Wysłuchane, mam też wydanie książkowe. Polecam też słuchowisko „Skradziony diament” (Holmes - Jan Matyjaszkiewicz, Watson - Stanisław Gawlik, Billy - Wojciech Machnicki, Lord Cantlemere - Wacław Szklarski, Hrabia Sylvius -
Jan Tesarz, Merton - Tomasz Marzecki).
Rzecz jasna nie diament hrabiego Mazarina, tylko kardynała, tego z „Wicehrabiego de Bragelonne”.
Zabawna przygoda, przy tym atypowa, opowiedziana w trzeciej osobie (początkowo miała to być sztuka),Watson nie odgrywa tu znaczącej roli, wchodzi i wychodzi na początku, ponownie wchodzi na końcu, szkoda, mógłby opowiadać to, co widział będąc ukrytym, jak w „Umierającym Detektywie”. Brak też właściwej zagadki, od początku wiadomo, że klejnot ukradł hrabia Sylvius, trzeba go jedynie nakłonić do zwrotu. Ujawniam zakończenie.
Holmes zaprasza hrabiego i jego goryla Mertona do swego mieszkania na Baker Street:
- Dom otoczony jest przez policję, nie ma stąd ucieczki. Jednak pozwolę panom odejść, jeśli dobrowolnie oddacie diament!
Zostawia ich w towarzystwie swego manekina, siedzącego w fotelu (wykorzystanego już raz w „Pustym Domu” jako cel do strzału) wychodząc do drugiego pokoju, skąd słychać, jak gra na skrzypcach.
- To co robimy? Szefie, to pan jest od myślenia - rzucił Merton.
- Coś wymyśliłem. Wyjedziemy z kraju, zanim się połapie, że go zmyliliśmy. Powiemy, że klejnot jest w Liverpoolu.
- Aha, a gdzie jest naprawdę?
- Tu go mam.
Hrabia wyciąga klejnot z ukrytej kieszeni.
Holmes, który udając manekina, przysłuchiwał się rozmowie, nagle wstał i odebrał diament. W drugiej ręce trzymał rewolwer, zatem nie myśleli nawet o stawianiu oporu.
- Jak pan tu wszedł?
- Trzeba było uważać. Wróciłem drugimi drzwiami, ukrytymi tam, za zasłoną i zamieniłem miejsca z manekinem, muzyka skrzypiec zagłuszała szmery.
- W takim razie kto grał? I wciąż gra?
- O gramofonach panowie słyszeli?
Policja wyprowadza wciąż zdumionych przestępców, wchodzi lord Cantlemere, straszny bufon, zapytując:
- Czy już schwytano złodzieja? I tak nie miałem zaufania do pańskich zdolności, Mr. Holmes.
Holmes dla żartu podrzuca kamień do jego kieszeni.

Film z J. Brettem w roli Sherlocka (wystąpił tam tylko epizodycznie) z opowiadaniem ma bardziej wspólny tytuł niż treść, do tego część stanowi „Przygoda trzech Garridebów”.

Wysłuchane, mam też wydanie książkowe. Polecam też słuchowisko „Skradziony diament” (Holmes - Jan Matyjaszkiewicz, Watson - Stanisław Gawlik, Billy - Wojciech Machnicki, Lord Cantlemere - Wacław Szklarski, Hrabia Sylvius -
Jan Tesarz, Merton - Tomasz Marzecki).
Rzecz jasna nie diament hrabiego Mazarina, tylko kardynała, tego z „Wicehrabiego de Bragelonne”.
Zabawna...