Tytułowa "stara piła" to pani Pilecka, emerytowana polonistka, która sprzedała dom w gdyńskim Orłowie rodzicom Jacka. Z tym jednak zastrzeżeniem, że sama zostawiła sobie dwa pokoje w bocznej części. Jest więc niejako ich sublokatorką. Między Pilecką a nowymi właścicielami większości domu trwa wieczny konflikt. Jacek mocno się wywyższa, ponieważ jego ojciec jest bardzo bogaty. Ich rodzina wyróżnia się na tle szarych lat 80' XX w. Mają samochód, kolorowy telewizor, jeżdżą za granicę na wakacje. Przez to Jacek nie ma przyjaciół, bo go nikt nie lubi.
Tyle tytułem wstępu. Taką sytuację zastajemy w pierwszym rozdziale. Potem wchodzi prawdziwa akcja: Jacka nie chcą dopuścić do matury przez... język polski. Zarówno koledzy, jak i rodzice namawiają go na korepetycje u pani Pileckiej. Jacek wolałby być ugotowany żywcem w smole niż uczyć się u swojego wroga numer 1, w końcu jednak się przełamuje. W międzyczasie ojciec Jacka dostaje intratną propozycję pracy w Kanadzie, dokąd cała rodzina miałaby się przenieść zaraz po maturze.
Nie zdradzę, jak w tej sytuacji poradził sobie zbuntowany, zblazowany i zarozumiały nastolatek, ani tego, czy zdał maturę, i co dalej z jego przyjaźniami.
Koncepcja nawet ciekawa, ale Wieczerska jakoś tego nie ugryzła jak trzeba. Czegoś mi w tej książce brakuje. Za płaskie to wyszło, bez wyraźnego polotu. No i to słabe zakończenie... Zrozumiałem jego intencje, dające zresztą do myślenia, ale literacko to się nie udało.

Tytułowa "stara piła" to pani Pilecka, emerytowana polonistka, która sprzedała dom w gdyńskim Orłowie rodzicom Jacka. Z tym jednak zastrzeżeniem, że sama zostawiła sobie dwa pokoje w bocznej części. Jest więc niejako ich sublokatorką. Między Pilecką a nowymi właścicielami większości domu trwa wieczny konflikt. Jacek mocno się wywyższa, ponieważ jego ojciec jest bardzo...