Książka ciekawa, choć, według mnie, niemalże wszystkie tematy w niej poruszone zasługiwały na coś więcej niż 3-4 strony. Właściwie muszę ją uznać za zbiór ciekawostek, których znajomości nie zawaham się wykorzystać w towarzystwie - szczególnie mitu z pieskami niezjadającymi swoich właścicieli po śmierci.

Książka ciekawa, choć, według mnie, niemalże wszystkie tematy w niej poruszone zasługiwały na coś więcej niż 3-4 strony. Właściwie muszę ją uznać za zbiór ciekawostek, których znajomości nie zawaham się wykorzystać w towarzystwie - szczególnie mitu z pieskami niezjadającymi swoich właścicieli po śmierci.

Fajna książka, chyba z rodzaju tych, które każdemu się spodobają ;) Taki zbiór ciekawostek z różnych dziedzin, nie wszystkie są ohydne (np. tematyka łechtaczki),ale powiedzmy że większość faktycznie jakośtam zahacza o różne odpychające zagadnienia. Na szczęście nie ma dużo prostackiego humoru, czego się szczerze mówiąc obawiałem, no jest kilka sucharków i "gówna" czy "kup" wciśniętych na siłę ;) i mam tu naprawdę na myśli na siłę - żeby to jeszcze było słowo użyte w kontekście gdzie pasowało użyć takiego mocniejszego słowa, to ok, ale nie, tu są to jakieś ostatnie zdania historyjek bez których naprawdę można by się było obejść. Ale to drobiazgi.
Obala trochę popularnych mitów, jak np. ten że pies prędzej zdechnie niż pożywi się mięsem zmarłego właściciela, a szybciej zrobi to kot - nope, jest odwrotnie i to nawet nie musi przymierać głodem ;) (co jednak niczego nie dowodzi i nie powinno przerażać - to zwierzaki i autorka dobrze tłumaczy te mechanizmy). Jest trochę o owadach jadalnych, nekrofilii, wydzielinach, węchu, umyśle, rozpoznawaniu twarzy... no zagadnienia bardzo różne. Ale ani przez chwilę nie nudzi! Takie to ja mogę czytać :)

(czytana/słuchana: 10-20.11.2023)
5/5 [8/10]

Fajna książka, chyba z rodzaju tych, które każdemu się spodobają ;) Taki zbiór ciekawostek z różnych dziedzin, nie wszystkie są ohydne (np. tematyka łechtaczki),ale powiedzmy że większość faktycznie jakośtam zahacza o różne odpychające zagadnienia. Na szczęście nie ma dużo prostackiego humoru, czego się szczerze mówiąc obawiałem, no jest kilka sucharków i "gówna"...

Bardzo dobrze napisana książka, w której poruszone zostały superciekawe zagadnienia z cyklu tych, o które każdy chciał zapytać, ale jednak zawsze się wahał.

Bardzo dobrze napisana książka, w której poruszone zostały superciekawe zagadnienia z cyklu tych, o które każdy chciał zapytać, ale jednak zawsze się wahał.

Na prawdę świetna książka

Na prawdę świetna książka

Uwielbiam tematy związane z nauką, w szczególności z dziedzin biologicznych i okołomedycznych. W związku z tym, często sięgam po książki popularnonaukowe. "Co za ohyda!" poleciła mi dobra koleżanka, która podobnie jak ja lubuje się w takich tematach. Nie powiem, że nie, trafiła z tą polecajką idealnie.
Książka jest podzielona na sześć części, skupiających się na podobnej tematyce. Pani Engelhaupt, jak sama przyznała we wstępie, zgromadziła po prostu artykuły, które wcześniej pisała na blogu, wzbogacając je o dodatkowe aktualizacje, jeżeli takie się pojawiły. Poszczególne części skrywają więc w sobie na swój sposób ohydne ciekawostki ze świata nauki. Pierwsza z nich, zatytułowana "Głód makabry" skupia się przede wszystkim na zwłokach, tym co się dzieje z ciałem po śmierci, a także zahacza nieco o kryminalistykę. Kolejna, czyli "Ale wstrętne!", to zbiorowisko różnych artykułów o robactwie. Pojawiają się tu między innymi jadalne robaki, budzące postrach czerwie. Ponadto możemy poznać, którą spośród wydzielin najbardziej upodobały sobie muchy plujki. Część trzecia - "Na pohybel wszelkim tabu", jak można się domyślić, skupia się na tym, o czym się nie mówi. Znajdziemy tu kontrowersje etyczne w medycynie, historię odkrycia łechtaczki, która do niedawna nie była nawet uwzględniania w atlasach anatomicznych, tematy menstruacji, kanibalizmu czy nekrofilii (głównie wśród wron). Potem czeka nas podróż przez "Małe paskudztwa", gdzie poznamy nieco bliżej roztocza, karaluchy czy robaczki chętne do zamieszkania w naszym ciele. Zaraz po tej części natrafiamy na "Ohydne ciało" i jego zbiorowisko ciekawostek dotyczących przede wszystkim wydzielin ludzkich. Książka zwieńczona jest przez "Tajemnice umysłu", gdzie poruszane są tematy związane z psychiką - poznajemy charakter psychopatów, możemy dowiedzieć się o chorobie, która wpaja nam do głowy, że mamy w ciele poukrywane różne owady, a także dlaczego nakłuwanie laleczki voodoo może nam sprawiać przyjemność.
To tak naprawdę część rzeczy które znajdują się w tej książce. Ja osobiście pokochałam ją za ten obrzydliwy, naukowy humor, który uwielbiam u m.in. Adama Kaya. W sumie książki tego autora mają podobny charakter do "Co za ohyda!". Wiadomo, nie każdemu przypadnie ona do gustu, zarówno przez tematykę, jak i humor, jednak jeżeli nie macie obiekcji do czytania o obrzydliwościach, ciekawią was te tematy i lubicie głupie, ohydne żarciki, to bardzo zachęcam do sprawdzenia tej książki, bo ja bawiłam się przy niej świetnie.

Uwielbiam tematy związane z nauką, w szczególności z dziedzin biologicznych i okołomedycznych. W związku z tym, często sięgam po książki popularnonaukowe. "Co za ohyda!" poleciła mi dobra koleżanka, która podobnie jak ja lubuje się w takich tematach. Nie powiem, że nie, trafiła z tą polecajką idealnie.
Książka jest podzielona na sześć części, skupiających się na podobnej...

Świetna książka o różnych tematach, które w naszej kulturze są uważane za tabu lub obrzydliwe. Świetnie się ją czyta.

Świetna książka o różnych tematach, które w naszej kulturze są uważane za tabu lub obrzydliwe. Świetnie się ją czyta.

Książka po raz kolejny udowodniła, że życie po śmierci świadomości jednostki jest faktem. Magnifico.

Książka po raz kolejny udowodniła, że życie po śmierci świadomości jednostki jest faktem. Magnifico.

Książka popularnonaukowa o obrzydliwych, chociaż ciekawych zagadnieniach.
Krew, mocz, pot, ekskrementy,
Tematy z serialu CSI: Dewiacje seksualne, seks ze zmarłymi.
Można - dla zainteresownaych.

Książka popularnonaukowa o obrzydliwych, chociaż ciekawych zagadnieniach.
Krew, mocz, pot, ekskrementy,
Tematy z serialu CSI: Dewiacje seksualne, seks ze zmarłymi.
Można - dla zainteresownaych.

O dziwo, nie wszystko w tej książce jest ohydne. Cześć obrzydza, część przeraża, a część...zaciekawia. Można bezpiecznie zbliżyć się do tabu i przy okazji dowiedzieć się, jak wiele naszych strachów ma podłoże w zwykłym instynkcie przetrwania.

O dziwo, nie wszystko w tej książce jest ohydne. Cześć obrzydza, część przeraża, a część...zaciekawia. Można bezpiecznie zbliżyć się do tabu i przy okazji dowiedzieć się, jak wiele naszych strachów ma podłoże w zwykłym instynkcie przetrwania.

Bezpretensjonalna, zabawna, ale też rzeczowa o tym czego się wstydzimy, co nas obrzydza, ale też ciekawi. Kupy, robale, szczury, miesiączka (w kosmosie),pijawki, przeszczep głowy itp. itd.

Bezpretensjonalna, zabawna, ale też rzeczowa o tym czego się wstydzimy, co nas obrzydza, ale też ciekawi. Kupy, robale, szczury, miesiączka (w kosmosie),pijawki, przeszczep głowy itp. itd.