze, a jednak najtrudniejsze do zaoferowania: za czasem spędzonym z rodzicami, za ich miłością, przytulankami,...

Każde dziecko powinno mieć możliwość bycia "dzikim samolotem"

Niektórym wydaje się, że idealny i wymarzony pas startowy w dorosłe życie to tylko i wyłącznie pieniądze, markowe ubrania, piękny i duży dom w willowej dzielnicy, wiele zajęć pozalekcyjnych, czy częste wyjazdy za granicę. Wydawać by się mogło, że to wymarzone życie dla każdego dorastającego nastolatka, ale nie zawsze. Powyżej opisany pas startowy dla wielu dzieci jest niewystarczający, bo nie jest w nim zapisana miłość i uwaga rodziców, a także spędzanie z nimi czasu.

Jeden z głównych bohaterów książki – Krystian to dwunastoletni chłopiec, któremu rodzice zapewnili tego rodzaju pas startowy w dorosłość. Na jednych z licznych wakacji – wyjeździe do Grecji poznaje trochę starszą Kornelię, która ma podobną sytuację. Nastolatkowie lubią wspólnie spędzony czas i szybko się zaprzyjaźniają. Dzielą się ze sobą swoimi życiem i okazuje się, że obojgu brakuje ciągle zajętych rodziców, ilość zajęć pozalekcyjnych ich przerasta, bo nie mają czasu na zabawę, a oczekiwania, które mają wobec nich rodzice są zbyt duże i trudno je spełnić, nawet przy dużym wysiłku.

Rodzice Krystiana chcą, by we wszystkim był najlepszy i nie bawił się z kolegami, który mieszkają w niedalekich blokowiskach. Kornelia natomiast od zawsze zmaga się z brakiem uwagi rodziców, którzy interesują się tylko zdolniejszą i piękniejszą starszą córką – modelką. Chociaż dziewczyna jest często krytykowana przez matkę, która wmawia jej, że nie jest wystarczająco dobra i porównuje ją do starszej siostry, Kornelia zna sporo tajemnic mamy i wie o jej licznych zdradach.

Powieść Katarzyny Ryrych składa się z dwóch części – historii opisanych z perspektywy Krystiana i Kornelii. Opowieści różnią się głównie początkiem i zakończeniem, ale nastolatkowie odczuwają podobne emocje i znajdują się w zbliżonej sytuacji.

Autorka w swojej książce starała się podkreślić, że status materialny i dobrobyt, w którym żyje dziecko, jest niewystarczający, by było naprawdę szczęśliwe. Dorastający człowiek potrzebuje uwagi i zaangażowania rodzica, a przede wszystkim jego wsparcia i miłości. To właśnie powinien być pas startowy każdego nastolatka, który zapewni mu dobrą przyszłość.

Książka bardzo mi się podobała, jest wciągająca i wiele uczy. Choć kierowana do nastolatków powinna być przeczytana również przez niejednego rodzica, by zrozumiał, że dla dziecka ważniejsze od pieniędzy i jego ciągłej pracy jest akceptacja i prawdziwa, szczera miłość, a także poświęcony czas.

Każde dziecko powinno mieć możliwość bycia "dzikim samolotem"

Niektórym wydaje się, że idealny i wymarzony pas startowy w dorosłe życie to tylko i wyłącznie pieniądze, markowe ubrania, piękny i duży dom w willowej dzielnicy, wiele zajęć pozalekcyjnych, czy częste wyjazdy za granicę. Wydawać by się mogło, że to wymarzone życie dla każdego dorastającego nastolatka, ale nie...