Po latach znów sięgnąłem po książkę "Przekroczyć próg nadziei". Znam ją, niegdyś czytałem i nie planowałem do niej wracać. Tymczasem ostatnio w dziwny sposób wstawiała mi się w oczy. Zatem raz jeszcze pochyliłem się nad jej treścią.

Zacząłem od wstępu Messoriego. I natrafiłem na fragment, w którym dziennikarz formułuje orędzie płynące z zamieszczonych w książce wypowiedzi papieża: „Zrozum, że kimkolwiek jesteś, jesteś kochany! Pamiętaj, że Ewangelia jest wezwaniem do radości! Nie zapominaj, że masz Ojca i że każde życie, nawet najbardziej bezsensowne w oczach ludzi, ma wieczną i nieskończoną wartość w oczach Boga!”.

Jan Paweł II powtarza wzruszające wezwanie, którym rozpoczął swój pontyfikat: „Nie lękajcie się”. Czego nie mamy się lękać? „Prawdy o sobie, tajemnicy Boga, Jego miłości, a także słabości i wielkości człowieka”.

Tekst jest pełen błyskotliwych myśli i refleksji religijno-filozoficznych, m.in. o modlitwie. „Co to jest modlitwa?” – pyta papież i przedstawia taką oto definicję: „Najpowszechniej się mniema, że to jest rozmowa. W rozmowie zawsze jest: ja i ty, w tym wypadku Ty pisane przez duże T. Początkowo doświadczenie modlitwy uczy, że ja wydaje się tu wiodące. Potem przekonujemy się, że naprawdę jest inaczej. Wiodące jest Ty, w którym bierze początek nasza modlitwa” (s. 33).

Koresponduje to z wypowiedzią Matki Teresy z Kalkuty. Zapytana, o czym w czasie modlitwy rozmawia z Bogiem, odrzekła: „Ja z Nim nie rozmawiam, ja Go słucham”. Co w takim razie mówi wtedy Bóg? – dopytywał dziennikarz. „On nic nie mówi, On słucha” – wyjaśniła misjonarka. Urzekająca mądrość paradoksu. Zupełnie w stylu zen.

Jan Paweł II, człowiek głębokiej wiary, ale i przenikliwego umysłu, świetnie zorientowany nie tylko w teologii, lecz także w filozofii czy literaturze, ukazuje nam szereg perspektyw oraz możliwości znalezienia Boga.

Najpełniej możemy Go odkryć w chrześcijaństwie, choć i dla szlachetnych buddystów, hinduistów, Żydów czy muzułmanów droga ku światłu pozostaje otwarta. Człowiek jako capax Dei w sposób naturalny kieruje swoje serce ku Stwórcy („Serce ludzkie jest niespokojne, dopóki nie spocznie w Bogu” – jak powiada w pierwszym zdaniu Wyznań św. Augustyn).

Wobec zmiennych kolei losu, tragicznych doświadczeń XX wieku, tajemnicy nieprawości (mysterium iniquitatis),postępującej laicyzacji i desakralizacji, kryzysu więzi międzyludzkich, poczucia braku sensu etc. jest tylko jedna odpowiedź: prawda krzyża – jego stała, milcząca obecność, wskazująca drogę zbawienia. Stat crux dum volvitur orbis.

Warto zapoznać się z tą znakomitą publikacją, zwłaszcza w czasach, gdy dorosło już pokolenie, które nie doświadczyło bezpośrednio fenomenu Jana Pawła II: siły duchowej, jaka z niego emanowała. To pozycja także dla nich, podatnych na kłamstwa i manipulacje rozmaitych szalbierzy i ludzi złej woli, próbujących poniżać polskiego papieża i deprecjonować jego rolę w naszej historii i kulturze.

Po latach znów sięgnąłem po książkę "Przekroczyć próg nadziei". Znam ją, niegdyś czytałem i nie planowałem do niej wracać. Tymczasem ostatnio w dziwny sposób wstawiała mi się w oczy. Zatem raz jeszcze pochyliłem się nad jej treścią.

Zacząłem od wstępu Messoriego. I natrafiłem na fragment, w którym dziennikarz formułuje orędzie płynące z zamieszczonych w książce wypowiedzi...

"Jan Paweł II odpowiada na pytania Vittoria Messoriego". Tak głosi podtytuł tej niezwykłej, bardzo udanej książki. Książka przeznaczona dla ludzi wierzących i niewierzących, którzy chcą zorientować się, chcą znać podstawy obowiązujące w religii, etyce, filozofii chrześcijańskiej, a w szczególności katolickiej. Moim zdaniem jest to warta uwagi, bardzo wartościowa książka.
Książka rozpoczyna się od części wstępnej napisanej przez autora pytań do papieża. Po tej części w trzydziestu pięciu rozdziałach Vittorio Messori wybiera zagadnienia dotyczące religii katolickiej i zadaje do owego zagadnienia jedno lub więcej pytań, na które Jan Paweł II odpowiada. Czego dotyczą zagadnienia i pytania? Już odpowiadam. Dotyczą głównie: papieża i instytucji papiestwa, modlitwy, wiary w Boga i dowodów na istnienie Boga, Jezusa, zbawienia, zła na świecie i miłości Boga, mnogości religii, buddyzmu i islamu, ilości chrześcijan na świecie, ewangelizacji, upadku komunizmu, podziałów u chrześcijan i poszukiwania utraconej jedności, soborów, odnowy jakościowej chrześcijaństwa, życia wiecznego, pożytków z wiary, relacji ewangelii i praw człowieka, obrony życia, kobiet, ludzkich lęków i nadziei. Książka powstała na początku lat dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku. Należy to wziąć pod uwagę przy jej lekturze.
Jest to książka w dużej mierze filozoficzna. Papież przemawia w niej nie tyko jako głowa kościoła katolickiego, ale przede wszystkim jako myśliciel i filozof chrześcijański. Warto z jego poglądami się zapoznać.

"Jan Paweł II odpowiada na pytania Vittoria Messoriego". Tak głosi podtytuł tej niezwykłej, bardzo udanej książki. Książka przeznaczona dla ludzi wierzących i niewierzących, którzy chcą zorientować się, chcą znać podstawy obowiązujące w religii, etyce, filozofii chrześcijańskiej, a w szczególności katolickiej. Moim zdaniem jest to warta uwagi, bardzo wartościowa...

Ostatnia super pozycja, polecam gorąco. JP2 to jeden z tytanów 20 wieku, a w dodatku Polak, co wspaniałe oczywiście. Polecam gorąco!

Ostatnia super pozycja, polecam gorąco. JP2 to jeden z tytanów 20 wieku, a w dodatku Polak, co wspaniałe oczywiście. Polecam gorąco!

Jak Paweł II albo odpowiada nie na temat (najczęściej przytaczając po prostu opinie żyjących przed wiekami filozofów, myślicieli, teologów itp.),albo wypowiada brednie typu nie ma wyjątków dla przerwania ciąży
. Widząc takie absurdy, nie mogę postawić innej oceny jak 1.

Jak Paweł II albo odpowiada nie na temat (najczęściej przytaczając po prostu opinie żyjących przed wiekami filozofów, myślicieli, teologów itp.),albo wypowiada brednie typu nie ma wyjątków dla przerwania ciąży
. Widząc takie absurdy, nie mogę postawić innej oceny jak 1.

Bardzo ciekawa książka Jan Paweł II odpowiada na pytania włoskiego dziennikarza Vittoria Messoriego mimo że od wydania tej książki minęło kilkanaście lat pytania są nadal bardzo aktualne. Jan Paweł II udziela bardzo mądrych treściwych odpowiedzi na każde pytanie. Polecam.

Bardzo ciekawa książka Jan Paweł II odpowiada na pytania włoskiego dziennikarza Vittoria Messoriego mimo że od wydania tej książki minęło kilkanaście lat pytania są nadal bardzo aktualne. Jan Paweł II udziela bardzo mądrych treściwych odpowiedzi na każde pytanie. Polecam.

"Najpierw jednak trzeba odnaleźć właściwą hierarchię rzeczy (często postawioną dziś na głowie, nawet w środowiskach katolickich),a ona na pierwszy plan wysuwa pytanie proste i brutalne: czy to, w co wierzą katolicy i czego Papież jest najwyższym gwarantem, to <<prawda>> czy <<nieprawda>>? (...) Dyskusja o kwestiach moralnych (od stosowania prezerwatyw po legalizację eutanazji),nie poprzedzona - jak nieraz bywa - refleksją na temat wiary i jej prawdziwości, ie ma sensu, gorzej - prowadzi w fałszywym kierunku. Jeśli Jezus nie jest Chrystusem, to jakież znaczenie może dla nas mieć chrześcijaństwo i jego wymogi etyczne?"

Z punktu widzenia współczesnych mediów w przypadku pierwszego w historii wywiadu telewizyjnego z Papieżem (bo taka jest geneza tej książki) brak pytań o "kapłaństwo kobiet", "duszpasterstwo homoseksualistów, czy osób rozwiedzionych", "o watykańskie strategie geopolityczne", czy dodałabym do tej listy Messoriego - stosunek do nielegalnych imigrantów, pedofilii w kościele, czy do antykoncepcji, uchodziłoby za skandal. I tak też na początku pomyślałam: cholera, taką szansę dostał ten dziennikarz, a pyta o "tożsamość papieża". Zgłupiał? Jednakże wraz z czytaniem kolejnych stron odkryłam, że tak naprawdę pytania, które stawiał Messori są fundamentalne i stanowią trzon, który prowadzi do odpowiedzi na te wymienione przeze mnie. Nie da się odpowiedzieć poprawnie na moje, jeśli nie pozna się tego, o czym możemy przeczytać w "Przekroczyć próg nadziei".

Treści są tak głębokie, że aż doprowadzają do tego, że chce się książkę mieć na półce, by popodkreślać to, co dotyka i do tego wracać. Bo pytania o to, czy Bóg istnieje, o cierpienie w świecie i Jego "bezradność", o stosunek do islamu, judaizmu, czy o jedność chrześcijan, o to, czy jest coś więcej, o dowody na istnienie Boga, o zanikanie katolików, o to, czy tylko kościół katolicki ma rację, o prawo do życia, o upadek komunizmu (symbol systemu zbudowanego przez ludzi bez Boga),o rolę Maryi - nie są fundamentalne? Najważniejsze? O podejście św. Tomasza i Kartezjusza. A odpowiedzi... po niektórych odczuwa się pewien niedosyt, ale są też takie, które mi, "starej wyjadaczce", potrafiły wyjaśnić wiele. Polecam wszystkim - wierzącym, poszukującym i ateistom. Bo od wieków zastanawiamy się przecież po co to wszystko i jak żyć...

"Najpierw jednak trzeba odnaleźć właściwą hierarchię rzeczy (często postawioną dziś na głowie, nawet w środowiskach katolickich),a ona na pierwszy plan wysuwa pytanie proste i brutalne: czy to, w co wierzą katolicy i czego Papież jest najwyższym gwarantem, to <<prawda>> czy <<nieprawda>>? (...) Dyskusja o kwestiach moralnych (od stosowania prezerwatyw po legalizację...

Vittorio Messori pytania stawiał chyba tylko po to, aby przypodobać się rozmówcy i popisać elokwencją. Jemu to zresztą nie przeszkadzało, bo na większość nie odpowiadał, tylko mówił, co chciał. Od momentu, kiedy zorientowałem się, że lektura nie poszerzy mojej wiedzy, czytałem ją głównie starając się znaleźć związki logiczne między kolejnymi twierdzeniami. Wielokrotnie, w ramach jednego akapitu, JPII zaczyna i kończy tematami niepowiązanymi, a pomiędzy zdąży napomknąć, że żaden niekatolik nie jest naprawdę wartościowym, dobrym i moralnym człowiekiem.

Vittorio Messori pytania stawiał chyba tylko po to, aby przypodobać się rozmówcy i popisać elokwencją. Jemu to zresztą nie przeszkadzało, bo na większość nie odpowiadał, tylko mówił, co chciał. Od momentu, kiedy zorientowałem się, że lektura nie poszerzy mojej wiedzy, czytałem ją głównie starając się znaleźć związki logiczne między kolejnymi twierdzeniami. Wielokrotnie, w...

Trudna książka dla mnie.Trudny język.Ale zmierzę się z nią jeszcze raz.

Trudna książka dla mnie.Trudny język.Ale zmierzę się z nią jeszcze raz.

Od serca napisana.
Starałam się czytać tak żeby wynotować rzeczy nie do końca związane z religią. Zapisałam naprawdę sporo kartek.
Ponadto większość postawionych tez, jest mocno aktualna w 2018 roku.

Od serca napisana.
Starałam się czytać tak żeby wynotować rzeczy nie do końca związane z religią. Zapisałam naprawdę sporo kartek.
Ponadto większość postawionych tez, jest mocno aktualna w 2018 roku.

dobra książka

dobra książka