Podobały mi się w książce nowe wątki. Odniesienia do spotkań z ludźmi, kwestie światopoglądowe. Nawet jeśli ktoś jest odmiennego zdania niż autor to warto poznać jego punkt widzenia. Generalnie coś z książki wyniosłem.

Podobały mi się w książce nowe wątki. Odniesienia do spotkań z ludźmi, kwestie światopoglądowe. Nawet jeśli ktoś jest odmiennego zdania niż autor to warto poznać jego punkt widzenia. Generalnie coś z książki wyniosłem.

Doceniam niezwykłe doświadczenie autora. Doceniam jego zdolności lingwistyczne. Ciekawie opisane przygody autora w różnych miejscach, na różnych etapach kariery. Co jest minusem? Wywyższanie jednej kuchni. Rozumiem. Sama jestem fanką makaronów i mogłabym pesto jeść łyżkami. Jednakże polskie knajpki są naprawdę na wysokim poziomie i mają wyśmiente produkty. Cudze chwalimy, a swego nie znamy?
Trochę śmieszne jest ocenianie kobiecości miarą szpilek i dekoldów. Kilka lat temu zmieniłam niewygodne obuwie na sportowe i chodzę tak do pracy, nawet na oficjalne spotkania i nie umniejsza to mojej pracy gdy noszę klasyczny garnitur i stosowne do tego trampki. Nie zgadzam się z tezą, że kobiecości trzeba szukać w szpilkach. No chyba, że autor sam zacznie nosić takie obuwie i mieć je na nogach po 10 godzin dziennie, wtedy porozmawiamy.

Doceniam niezwykłe doświadczenie autora. Doceniam jego zdolności lingwistyczne. Ciekawie opisane przygody autora w różnych miejscach, na różnych etapach kariery. Co jest minusem? Wywyższanie jednej kuchni. Rozumiem. Sama jestem fanką makaronów i mogłabym pesto jeść łyżkami. Jednakże polskie knajpki są naprawdę na wysokim poziomie i mają wyśmiente produkty. Cudze chwalimy,...

Ta pozycja to najlepszy dowód na to, że uwiąd starczy dotyka każdego. Podróżników też. Pałkiewicz ma świadomość, że ta przypadłość dotknęła jego ciała, ale zupełnie nie zdaje sobie sprawy, że uwiąd dotknął i jego umysłu.
To nie xiążka. To rzygi starego pierdziela.

Ta pozycja to najlepszy dowód na to, że uwiąd starczy dotyka każdego. Podróżników też. Pałkiewicz ma świadomość, że ta przypadłość dotknęła jego ciała, ale zupełnie nie zdaje sobie sprawy, że uwiąd dotknął i jego umysłu.
To nie xiążka. To rzygi starego pierdziela.

Trochę inna książka niż poprzednie, bo z jednej strony podróżnicza a z drugiej poglądowa, z wieloma przemyśleniami. Podsumowanie życiowej ścieżki, przemiany i kierunki w jakich pożądamy, przemyślenia dotyczące aktualnej sytuacji plus zdjęcia. W porządku.

Trochę inna książka niż poprzednie, bo z jednej strony podróżnicza a z drugiej poglądowa, z wieloma przemyśleniami. Podsumowanie życiowej ścieżki, przemiany i kierunki w jakich pożądamy, przemyślenia dotyczące aktualnej sytuacji plus zdjęcia. W porządku.

Nie znam wcześniejszej twórczości autora ale ta książka to bardzo słaba pozycja. Przebija egocentryzm, zadufanie i zapatrzenie w siebie.
Książka tak naprawdę o niczym. Zbiór zapisków czego to nie dokonał autor i kogo to nie zna.
Wg autora luksusowe wakacje z żoną są ok ale już turystyka innych nie jest ok. Obłuda
Ta pozycja to strata czasu.

Nie znam wcześniejszej twórczości autora ale ta książka to bardzo słaba pozycja. Przebija egocentryzm, zadufanie i zapatrzenie w siebie.
Książka tak naprawdę o niczym. Zbiór zapisków czego to nie dokonał autor i kogo to nie zna.
Wg autora luksusowe wakacje z żoną są ok ale już turystyka innych nie jest ok. Obłuda
Ta pozycja to strata czasu.

Książka rozczarowała mnie bardzo.Czasami odnosiłem wrazenie,że była pisana "na czas",jakby wydawca stał za plecami autora i go poganiał.Szalę goryczy przelał rozdział "Kultura kulinarna".Jestem wstanie się zgodzić,że kuchnia włoska zawsze wygra z kuchnią polską,ale czytając ten rozdział,odnosi sę wrażenie,że autor opisuje kuchnię polską ale z czasów PRL.Nie zgadzam się z tym jego opisem.Uważam,że i we Włoszech mozna znaleść kiepskie lokale i nieprzyjemną obsługę,to nie jest jakaś polska specjalność.Ogólnie uważam,że te 49,90 pln możecie wydać na inną książkę,panu Pałkiewiczowi mówię arrivederci.

Książka rozczarowała mnie bardzo.Czasami odnosiłem wrazenie,że była pisana "na czas",jakby wydawca stał za plecami autora i go poganiał.Szalę goryczy przelał rozdział "Kultura kulinarna".Jestem wstanie się zgodzić,że kuchnia włoska zawsze wygra z kuchnią polską,ale czytając ten rozdział,odnosi sę wrażenie,że autor opisuje kuchnię polską ale z czasów PRL.Nie zgadzam się z...

Czytałem dużo Pałkiewicza. Podoba mi się i jako autor i jako osobowość. Ale ta książka jest słaba, bardzo słaba. Pełno błędów ortograficznych stoi w sprzeczności z perfekcjonizmem autora, o którym zawsze mówi. Poruszone tematy są ciekawe, ale wybór niektórych uważam nie na miejscu. Choć z wieloma opiniami się zgadzam, to ogólnie jestem rozczarowany.

Czytałem dużo Pałkiewicza. Podoba mi się i jako autor i jako osobowość. Ale ta książka jest słaba, bardzo słaba. Pełno błędów ortograficznych stoi w sprzeczności z perfekcjonizmem autora, o którym zawsze mówi. Poruszone tematy są ciekawe, ale wybór niektórych uważam nie na miejscu. Choć z wieloma opiniami się zgadzam, to ogólnie jestem rozczarowany.

Pana Palkiewicza czytam od lat , znam jego ksiazki .
Autor od dziesiecioleci podrozuje z pasji,wierze ze byl uczestnikiem wielu niesamowitych przygod .
Niestety mam wrazenie ze z jakis powodow nie chce sie nimi dzielic w swoich ksiazkach .
W ksiazce Palkiewicz.com nie odkryl przed czytelnikiem zbyt wielu innych nie znanych do tej pory z jego literatury przygod...
Za to jest wiecej prywatnych opini , przemyslen , wydaje sie ze otworzyl sie bardziej jako czlowiek ....
Ksiazke oczywiscie polecam .

Pana Palkiewicza czytam od lat , znam jego ksiazki .
Autor od dziesiecioleci podrozuje z pasji,wierze ze byl uczestnikiem wielu niesamowitych przygod .
Niestety mam wrazenie ze z jakis powodow nie chce sie nimi dzielic w swoich ksiazkach .
W ksiazce Palkiewicz.com nie odkryl przed czytelnikiem zbyt wielu innych nie znanych do tej pory z jego literatury przygod...
Za to...

Uff, to nie jest łatwa i miła książeczka na wieczór. Jasne, Pałkiewicz oprócz faktów i historii stara się przywoływać wiele śmiesznych anegdot i potrafi pisać o sobie z dystansem, to wciąż trudna książka.
Autor przemierza cały świat i pokazuje go nam ze swojej, bardzo subiektywnej, strony, wspomagając się licznymi zdjęciami. Nie mogę powiedzieć, że nie czerpałam z tego przyjemności, bo czerpałam, sama czuję się podróżniczką, marzę o dalekich podróżach, a ponieważ obecna sytuacja na świecie mi to uniemożliwia ta książka stała się dla mnie oknem na daleki świat.
Jednak obok tych wesołych rzeczy autor nie zapomniał o tych mniej miłych. Snuje niepokojące refleksje na temat przemian jakie zaszły na świecie. Prawo dżungli, które tak radośnie wyśmiewamy, stało się naszą rzeczywistością choć sami tego nie dostrzegamy.
Muszę jednak mieć małe „ale”. Autor zdecydowanie zbyt często skupia się na własnej osobie, na tym co mówią o nim inni, sam jest także dość zapatrzony w siebie i nie grzeszy skromnością, ale w jakiś pokrętny sposób dało mi to inne spojrzenie na treść tej książki.
~Mimbla

Uff, to nie jest łatwa i miła książeczka na wieczór. Jasne, Pałkiewicz oprócz faktów i historii stara się przywoływać wiele śmiesznych anegdot i potrafi pisać o sobie z dystansem, to wciąż trudna książka.
Autor przemierza cały świat i pokazuje go nam ze swojej, bardzo subiektywnej, strony, wspomagając się licznymi zdjęciami. Nie mogę powiedzieć, że nie czerpałam z tego...

Zaczyna się motywująco, wielkimi słowami, potem zostaje zaledwie garść anegdotek (które, jak napisał we wstępie sam autor, mogą się powtarzać) przeplatających się z przemyśleniami na temat, na który autorowi się akurat pomyślało -- a przynajmniej takie miałem wrażenie. Pałkiewicz jest polskim Forrestem Gumpem, tyle że inteligentnym, dlatego spodziewałem się czegoś więcej. Ta książka zdaje się być ostatnim ziewnięciem wielkiego podróżnika. Szoda, że odnoszę takie wrażenie. I słabe zakończenie.

Zaczyna się motywująco, wielkimi słowami, potem zostaje zaledwie garść anegdotek (które, jak napisał we wstępie sam autor, mogą się powtarzać) przeplatających się z przemyśleniami na temat, na który autorowi się akurat pomyślało -- a przynajmniej takie miałem wrażenie. Pałkiewicz jest polskim Forrestem Gumpem, tyle że inteligentnym, dlatego spodziewałem się czegoś więcej....