Ponieważ przerzuciłam swego czasu stosy miernych poradników , tę polecam z czystym sercem., bo nie jest mierna . Warto , naprawde warto , porządna książka, dobrze napisana, czyta się świetnie .

Ponieważ przerzuciłam swego czasu stosy miernych poradników , tę polecam z czystym sercem., bo nie jest mierna . Warto , naprawde warto , porządna książka, dobrze napisana, czyta się świetnie .

Nie zraźcie się początkiem recenzji, bo troszkę pomarudzę. Jest to książka, po której spodziewałam się, że będzie typowym poradnikiem w stylu ,,Zrób to, zrób tamto, tego nie rób, to jest zakazane".

Ogromny plus książka dostała ode mnie za to, że jest napisana na faktach z życia autora. Na początku tylko opisuje swoją historię, jak zachorował. Potem zaczyna wplatać coraz więcej badań, wskazówek i porad. Niektóre historie ludzi zawarte we wnętrzu lektury mnie zafascynowały, inne zaniepokoiły. Chcąc nie chcąc, w części z Nich idealnie odnalazłam samą siebie.

Johann Hari momentami wprost opisywał, co się dzieje w środku ludzkiego organizmu, kiedy mierzy się z problemami, zatruwaniem swojego życia przez inne osoby. Czułam się zaopiekowana, zrozumiana i mam po przeczytaniu tych kilkuset stron, że nie popełniłam błędu, idąc własną drogą. Czeka mnie jeszcze ogrom pracy nad samoopieką i samozrozumieniem, ale nie zamierzam się poddawać.

Poniżej podrzucam Wam kilka cytatów, które najbardziej mi się spodobały :)
1. ,,Samotność nie jest fizyczną nieobecnością innych ludzi, jak mówi John. To poczucie, że nie dzielisz się z nikim tym, co ma znaczenie. Jeśli masz wokół siebie mnóstwo ludzi - może nawet męża, żonę, rodzinę czy pracę - ale nie dzielisz się z nimi tym, co dla ciebie ważne, to i tak będziesz samotny. John doszedł do wniosku, że aby skończyć z samotnością, trzeba mieć poczucie, że łączy nas więź ,,wzajemnej pomocy i ochrony" z przynajmniej jedną, a najlepiej z wieloma osobami."
Można być otoczonym setkami ludzi i czuć się samotnym, ponieważ nie ma w pobliżu człowieka, z którym chciałoby się rozmawiać. Można nie mieć nikogo w zasięgu ręki i nie być samotnym. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.

2. ,,Śmieciowe jedzenie zatruwa nasze ciała. Śmieciowe wartości zatruwają nasze umysły."
Zadowalając się byle czym, nie będziemy szczęśliwi a możemy też zachorować. Wszystko zależy od naszego wyboru w życiu.

3. ,,Vincent zrozumiał, że otyłość to nie ogień. To dym." - metafora
Coś co widać, to tylko skutek tego, co się dzieje w naszych głowach. Każda zmiana zaczyna się w mózgu.

4. ,,...zacząłem się zastanawiać <zwłaszcza że rozmawiałem z wieloma przygnębionymi ludźmi>, czy depresja jest po części odpowiedzią na poczucie poniżenia, jakie współczesny świat wywołuje w wielu z nas. Włącz telewizję, a dowiesz się, że jedynymi liczącymi się na tym świecie ludźmi są gwiazdy i bogaci; a ty wiesz już, że twoje szanse na dołączenie do którejkolwiek z tych grup są znikome. Przejrzyj Instagrama lub błyszczący magazyn, a nagle poczujesz, że twoje ciało, o normalnych kształtach, jest obrzydliwe. Idź do pracy, a będziesz musiał słuchać kaprysów szefa, zarabiającego sto razy więcej niż ty."
Ludzie nie doceniają tego, co mają. Ciągle chcą więcej i więcej a przecież nie o to chodzi w życiu. Mnie, np. wystarczy obecność bliskich osób i poczucie bezpieczeństwa. Nie potrzebuję drogich rzeczy, gwiazdki z nieba.

5. ,,Najokrutniejsze w depresji jest to, powiedziała, że wysysa z
człowieka pragnienie doświadczania pełni życia, tak jak teraz; sprawia, że nie chcesz temu doświadczeniu dać wiary. ,,Chcemy poczuć, że żyjemy" - powiedziała. Tak bardzo tego pragniemy i potrzebujemy. Później dodała: ,,Oczywiście stawiamy czoła śmierci, ale ty czułeś, że żyjesz, prawda? Może i byłeś przerażony - ale nie odczuwałeś przygnębienia."
Depresję nie zawsze widać. Na początku działa podstępnie, po cichu. Człowiek niby żyje, funkcjonuje jak dawniej, ale nie czerpiąc z tego radości. Robi coś, bo się tego od niego wymaga.

6. ,,Nie jest miarą zdrowia być dobrze przystosowanym do głęboko chorego społeczeństwa."
Najprawdziwsze słowa, jakie w życiu przeczytałam w książce. Nie jest trudno dostosować się do innych i być ich marionetką w życiu. Wyczynem jest postawienie na siebie, wyeliminowanie wpływu innych na nas samych i życie po swojemu. To bardzo trudna, pokrętna i bolesna droga, ale bardzo opłacalna.

7. ,,Zapytałem, dlaczego wybrał wolne tempo. Gdy zwalniasz, tracisz coś, odparł, ale jednocześnie jeszcze więcej zyskujesz. Zyskujesz ,,poczucie funkcjonowania w ramach lokalnej społeczności"".
Zwalniając, nie ma Cię wszędzie wokoło, przy wszystkich. Nie widać Cię i nie słychać tak, jakby to było w przypadku osoby bardzo mocno udzielającej się. Tracisz swego rodzaju rozpoznawalność, ale odzyskujesz coś jeszcze cenniejszego. Odzyskujesz siebie i kontakt z własnymi potrzebami.

8. ,,Kiedy zrozumiesz, że depresja jest w znaczym stopniu problemem zbiorowym, spowodowanym przez błędy naszej kultury, uświadomisz sobie, że do pewnego stopnia rozwiązanie również musi być zbiorowe. Musimy zmienić kulturę tak, by więcej ludzi mogło swobodnie wpływać na swoje życie."
Nic nie zjawia się znikąd i bez przyczyny. Osłabienie zdrowia psychicznego to nie jest coś, czemu sami jesteśmy winni. Do pogorszenia naszej psychiki przyczynia się środowisko, w którym żyjemy; ludzie, z którymi przebywamy; to też w mniejszym stopniu predyspozycje przekazywane w genach. Oczywiście, jeśli nie będziemy wcale walczyć z tym, co Nas spotyka, to sami się skażemy na komplikacje. Jeśli jednak będziemy podejmować wszelkie decyzje z rozwagą, wybierać dobre ścieżki w życiu, poziom narażenia na problemy zdrowotne maleje.

Nie zraźcie się początkiem recenzji, bo troszkę pomarudzę. Jest to książka, po której spodziewałam się, że będzie typowym poradnikiem w stylu ,,Zrób to, zrób tamto, tego nie rób, to jest zakazane".

Ogromny plus książka dostała ode mnie za to, że jest napisana na faktach z życia autora. Na początku tylko opisuje swoją historię, jak zachorował. Potem zaczyna wplatać coraz...

Bardzo dobra - serdecznie polecam.

Bardzo dobra - serdecznie polecam.

Książka po prostu świetna. Otwierająca oczy. Zmieniająca perspektywę.
Dlatego uważam, że każdy powinien ją przeczytać. By zerwać z krzywdzącym i nieprawdziwym obrazem depresji, którym się karmi ludzi od lat.

Również wielki szacunek dla autora, za wykonanie takiego ogromu pracy, dotarcie do wartościowych badań i zebranie niesamowitego materiału.

Mam pewne wątpliwości co do polskiego tłumaczenia. Pierwszy raz książkę czytałam w oryginale. W polskiej wersji było kilka momentów, kiedy coś mi nie grało i po sprawdzeniu w oryginale, okazało się, że faktycznie tłumaczenie zawierało błędy, i to takie raczej "szkolne" językowo.
Być może nie ma uchybień merytorycznych; być może też nie jest tych błędów wiele, ale nie porównywałam wersji dokładnie, ani wnikliwie, jedynie to, co na.pierwszy rzut oka zauważyłam. Zawsze jednak powoduje to u mnie nieco sceptycyzmu co do polskiego wydania.

Książka po prostu świetna. Otwierająca oczy. Zmieniająca perspektywę.
Dlatego uważam, że każdy powinien ją przeczytać. By zerwać z krzywdzącym i nieprawdziwym obrazem depresji, którym się karmi ludzi od lat.

Również wielki szacunek dla autora, za wykonanie takiego ogromu pracy, dotarcie do wartościowych badań i zebranie niesamowitego materiału.

Mam pewne wątpliwości co do...

Doskonale przedstawiony obraz depresji, poparty badaniami naukowców z całego świata. Spostrzeżenia, wnioski, diagnoza i rozważania tym cenniejsze, gdyż autor boryka się z tą chorobą od lat i podjął heroiczny wysiłek udowodnienia, że to nie jest defekt człowieka czy usterka mózgu tylko wynik wypaczającego się świata, społeczeństwa, jednostki. Farmakologia, poprawiająca tymczasowo samopoczucie, absolutnie nie jest kluczem do wyjścia z tej czarnej dziury. Niestety potężne koncerny i lobby, które za tym stoi, nie ma interesu aby wyhamować proces chemicznej naprawy psychiki. Oczywiście problem depresji jest problemem złożonym, oczywiście można wesprzeć się tabletkami ale nie należy zdawać się na ich czarodziejską moc. I tu apel do lekarzy, pracujcie ze swoimi pacjentami nad przywróceniem im kluczowych wartości, najważniejszych dla człowieka. Świat i presja zewnętrzna zaburzyła ludziom proporcje ważności, postawiła przed wieloma szczyty nie do pokonanie,... musisz być piękny, wysportowany, bogaty, posiadać rozmaite dobra, mieć prestiżową pracę, zadawać się z określonymi osobami ..., a jeśli tak nie jest to ... coś jest z tobą nie tak. Mega to uprościłam ale nie chcę streszczać książki, ani się wymądrzać, bo jest wiele podłoży depresji ale nad każdym z tych rodzai można i trzeba pracować. Polecam tę książkę nie tylko osobom borykającym się ze stanami depresyjnymi czy też samą chorobą, a każdemu człowiekowi aby miał na uwadze, że jest to problem XXI wieku, bardzo poważny problem, który może spaść na ramiona każdego z nas. Nie dobijajmy się wzajemnie.

Doskonale przedstawiony obraz depresji, poparty badaniami naukowców z całego świata. Spostrzeżenia, wnioski, diagnoza i rozważania tym cenniejsze, gdyż autor boryka się z tą chorobą od lat i podjął heroiczny wysiłek udowodnienia, że to nie jest defekt człowieka czy usterka mózgu tylko wynik wypaczającego się świata, społeczeństwa, jednostki. Farmakologia, poprawiająca...

Wczoraj skończyłem tę książkę po kilku wieczorach z nią sam na sam. Uważam, że książka zawiera interesujące spostrzeżenia poparte badaniami naukowymi. Mówię to z perspektywy osoby, dla której życie to nie jest żaden dar, a raczej ciężar, który czasem ciężko jest unieść. Ta książka jest właśnie dla takich osób lub dla osób, które chcą pomóc swoim bliskim. Dzięki tej lekturze dowiedziałem się, że leki antydepresyjne są mało skuteczne i efekt ich działania polega głównie na efekcie placebo. Lekki szok ! Brałem te leki ( duloksetyna ) i jedyne skutki jakie mi przyniosły to wzrost masy i dziwne sny. Ale skoro lekarz mówił, że pomogą to brałem. Dużo przykładów i poleceń, ale nienachalnych i niewmawiających nam, że od tego nasze życie zmieni się o 180 stopni. Szukanie sensu, radości i szczęścia w życiu to czasami długa i ciężka droga, ale warto ją przebyć. Ktoś inny napisał, że druga część książki zawiera opinie autora o świecie. Być może trochę tak jest, chociaż nie odniosłem takiego wrażenia.

Wczoraj skończyłem tę książkę po kilku wieczorach z nią sam na sam. Uważam, że książka zawiera interesujące spostrzeżenia poparte badaniami naukowymi. Mówię to z perspektywy osoby, dla której życie to nie jest żaden dar, a raczej ciężar, który czasem ciężko jest unieść. Ta książka jest właśnie dla takich osób lub dla osób, które chcą pomóc swoim bliskim. Dzięki tej lekturze...

Rewelacyjna książka, powinien ją bez wyjątku przeczytać każdy, ktoś zmagał się z depresja, stanami lękowymi, a już na pewno każdy, kto się z nią obecnie zmaga bądź w jego otoczeniu są osoby na to chorujące. To plaga XXI wieku, nigdy wcześniej nie było tyłu zachorowań na tą chorobę ani tylu samobójstw.


Autor wyjaśnia i wskazuje konkretne sposoby, jak bez syfu typu antydepresanty wyjść z tej choroby.


Przeczytałam książkę w ciągu 2 dni i zgadzam się, że sposoby, które autor wskazał działająw 200%.

Kdiazke powinien przeczytać każdy psychiatra i każdy terapeuta, bo z moich doświadczen, to oni wpędzają pacjenta dalej w chorobę, dając mu prochy, a nie pomoc w rozwiązaniu życiowych problemów będących przyczyna choroby.

Rewelacyjna książka, powinien ją bez wyjątku przeczytać każdy, ktoś zmagał się z depresja, stanami lękowymi, a już na pewno każdy, kto się z nią obecnie zmaga bądź w jego otoczeniu są osoby na to chorujące. To plaga XXI wieku, nigdy wcześniej nie było tyłu zachorowań na tą chorobę ani tylu samobójstw.


Autor wyjaśnia i wskazuje konkretne sposoby, jak bez syfu typu...

Wspaniałe opracowanie popularnonaukowe. Polecam każdemu. Książka pokazuje nie tyle to czym jest depresja, ale jak być szczęśliwym i spełnionym. Jedna z najlepszych które w życiu przeczytałem.

Wspaniałe opracowanie popularnonaukowe. Polecam każdemu. Książka pokazuje nie tyle to czym jest depresja, ale jak być szczęśliwym i spełnionym. Jedna z najlepszych które w życiu przeczytałem.

Książka składa się generalnie z dwóch części:
1. Rozpoznania problemów wpływających na depresję, itp.
2. Zaproponowania rozwiązań.

Pierwsza część przedstawia sporo ciekawych odkryć i wniosków, jak również realne historie i przykłady badań. Dowiedziałem się stąd sporo nowych rzeczy, które nigdy nie przyszły mi do głowy. Szczególnie utkwiła mi tutaj historia z Indianinem (polecam zwrócić uwagę).

Niestety, druga część to ewidentnie podróż wgłąb ideologii autora. Przeczytamy tutaj, że Trump zły, Obama dobry, kapitalizm zły, kolektywizm dobry, Brexit zły, dochód podstawowy dobry, Big Pharma zła, itd. Trudno oprzeć się wrażeniu, że w części drugiej zmieniamy tematykę z psychologicznej na polityczno-ideologiczną.

Ogólnie warto przeczytać, szczególnie osoby, które zmagają się z tego typu problemami lub chcą dowiedzieć się czegoś więcej na ten temat. Gdyby nie słaba część druga, gwiazdek byłoby więcej.

Książka składa się generalnie z dwóch części:
1. Rozpoznania problemów wpływających na depresję, itp.
2. Zaproponowania rozwiązań.

Pierwsza część przedstawia sporo ciekawych odkryć i wniosków, jak również realne historie i przykłady badań. Dowiedziałem się stąd sporo nowych rzeczy, które nigdy nie przyszły mi do głowy. Szczególnie utkwiła mi tutaj historia z Indianinem...