Dębica - miasto, z którym mam złe wspomnienia, urzędnicy w Starostwie jedni z najgorszych w Polsce. Właśnie w tym mieście  dzieje się akcja książki, choć może dziać się wszędzie. Są myszy, jest Prezydent, Popiel, pani Eliza (ale jakże odmienna od tej od Pana Sułka),Ryży Iwan i kilka innych postaci, wszystko składa się we wspaniałą, choć bardzo krótką fantastyczno-bajkową opowieść o miłości do zwierząt, wykluczeniu. Warto poświęcić kilkadziesiąt minut i przeczytać, tym bardziej że można pobrać za darmo z WolnychLektur.

Dębica - miasto, z którym mam złe wspomnienia, urzędnicy w Starostwie jedni z najgorszych w Polsce. Właśnie w tym mieście  dzieje się akcja książki, choć może dziać się wszędzie. Są myszy, jest Prezydent, Popiel, pani Eliza (ale jakże odmienna od tej od Pana Sułka),Ryży Iwan i kilka innych postaci, wszystko składa się we wspaniałą, choć bardzo krótką fantastyczno-bajkową...

O mój Boziu, chyba mam nowego ulubionego autora <3
Przy tym opowiadaniu wielokrotnie śmiałam się w głos, co w moim przypadku nie jest stanem normalnym (w sensie "zwykłym", "typowym"). Były momenty, że praktycznie co zdanie była beczka śmiechu. Chęć pokazania mężowi tych co lepszych, kończyła się tym, że czytałam mu całe długie fragmenty. No cóż, każdego szkoda.
Oczywiście "Małe Zwierzątka" to nie tylko humor. Rzekłabym, że to po prostu świetny dodatek do całej palety emocji, które nam serwuje Radek Rak. Przy tym krótkim utworze zdążyłam się śmiać, wzruszyć, rozzłościć z bezsilności na niesprawiedliwość, zszokować, obrzydzić, a nawet bać. Do tego dochodzi ten przepiękny styl przy opisywaniu zwykłego życia, zwykłych rzeczy i zwykłych ludzi. Naprawdę, czytając scenę randki nad rzeką, czułam to pachnące słońce i pachnące deski kładki i wodę. Opisy były tak piękne i plastyczne, że ja po prostu tam byłam. W ogóle sposób wyrażania myśli autora trafia wprost do mojego serduszka. Ja dokładnie wiem o co mu chodzi, czar, który autor roztacza, na mnie działa, a ja się mu chętnie poddaję.
Bardzo polubiłam głównego bohatera. Niesamowicie mu współczułam i było mi przykro podczas czytania niektórych fragmentów. A ujął mnie on swoim podejściem do zwierząt i uważnością na nie - na istoty, którymi mało kto się przejmuje (tak, ja zwykle gram druidem w grach :D). Jednocześnie szalenie podobała mi się jego erudycja, ale jeszcze bardziej mądrość życiowa.
Opowiadanie zawiera myśli skłaniające do dalszych refleksji. Nad paroma akapitami warto się zatrzymać, zostać z nimi dłużej i chwilę pomyśleć.
W ogóle natomiast nie spodziewałam się tutaj parafraz Pisma Świętego. Bardzo mi się one podobały. Dodawały mistycyzmu i podkreślały ważność danego wydarzenia, ale też ogólnie przenosiły zwykłe życie w strefę sacrum. Mmm... No rozpływam się po prostu...
Z chęcią dałabym 10 gwiazdek, ale brakowało mi mocnego akordu w zakończeniu. Ale to nic nie szkodzi. Piękne to było opowiadanie.
Jestem zachwycona. Polecam wszystkim. Godzinka czasu, a wrażenia z lektury bezcenne. Odradzam natomiast audiobook, bo on zabił cały humor, choć spodziewałam się, że jeszcze podbije efekt. Niestety tak się nie stało, miałam wrażenie większej melancholii niż żartów.
Opowiadanie jest dostępne za darmo na WolneLektury.pl, którym serdecznie dziękuję za możliwość zapoznania się z takim fantastycznym dziełem.

O mój Boziu, chyba mam nowego ulubionego autora <3
Przy tym opowiadaniu wielokrotnie śmiałam się w głos, co w moim przypadku nie jest stanem normalnym (w sensie "zwykłym", "typowym"). Były momenty, że praktycznie co zdanie była beczka śmiechu. Chęć pokazania mężowi tych co lepszych, kończyła się tym, że czytałam mu całe długie fragmenty. No cóż, każdego szkoda.
Oczywiście...

Przeczytałam ( i nie żałuję ),bo natknęłam się na zachęcającą opinię Aguirre’a. I zgadzam się ze wszystkim co napisał, więc nie będę się powtarzać.
Dodam tylko, że to zabawnie opowiedziana smutna i przygnębiająca historia, dająca do myślenia, metaforyczna, dużo ciekawsza niż oczekiwałam mimo rekomendacji.
I jeszcze, że czuję się ośmielona i zachęcona do lektury „Baśni o wężowym sercu…”, czego się instynktownie obawiałam.

PS. Do przeczytania „Małych zwierzątek” wystarczy tyle czasu ile potrzeba na niespieszne wypicie porannej dużej caffe americano.

Przeczytałam ( i nie żałuję ),bo natknęłam się na zachęcającą opinię Aguirre’a. I zgadzam się ze wszystkim co napisał, więc nie będę się powtarzać.
Dodam tylko, że to zabawnie opowiedziana smutna i przygnębiająca historia, dająca do myślenia, metaforyczna, dużo ciekawsza niż oczekiwałam mimo rekomendacji.
I jeszcze, że czuję się ośmielona i zachęcona do lektury „Baśni o...

Nowela, napisana przez Radka Raka specjalnie dla Wolnych Lektur. Autor zastosował swoją ulubioną konwencję niby-baśni, z nawiązaniem do folkloru etc., niestety tradycyjnie z dużym wkładem wulgaryzmów, chociaż relatywnie mniejszym niż w „Baśni o wężowym sercu”. No i jak na oczytanego erudytę przystało, parafrazuje i tym razem wiele cytatów, m.in. biblijnych jak chociażby na początku prolog do ewangelii Jana i zapewne nie tylko.
Tyle, ze wszystko rozgrywa się tu i teraz, w Dębicy, której mieszkańcy marzą o statusie takich miast jak Mielec czy Stalowa Wola. I w środowisku życiowych autsajderów, tak ludzkich, jak i zwierzęcych. Już ich ksywki są wiele mówiące, podobnie jak nazwiska innych postaci, np. Popiel. Ale najważniejszy jest prezydent, czy raczej jego faktyczny imiennik i jego historia. W niej spotykają się brudny i przemocowy naturalizm z ową magią baśni i rozwiązań rodem z opowieści dla najmłodszych. Połączenie ciekawe, aczkolwiek przez tego autora chyba jednak nadużywane.
Dość powiedzieć, że to właśnie świat nierealny, w którym istotną rolę odgrywają tytułowe „małe zwierzątka”, dba o przywrócenie równowagi naruszonej złymi czynami, takimi jak oszustwo, przemoc, zdrada, fałszywe oskarżenie i wiele innych.
To też znany motyw. Wrażliwe dzieci, źle traktowane przez otoczenie, znajdują sobie własny, przeważnie wyimaginowany świat, z prostymi i co do zasady szlachetnymi zasadami. U Raka to ostatnie zderza się z brutalnymi realiami zatęchłej podkarpackiej prowincji, więc i reguły baśniowego świata muszą się do nich dostosować.
Niby schematycznie, ale czyta się znacznie lepiej niż rozwleczoną „Baśń o wężowym sercu” a i ulubiona konwencja autora lepiej sprawdza się w krótkich formach, niż para-epickich powieściach. Zatem i ocena wyższa niż najbardziej znanego dzieła twórcy. I w ogóle chyba od niego warto zacząć znajomość z autorem, tym bardziej, że to nic nie kosztuje (a i czasowo niewiele). Pozycja wysłuchana w ramach wyzwania sierpniowego- książka z elementami mitów, folkloru lub magii. Czytał Adam Fidusiewicz.

Nowela, napisana przez Radka Raka specjalnie dla Wolnych Lektur. Autor zastosował swoją ulubioną konwencję niby-baśni, z nawiązaniem do folkloru etc., niestety tradycyjnie z dużym wkładem wulgaryzmów, chociaż relatywnie mniejszym niż w „Baśni o wężowym sercu”. No i jak na oczytanego erudytę przystało, parafrazuje i tym razem wiele cytatów, m.in. biblijnych jak chociażby na...

Pobrałem aplikacje Wolne Lektury dla tej pozycji. Nie żałuję. Uwielbiam takie małe formy. Czasem tego typu kondensacje służą historii. Mam wrażenie, że gdyby się to rozrosło do rozmiarów powieści, nie byłoby już tak zajmujace.

Pobrałem aplikacje Wolne Lektury dla tej pozycji. Nie żałuję. Uwielbiam takie małe formy. Czasem tego typu kondensacje służą historii. Mam wrażenie, że gdyby się to rozrosło do rozmiarów powieści, nie byłoby już tak zajmujace.

Fantastyka z morałem wpleciona w życie. W prawdziwym życiu na morały zazwyczaj trzeba czekać dużo dłużej.
Pasowałby tu tytuł "Myszy i ludzie", ale jest już zarezerwowany dla całkiem realistycznej historii.

Fantastyka z morałem wpleciona w życie. W prawdziwym życiu na morały zazwyczaj trzeba czekać dużo dłużej.
Pasowałby tu tytuł "Myszy i ludzie", ale jest już zarezerwowany dla całkiem realistycznej historii.

Uważaj na myszy i posłuchaj w moim wykonaniu.

Uważaj na myszy i posłuchaj w moim wykonaniu.

Krótka, ale treściwa. I do śmiechu, i do wzruszeń, i do (nie ma co ukrywać) splunięcia soczystym mięchem. Czyli jak znam życie - samo życie.

W książce (uwaga! około 30-stronicowej) znajdują się nawiązania do:
- Ewangelii św. Jana („Na początku było Słowo”),
- Ewangelii św. Mateusza („Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych”)
- Szatana z 7 klasy (Adaś Cisowski i jego „próba zimnej wody”)

Jeśli bardzo się uprzeć także do:
- Folwarku zwierzęcego (samozorganizowanie się małych zwierzątek)
- Myszy i ludzi (są myszy i są ludzie)

A nawet do:
- Hamleta (co prawda nie ma duńskiego księcia i jego „Być albo nie być”, ale za to jest grabarz)

Niektórzy z moich przedmówców twierdzą, że inspiracją dla Radka Raka był król Popiel. Niewykluczone, kto chce, niech wierzy.

Autor udostępnił „Małe zwierzątka” Wolnym Lekturom.
Są do wzięcia, więc spieszcie się, bo nie wiem, czy dla wszystkich starczy.

Krótka, ale treściwa. I do śmiechu, i do wzruszeń, i do (nie ma co ukrywać) splunięcia soczystym mięchem. Czyli jak znam życie - samo życie.

W książce (uwaga! około 30-stronicowej) znajdują się nawiązania do:
- Ewangelii św. Jana („Na początku było Słowo”),
- Ewangelii św. Mateusza („Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych”)
- Szatana z 7 klasy (Adaś Cisowski...

Ciekawa nowelka, luźno nawiązująca do legendy o Popielu. Ciekawy, żywy język, interesujący główny bohater i nietypowe, uwspółcześnione podejście do legendy. Morał związany z gnębieniem "szarych myszek" - wartościowy. Szkoda, że forma nie jest dłuższa i bardziej rozbudowana.

Ciekawa nowelka, luźno nawiązująca do legendy o Popielu. Ciekawy, żywy język, interesujący główny bohater i nietypowe, uwspółcześnione podejście do legendy. Morał związany z gnębieniem "szarych myszek" - wartościowy. Szkoda, że forma nie jest dłuższa i bardziej rozbudowana.

Bardzo dobre opowiadanie, czego się nie spodziewałam.

Bardzo dobre opowiadanie, czego się nie spodziewałam.