Jan Paweł II, właśc. Karol Józef Wojtyła (ur. 18 maja 1920 w Wadowicach, zm. 2 kwietnia 2005 w Watykanie) – polski duchowny katolicki, 264. papież Kościoła katolickiego i pierwszy papież pochodzący z Polski, sprawujący swój urząd od 16 października 1978 do śmierci. Jego pontyfikat, trwający ponad 26 lat, był jednym z najdłuższych w historii Kościoła. Był też jednym z najbardziej wpływowych liderów religijnych XX wieku.
Wojtyła wychował się w Wadowicach, a po maturze w 1938 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. W trakcie II wojny światowej, po zamknięciu uczelni przez Niemców, pracował fizycznie, a następnie rozpoczął tajne studia teologiczne. Święcenia kapłańskie przyjął w 1946 roku. Kontynuował naukę w Rzymie, a po powrocie do Polski został duszpasterzem akademickim i wykładowcą na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1958 roku został mianowany biskupem pomocniczym Krakowa, a w 1964 roku arcybiskupem metropolitą krakowskim. W 1967 roku został kardynałem.
Jako papież Jan Paweł II wprowadził liczne reformy i odegrał kluczową rolę w zakończeniu zimnej wojny oraz upadku komunizmu w Europie Wschodniej, szczególnie w Polsce, gdzie jego wsparcie dla ruchu Solidarność miało ogromne znaczenie. Był papieżem pielgrzymem, odbywając ponad 100 zagranicznych podróży apostolskich, odwiedzając wszystkie kontynenty i głosząc przesłanie pokoju, dialogu międzyreligijnego oraz obrony godności człowieka.
Jego pontyfikat wyróżniały także liczne inicjatywy ekumeniczne i dialog międzyreligijny, szczególnie z judaizmem, islamem oraz innymi wyznaniami chrześcijańskimi. Jan Paweł II miał istotny wpływ na rozwój doktryny Kościoła, m.in. poprzez encykliki Redemptor hominis (1979),Veritatis splendor (1993) oraz Evangelium vitae (1995),w których podkreślał fundamentalne znaczenie godności ludzkiego życia i praw człowieka.
Jego działalność na rzecz pokoju, walka o prawa człowieka, a także sprzeciw wobec aborcji i eutanazji, przyczyniły się do jego globalnego wpływu. Jan Paweł II promował również kult Bożego Miłosierdzia i kanonizował siostrę Faustynę Kowalską. W 2000 roku ogłosił Wielki Jubileusz Roku 2000, promując odnowienie duchowe Kościoła.
Jan Paweł II przeżył zamach na swoje życie 13 maja 1981 roku, kiedy to w trakcie audiencji generalnej został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Ağcę. Papież wybaczył swojemu napastnikowi, co stało się symbolem jego postawy miłosierdzia i pojednania.
Zmarł 2 kwietnia 2005 roku, a jego pogrzeb zgromadził miliony ludzi z całego świata. W 2011 roku został beatyfikowany przez papieża Benedykta XVI, a w 2014 roku kanonizowany przez papieża Franciszka. Jan Paweł II pozostaje jedną z najważniejszych postaci w historii Kościoła katolickiego oraz światowej polityki i religii.
Była kiedyś taka noc. Trzeba było szybko nastukać pracę na następny dzień. 3 paczki fajek, wiele kaw, brewiarz w nocy, a później msza o 6 i referat, przeczytany, oddany, zaliczony. No i ten elementarz. Pamiętam jakieś fragmenty, inną okładkę. Później wyleciał mi z pamięci. Jakoś niedawno znalazłem go na półce z książkami na wymianę i wróciłem do lektury. O każdym tekście można by mówić dużo. Mamy tu zestaw bardzo różnorodny. Od przemówień, homilii, listów po encykliki, wywiady i poezję. Oczywiście jestem subiektywny, ale w tych tekstach kryje się jakaś głębia i mądrości. Książka faktycznie i dla katolika i agnostyka. Warto zajrzeć, poczytać, przemyśleć.
Evangelia Vitate - o ile się nie mylę z łaciny znaczy to " Ewangelia prawdy. Jest to encyklika papieża Jana Pawła II Wielkiego, naszego papieża - Polaka. Encyklika jest bardzo ważnym dokumentem, i uważam że nie tylko dla wiernych kościoła katolickiego ale także dla ludzi którzy utożsamiają się z cywilizacją łacińską. Encyklika porusza bardzo wiele trudnych tematów i wydaje mi się że jest odpowiedziom na postępującą rewolucje marksistowską której natarcie w latach 90 znacznie się nasiliło. Encyklika porusza tematy życia ludzkiego, jego godności i wartości, wielkiego grzechu aborcji i eutanazji. Przyznaje że jest to maje pierwsze zetknięcie w encykliką naszego papieża, i jest to moje pierwsze dzieło naszego papieża które ukończyłem czytać, i stwierdzam że nasz papież był niezwykle inteligentnym człowiekiem. Wnioski postawione w encyklice są bardzo słuszne, potwierdzą wartość życia w ocenie Boga i innych ludzi, papież też stwierdza że zabicie jakiego kolwiek człowieka jest bratobójstwem (słusznie zresztą). Jednak są też w niej poruszone przypadki kary śmierci oraz wojny, w przypadku wojny obowiązkiem jest obrona swojego życia i swych bliskich, człowiek w tedy ma prawo się bronić, w stosunku do kary śmierci papież, słusznie, stwierdza że może być stosowana tylko w przypadkach kiedy nie ma innego wyjścia, to znaczy wobec ludzi którzy na pewno się nie poprawią oraz popełnili wielkie przestępstwa. Encyklika ta jest potwierdzeniem nie tylko zgodnego nauczania kościoła o życiu ludzki jako wielkiej wartości oraz konieczności jej obrony, ale też potwierdzeniem prawa cywilizacji łacińskiej. Bardzo mnie zaintrygował jeden z pierwszy tekstów chrześcijańskich, przed biblijnych, które papież zawał, od samego początku tekst stwierdza że są dwie drogi życia i śmierci, droga śmierci to odbieranie życia płodowi (czyli człowiekowi we wczesnym stadium rozwoju) noworotkowi oraz dziecku, uznaje to za najcięższe grzzechy. Od samego początku chrześcijanie sprzeciwiali się zabijaniu dzieci w jakiej kolwiek formie i uważali za swój obowiązek walkę o życie dzieci.
Dzisiaj też musimy walczyć, bo zaprawdę żyjemy w dziwnych czasach, czasach kiedy dziecka nie można uderzyć ale można je zabić.
Pozdrawiam i zachęcam z całego serca do przeczytania.
Z Panem Bogiem