"Typowy Popoff" - prosta jak budowa cepa konstrukcja, której oś stanowią chronologicznie przedstawione i omówione płyty zespołu. Zakończenie i Wprowadzenie "aktorów" z przymusu - w końcu głupio powoływać się na wypowiedzi i wywiady bez choćby kilku zdań "kto i skąd". Jak to "Typowy Popoff" - dobre tło dla odsłuchu dyskografii, jednak bez zbędnych uniesień.

"Typowy Popoff" - prosta jak budowa cepa konstrukcja, której oś stanowią chronologicznie przedstawione i omówione płyty zespołu. Zakończenie i Wprowadzenie "aktorów" z przymusu - w końcu głupio powoływać się na wypowiedzi i wywiady bez choćby kilku zdań "kto i skąd". Jak to "Typowy Popoff" - dobre tło dla odsłuchu dyskografii, jednak bez zbędnych...

"Lekki chaos"
Jestem fanem Mercyful Fate także moja opinia może nie być zupełnie obiektywna. Książkę czytało mi się dobrze, bez większych zgrzytów. Jest ona pisana na podstawie licznych wywiadów z zespołem, których to wykaz znajdziemy na końcu. Autor za szkielet historii wybrał sobie ułożone w kolejności albumy artystów i po przez ich pryzmat stara się przedstawić całość.
Płyty są opisywane dość dokładnie i w tej kwestii autor zbudował dość solidną bazę. Reszta jest jakby dodatkiem.
Zdarzają się powtórzenia, co nie powinno dziwić w publikacji opartej na wywiadach. Cytując kolejne można trafić na te same zagadnienia. Irytującym jest przerywanie opisu płyt i przeskakiwanie do innego wątku, by po chwili wrócić do "długograja". Wybija to z rytmu. Czasami też miałem wrażenie, że autor nie miał planu na rozwijanie wątków pobocznych, stąd lekki chaos w ich opisie.
Tekst wiodący uzupełniają liczne zdjęcia (okładek płyt, z koncertu i zespołu). Wydanie na dobrym papierze w lakierowanej twardej oprawie. Jak ktoś lubi Mercyful Fate nie powinien żałować.

"Lekki chaos"
Jestem fanem Mercyful Fate także moja opinia może nie być zupełnie obiektywna. Książkę czytało mi się dobrze, bez większych zgrzytów. Jest ona pisana na podstawie licznych wywiadów z zespołem, których to wykaz znajdziemy na końcu. Autor za szkielet historii wybrał sobie ułożone w kolejności albumy artystów i po przez ich pryzmat stara się przedstawić...

Martin Popoff skupia się w swojej książce przede wszystkim na opisie poszczególnych płyt Mercyful Fate - okolicznościach ich powstania, kulisach nagrywania, utworach jakie się na nie składały etc. Do tego garść informacji o powstaniu zespołu, jego członkach, trochę ciekawostek. Solowa twórczość Kinga Diamonda została praktycznie pominięta. Sporym minusem tej publikacji są irytujące powtórzenia. Praktycznie w każdym rozdziale autor przypomina nam m.in., że: King pisał satanistyczne teksty, zespołowi przytrafiały się paranormalne zdarzenia, wielki wpływ na Mercyful miał Judas Priest, i tak dalej, aż do znudzenia... Książka napisana jest suchym dziennikarskim stylem, co pewnie dla wielu czytelników może być wadą. Czy można ją komuś polecić? Właściwie tylko maniakom wielkiego Mercyful Fate.

Martin Popoff skupia się w swojej książce przede wszystkim na opisie poszczególnych płyt Mercyful Fate - okolicznościach ich powstania, kulisach nagrywania, utworach jakie się na nie składały etc. Do tego garść informacji o powstaniu zespołu, jego członkach, trochę ciekawostek. Solowa twórczość Kinga Diamonda została praktycznie pominięta. Sporym minusem tej publikacji są...

Jedna z najgorszych biografii jakie czytałem w życiu. Masa błędów i bzdurnych komentarzy autora. Ponadto ciągłe uczucie déjà vu - co rusz widzimy dokładnie te same informacje i zdania, które były napisane stronę wcześniej! Na finał recenzje płyt zespołu napisane przez 'kolegów z facebooka'... Gdyby usunąć wszystkie błędy, powtórzenia i co chwilę wylewane żale autora o styl grupy, wokal Króla, jego teksty i image - książka ta wówczas liczyłaby 80-100 stron zamiast 250. Do tego cena nieadekwatna kompletnie do długości i poziomu. Nie polecam.

Jedna z najgorszych biografii jakie czytałem w życiu. Masa błędów i bzdurnych komentarzy autora. Ponadto ciągłe uczucie déjà vu - co rusz widzimy dokładnie te same informacje i zdania, które były napisane stronę wcześniej! Na finał recenzje płyt zespołu napisane przez 'kolegów z facebooka'... Gdyby usunąć wszystkie błędy, powtórzenia i co chwilę wylewane żale autora o styl...