Po przyswojeniu dużej ilości polskich kryminałów ta seria jest dla mnie bardzo odświeżająca: bohaterka jest dojrzała kobieta, emerytowana policjantka a nie aspołeczny detektyw - geniusz 👹

Po lekturze pierwszej części nie mogę doczekać sie rozpoczęcia kolejnej a od jakiegoś czasu mi sie to nie zdarzało.

Polecam!

Po przyswojeniu dużej ilości polskich kryminałów ta seria jest dla mnie bardzo odświeżająca: bohaterka jest dojrzała kobieta, emerytowana policjantka a nie aspołeczny detektyw - geniusz 👹

Po lekturze pierwszej części nie mogę doczekać sie rozpoczęcia kolejnej a od jakiegoś czasu mi sie to nie zdarzało.

Polecam!

Pierwszą w serii ale ostatnią chronologicznie "Wiosnę" czytałem bezpośrednio po ostatniej w serii ale pierwszej chronologicznie "Jesieni". Stąd nie dało się uciec od porównań. "Wiosnę" uważam niestety za nieco słabszą od "Jesieni", przede wszystkim literacko. Krystyna-emerytka nie była tu też tak ciekawa jak Krysia-studentka. Pomysł na fabułę okazał się równie ciekawy, ale ma ona też kilka istotnych dziur logicznych (łatwość w zmienianiu tożsamości, zupełnie niewiarygodne powody wkręcania wnuczki Krystyny w zbrodnię). Ale czytało mi się podobnie dobrze.

Chciałbym jeszcze odnieść się do samej konstrukcji serii, czyli pisania "do tyłu". Jest to pomysł tyleż ciekawy, co niebezpieczny, bo można niechcący popaść w sprzeczności w fabule. I tu autorka tego nie uniknęła. Przykładowo w "Wiośnie" Krystyna zdaje się zupełnie nie wiedzieć, co stało się z Romkiem w górach (i to jest motywem jej niedoszłej zbrodni!),podczas gdy w chronologicznie wcześniejszej "Jesieni" poznała ona przecież prawdę na ten temat (oczywiście mogła w nią nie uwierzyć, ale nie mogłaby jako emerytka w ogóle tego nie pamiętać). Również w "Wiośnie" lakoniczne wspomnienie pierwszego męża zupełnie rozminęło się z postacią, jaką otrzymujemy w "Jesieni". Ale generalnie oczywiście powieść na plus.

Pierwszą w serii ale ostatnią chronologicznie "Wiosnę" czytałem bezpośrednio po ostatniej w serii ale pierwszej chronologicznie "Jesieni". Stąd nie dało się uciec od porównań. "Wiosnę" uważam niestety za nieco słabszą od "Jesieni", przede wszystkim literacko. Krystyna-emerytka nie była tu też tak ciekawa jak Krysia-studentka. Pomysł na fabułę okazał się równie ciekawy, ale...

Nie jestem pewna czy lubię kryminały w których pierwsze skrzypce gra osobą starszą/senior/babcia lub dziadek. Tutaj mamy emerytowaną policjantkę o naprawdę sędziwym już wieku. Nie umiem wytłumaczyć dlaczego ale ten zabieg spowodował że całą historię potraktowałam mniej poważnie, poza tym cała otoczka dzięki której "babcia" zaczęła brać czynny udział w prowadzonym śledztwie wydała mi się mocno naciągana, nierealna i wręcz nie mająca prawa wydarzyć się w rzeczywistości.
Najprawdopodobniej nie będę kontynuowała serii, bo mimo że książka jest pełna niedokończonych wątków to jakoś nie interesuje mnie dalsze poznawanie tej historii i szukanie odpowiedzi na pytania, które dalej zostały na ustach mimo dokończenia książki.

Nie jestem pewna czy lubię kryminały w których pierwsze skrzypce gra osobą starszą/senior/babcia lub dziadek. Tutaj mamy emerytowaną policjantkę o naprawdę sędziwym już wieku. Nie umiem wytłumaczyć dlaczego ale ten zabieg spowodował że całą historię potraktowałam mniej poważnie, poza tym cała otoczka dzięki której "babcia" zaczęła brać czynny udział w prowadzonym śledztwie...

Apetyczna:)

Apetyczna:)

Ciekawafabuła, inne niż typowe polskie kryminały. Zakończenie jednak bardzo zagmatwane, zawiła intryga, dla mnie zbyt nieprawdopodobna...niemniej warto przeczytać

Ciekawafabuła, inne niż typowe polskie kryminały. Zakończenie jednak bardzo zagmatwane, zawiła intryga, dla mnie zbyt nieprawdopodobna...niemniej warto przeczytać

Sięgnąłem po ten kryminał z sentymentu dla fantastycznej twórczości Anny Kańtoch i nie rozczarowałem się. Historia zgrabnie skonstruowana, rozwiązanie zagadki umiejętnie dawkowane. Zdecydowanie nie zgadzam się z opiniami, że jest "przekombinowane". Jest dość skomplikowane, ale wiarygodne.
Przyjemna lektura, chętnie sięgnę po kolejne tomy.

Sięgnąłem po ten kryminał z sentymentu dla fantastycznej twórczości Anny Kańtoch i nie rozczarowałem się. Historia zgrabnie skonstruowana, rozwiązanie zagadki umiejętnie dawkowane. Zdecydowanie nie zgadzam się z opiniami, że jest "przekombinowane". Jest dość skomplikowane, ale wiarygodne.
Przyjemna lektura, chętnie sięgnę po kolejne tomy.

Przyjemny, niezobowiązujący kryminał. Brawa za nieszablonową bohaterkę - w końcu starsza pani zamiast kolejnej seksbomby.

Przyjemny, niezobowiązujący kryminał. Brawa za nieszablonową bohaterkę - w końcu starsza pani zamiast kolejnej seksbomby.

Wciąga i dobrze napisana.

Wciąga i dobrze napisana.

W kilku miejscach już, już daje o sobie znać uczucie rozczarowania banalnym rozwiązaniem, gdy nagły zwrot akcji rekompensuje to z nawiązką. Fabuła mnie wciągnęła. Styl pisania taki, jak lubię. Sięgnę po kolejne książki z serii!

W kilku miejscach już, już daje o sobie znać uczucie rozczarowania banalnym rozwiązaniem, gdy nagły zwrot akcji rekompensuje to z nawiązką. Fabuła mnie wciągnęła. Styl pisania taki, jak lubię. Sięgnę po kolejne książki z serii!

Przez dłuższy czas wydawało mi się, że to trochę nudnawy, trochę ciężkawy, ale dobrze skonstruowany tradycyjny kryminał. Po rozwiązaniu zagadki - straszliwie naciąganym , wręcz absurdalnym - pozostała w mojej opinii nudnawość i ciężkość. Nie będę kontynuować serii

Przez dłuższy czas wydawało mi się, że to trochę nudnawy, trochę ciężkawy, ale dobrze skonstruowany tradycyjny kryminał. Po rozwiązaniu zagadki - straszliwie naciąganym , wręcz absurdalnym - pozostała w mojej opinii nudnawość i ciężkość. Nie będę kontynuować serii