Obrazy Łempickiej od dawna mnie fascynują, więc byłam bardzo ciekawa tej książki. Jest to biografia zbeletryzowana, więc niektóre dialogi mogą razić, lub zniechęcać do dalszego czytania. Jednak ogólnie jest dobrze i mam jeszcze większą chęć głębszego poznania życia tej artystki.

Obrazy Łempickiej od dawna mnie fascynują, więc byłam bardzo ciekawa tej książki. Jest to biografia zbeletryzowana, więc niektóre dialogi mogą razić, lub zniechęcać do dalszego czytania. Jednak ogólnie jest dobrze i mam jeszcze większą chęć głębszego poznania życia tej artystki.

Powieść o Tamarze Łempickiej, największej polskiej malarce.
Autor napisał fabularyzowaną powieść, którą czyta się jak biografię, a w której ja przepadłam na dwa dni. Tak właśnie, dwa wolne od pracy dni umiliła mi lektura tej książki. Dla mnie jest to powieść rewelacyjna, świetnie napisana, nie przypuszczałam, że aż tak mnie pochłonie.
Nazwisko malarki oczywiście było mi znane, tak samo jak jej obrazy, jednak o jej życiu wiedziałam niewiele. Kiedy tylko zobaczyłam tę książkę, wiedziałam że muszę ją przeczytać.

Miłością do sztuki zapałała dzięki babci, Tamara od wczesnych lat była przekonana o swoim talencie i mierzyła wysoko. Od małego wiedziała czego chce, zawsze gotowa była zrobić wszystko, aby osiągnąć swój cel.

Tamara de Łempicka, jedni ją kochali, inni nienawidzili, jej życie nie było usłane różami. Z jednej strony była kobietą gotową do poświęceń, z drugiej zdawała się nie dbać o nikogo, jak tylko o siebie.
W swoim życiu poznała wszystkie największe sławy tamtych czasów, i chociaż mieszkała w wielu krajach, to zawsze podkreślała swoją polskość.

O tym wszystkim, o niej, o ludziach którzy pojawiali się w jej życiu, o wydarzeniach historycznych, które rozgrywały się w tle przeczytacie w tej książce.

Po lekturze tej książki na każdy z jej obrazów spoglądam inaczej, przypominam sobie historie związane z postaciami, które malowała, albo okoliczności w jakich tworzyła swoje dzieła.

Bez względu na to czy jesteście miłośnikami sztuki, czy nie, warto sięgnąć po tę książkę, bo przede wszystkim jest to obraz interesującej postaci, która pod pewnymi względami wyprzedzała czasy w których przyszło jej żyć.
Dla mnie ta książka skończyła się zbyt szybko, mam nadzieję przeczytać kontynuację, która już jest.
Z całego serca polecam waszej uwadze książkę "Ja, Tamara", warto przeczytać.

Powieść o Tamarze Łempickiej, największej polskiej malarce.
Autor napisał fabularyzowaną powieść, którą czyta się jak biografię, a w której ja przepadłam na dwa dni. Tak właśnie, dwa wolne od pracy dni umiliła mi lektura tej książki. Dla mnie jest to powieść rewelacyjna, świetnie napisana, nie przypuszczałam, że aż tak mnie pochłonie.
Nazwisko malarki oczywiście było mi...

Zbeletryzowana biografia malarki Tamary Łempickiej. Utalentowanej ale nie na tyle by przebić się do sztuki w inny sposób niż przez łóżka możnych i wpływowych pań i panów z ówczesnej elity. Dziś tego typu ludzi nazywamy celebrytami.

Zbeletryzowana biografia malarki Tamary Łempickiej. Utalentowanej ale nie na tyle by przebić się do sztuki w inny sposób niż przez łóżka możnych i wpływowych pań i panów z ówczesnej elity. Dziś tego typu ludzi nazywamy celebrytami.

“Tak bardzo chciała być z lodu, a była z ognia''.

Powieść oparta na faktach ukazująca życie wybitnej artystki Tamary Łempickiej. Autor zafascynowany jej życiem stworzył niesamowitą i zarazem fascynującą powieść. Na jej napisanie, wnikliwą analizę materiałów archiwalnych i podróże śladami artystki Autor poświęcił, aż dziesięć lat. Tamara była kobietą pełną sprzeczności, fascynowała i irytowała jednocześnie. Urodzona w bogatej rodzinie, wzrastała w zbytku i luksusach. Każda z jej zachcianek była spełniona, pewna siebie, przekonana o swoim talencie. Miłość do sztuki zaszczepiła w niej babcia.

Wciągająca, wielowymiarowa, nietuzinkowa opowieść. Piękny, poetycki, naturalny język robi pozytywne wrażenie, sprawia, że czytanie od początku do końca było ogromną przyjemnością. Narracja toczy się z perspektywy samej Łempickiej. Patrzymy na jej życie jej oczyma, był to bardzo trafiony zabieg ze strony Autora. Jej zwierzenia kierowane do przyjaciela Pablo nagrane zostały na taśmach. Wnikliwy, intrygujący, chwilami intymny obraz nietuzinkowego życia, jakie wiodła artystka. Przenosimy się do jej beztroskiego dzieciństwa i dalej ucieczka z ogarniętej rewolucją Rosji, za którą zapłaciła wysoką cenę. Dramatyczne obrazy z rewolucji październikowej prześladowały ją przez całe życie. Jej liczni znajomi, świat artystów, podróże, nieudane małżeństwo. Tamara była osobą, która głównie skupiała się na sobie, przekonana o swoim talencie osiągnęła ogromny sukces. Inteligentna, silna, ekstrawagancka, egoistyczna, niestroniąca od używek, uparcie dążąca do wyznaczonego celu, pracoholiczka, religijna. Żyła tak jak chciała i robiła, co chciała.

Burzliwe życie artystki, a obok zajmująco ukazany rys historyczny przemian, jakie zachodziły w pierwszej połowie XX wieku w Europie. Wnikliwy obraz polityczny, społeczny, kulturowy. Znani artyści Picassa, Coco Chanel, Dietrich, Hemingway i wielu, wielu innych.

Ta fascynująca opowieść o Tamarze Łempickiej nie jest biografią. Autor podjął się trudnego zadania i stworzył coś rewelacyjnego. Powieść wciągającą, emocjonującą, nietuzinkową, którą czyta się z ogromną przyjemnością. Serdecznie polecam!

https://tatiaszaaleksiej.pl/ja-tamara-powiesc-o-tamarze-lempickiej/

“Tak bardzo chciała być z lodu, a była z ognia''.

Powieść oparta na faktach ukazująca życie wybitnej artystki Tamary Łempickiej. Autor zafascynowany jej życiem stworzył niesamowitą i zarazem fascynującą powieść. Na jej napisanie, wnikliwą analizę materiałów archiwalnych i podróże śladami artystki Autor poświęcił, aż dziesięć lat. Tamara była kobietą pełną sprzeczności,...

Tamara Łempicka to polska malarka, której dzieła osiągają dziś zawrotne ceny na aukcjach sztuki. Ja, Tamara jest pierwszą powieścią historyczną zainspirowaną faktami z życia tej wybitej artystki. Autor książki Grzegorz Musiał zafascynowany Tamarą Łempicką i jej twórczością, nie tylko zgłębił wszystkie związane z nią archiwa, ale też odbył wiele podróży jej śladami – udając się między innymi do Rosji, Paryża, Włoch, a nawet do Meksyku, gdzie spędziła ostatnie lata swojego życia. Napisanie tej obszernej i fascynującej książki zajęło mu aż 10 lat!

Na początku byłam zdziwiona, dlaczego autor, który włożył tyle pracy w poznanie życiorysu malarki, nie zdecydował się na napisanie biografii. Jednak niedługo po rozpoczęciu lektury zrozumiałam, że wybrał rozwiązanie pozwalające najgłębiej pokazać duszę artystki. Trzymanie się ścisłych dat i faktów nie było tu kompletnie potrzebne, tym bardziej że Tamara często konfabulowała w sprawach swojego życiorysu. Dzięki zastosowaniu pierwszoosobowej narracji patrzymy na świat oczami malarki, a to pozwala nam głębiej ją poznać i łatwiej zrozumieć motywy jej działań.

Tamara urodziła się w bardzo bogatej i wpływowej rodzinie. Otoczona dobrobytem i ulegającymi jej zachciankom dorosłymi, dorastała jako pewna siebie i przekonana o swoich talentach młoda dama. Miłością do sztuki już od najmłodszych lat zarażała ją babcia, a wsparcie, które otrzymywała od bardzo bogatego wujostwa, pozwoliło jej doświadczyć życia w prawdziwym luksusie.

Wyszła za mąż za prawnika Tadeusza Łempickiego, którego poznała na balu w pałacu Jusupowów. Bal ten w książce jest opisany w niezwykle barwny sposób. Rok po ślubie Tamara urodziła córeczkę Kizette. Niedługo później następuje najmroczniejszy okres w życiu artystki, a mianowicie czas rewolucji październikowej. By wydostać się z bolszewickiej Rosji, musiała zapłacić wysoką cenę – dramatyczne wydarzenia tamtego czasu już zawsze będą ją prześladowały. Początki życia w Paryżu, do którego dotarła z córeczką, również nie były łatwe, ale dzięki wytrwałości i przekonaniu o swoim talencie osiągnęła tam życiowy sukces.

W Paryżu przeszła przemianę i z panienki wychowywanej według arystokratycznego i burżuazyjnego wzorca stała się niezależną, silną kobietą, która sama wyznacza trendy w sztuce. Poznawała największych artystów i wciąż podróżowała do swoich ukochanych Włoch, skąd niewątpliwie czerpała inspiracje do swoich dzieł. Autor z niezwykłą starannością opisuje proces powstawania najsłynniejszych obrazów artystki np. „Autoportret w zielonym Bugatti” czy „Adam i Ewa”, pozwalając nam lepiej zrozumieć fenomen jej twórczości. Tamara malowała z pasją i wielką dbałością o szczegóły – była perfekcjonistką.

Była też kobietą pełną sprzeczności – deklarowała się jako konserwatystka, antykomunistka i katoliczka, ale wśród paryskiej bohemy żyła zupełnie wbrew zasadom, które głosiła. Podczas lektury na przemian czułam podziw dla jej odwagi, niezależności, ambicji i niechęć, gdy widziałam, jak przekonana o swojej wyjątkowości raniła najbliższych.

Ja, Tamara nie opisuje całego życia artystki – narracja kończy się tuż na początku drugiej wojny światowej, kiedy to wraz z drugim mężem baronem Raoulem Kuffnerem, ratując życie przed hitlerowcami, wyrusza w podróż do Ameryki. Autor zaplanował drugi tom powieści – jestem bardzo ciekawa, w jaki sposób przedstawi dalsze losy Tamary, tym bardziej że pierwsza część jest nie tylko bogata pod względem biograficznym, ale też historycznym i kulturowym. Na koniec warto wspomnieć, że od niedawna w przestrzeniach ekspozycyjnych lubelskiego Zamku (Muzeum Narodowe w Lublinie) możemy podziwiać wystawę poświęconą życiu i twórczości Tamary Łempickiej, którą podobnie jak książkę Ja, Tamara bardzo polecam.

https://papierowybluszcz.wordpress.com/2023/09/01/ja-tamara-grzegorz-musial/

Tamara Łempicka to polska malarka, której dzieła osiągają dziś zawrotne ceny na aukcjach sztuki. Ja, Tamara jest pierwszą powieścią historyczną zainspirowaną faktami z życia tej wybitej artystki. Autor książki Grzegorz Musiał zafascynowany Tamarą Łempicką i jej twórczością, nie tylko zgłębił wszystkie związane z nią archiwa, ale też odbył wiele podróży jej śladami – udając...

Ja, Tamara jest to opowieść o Tamarze Łempieckej wybitnie uzdolnionej malarce. Książka pokazuje jej życie z jej perspektywa dzięki autorowi który pokazał je wybitnie.
Jest to idealna książka na długie wieczory.
Serdecznie polecam!

Ja, Tamara jest to opowieść o Tamarze Łempieckej wybitnie uzdolnionej malarce. Książka pokazuje jej życie z jej perspektywa dzięki autorowi który pokazał je wybitnie.
Jest to idealna książka na długie wieczory.
Serdecznie polecam!

Wybitna malarka, artystka wyprzedzająca o dekady panującą modę i bez pardonu uskuteczniająca szokujący wówczas światopogląd, który był jej znakiem rozpoznawczym do końca życia. Fascynująca osobowość, której Grzegorz Musiał poświęcił swoją powieść.



Ta pysznie skonstruowana powieść, pełna jest szczegółów i faktów z życia Łempickiej. Przedstawia obraz kobiety wyzwolonej, po trupach dążącej do celu i stanowiącej o sobie samej. To obraz kobiety wyzwolonej, która nade wszystko kochała malować i żyć. A z życia czerpała pełnymi garściami, nie zważając na konwenanse i zasady panujące w czasach, w których przyszło jej żyć. Przewrotna to powieść, bo i fascynująca, ale też irytująca główną, krnąbrną i pyskatą bohaterką.

W tej książce mamy do czynienia nie tylko z szalenie barwnym i ciekawym człowiekiem, który już na stałe wpisał się do annałów sztuki polskiej jako jednostka wybitna, ale też z człowiekiem poszukującym czułości, poczucia przynależności do drugiej osoby i jednostką wyjątkowo samotną, pomimo otaczających ją ludzi.

Autor zadbał o szczegóły i drobiazgowo przedstawił postać Łempickiej. Nie ukierunkował jednak czytelnika w żaden sposób, a jedynie przedstawił wizerunek malarki w taki sposób by nie oceniać. To ostatnie pozostawił czytelnikom, od których zależy czy trzymają za nią kciuki, czy wprost przeciwnie.

To nie jest książka, która ma spektakularne zwroty akcji. Tutaj fabuła pełznie delikatnie, opowiada kolejne historie, każdy dialog wybrzmiewa niczym dzwon, niesie ze sobą pewną naukę i edukuje, wskazuje nienachalnie rozwiązania. I choć główna bohatera jest kolorowym ptakiem, to jednak autor zwraca tu uwagę na szczegóły, bo to one dopełniają całości.

Jest to dobrze skonstruowana powieść obyczajowa, która ma kilka zadań. Czytelniczki mają przy niej spędzić miło czas, nie nudzić się, ale czasem też się wzruszyć, gdzie indziej zaśmiać i co najważniejsze wynieść z tej opowieści jakąś mądrość. Wszystkie te punkty są spełnione, dzięki temu powieść czyta się lekko i bardzo szybko. SSerdecznie polecam!

Wybitna malarka, artystka wyprzedzająca o dekady panującą modę i bez pardonu uskuteczniająca szokujący wówczas światopogląd, który był jej znakiem rozpoznawczym do końca życia. Fascynująca osobowość, której Grzegorz Musiał poświęcił swoją powieść.



Ta pysznie skonstruowana powieść, pełna jest szczegółów i faktów z życia Łempickiej. Przedstawia obraz kobiety wyzwolonej, po...

Ja, Tamara. Powieść o Tamarze Łempickiej Grzegorz Musiał
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Okładka książki Ja, Tamara. Powieść o Tamarze Łempickiej Grzegorz Musiał

Zapraszam na recenzje książki, która została wydana nakładem Wydawnictwa Zysk i S-ka, któremu serdecznie dziękuje za egzemplarz książki do recenzji w ramach współpracy barterowej.
Rzadko sięgam po biografie, gdyż boje się że teks choć opowiada o kimś ważnym będzie dla mnie nudny i trudny w przekazie, jak bardzo ciesze się, że książka Ja, Tamara, jest zupełnie inna! To nie jest zwykła biografia. To powieść o życiu Tamary, w której ona sama gra główną rolę, mamy jej dialogi i przemyślenia, razem z nią podróżujemy do Włoch i Niemiec. A dzięki temu poznajemy bliżej jej życie - życie znanej polskiej malarki, która budzi wiele kontrowersji, jest zarówno kochana jak i znienawidzona. Jej prace są jednak uznane na całym świecie. Warto poznać tę nieokiełznaną kobietę, która nie zawsze wiodła życie kolorowe, jak jej obrazy. Dzięki autorowi, który jej życie i twórczość potrafił pięknie utworzyć w powieści czytanie tej biografii z pewnością nie jest nudne, a jest co czytać bo mamy tutaj ponad 580 stron.
Powieść napisana w formie pamiętnika, słowami malarki daje nam bardzo dobry obraz jej życia wypełniona została mnóstwem detalów, relacji, spotkań i przemyśleń samej Tamary.
Książka godna polecenia i przeczytania.

Ja, Tamara. Powieść o Tamarze Łempickiej Grzegorz Musiał
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Okładka książki Ja, Tamara. Powieść o Tamarze Łempickiej Grzegorz Musiał

Zapraszam na recenzje książki, która została wydana nakładem Wydawnictwa Zysk i S-ka, któremu serdecznie dziękuje za egzemplarz książki do recenzji w ramach współpracy barterowej.
Rzadko sięgam po biografie, gdyż...

„Ja, Tamara” to ciekawa powieść. Przybliża postać jednej z największych malarek polskiego pochodzenia. Tamara Łempicka była królową art déco. Z kart książki wyłania się niezwykły portret artystki! Nie sposób przejść obojętnie obok takiej lektury, tak samo jak trudno nie zawiesić oka na dłużej na obrazach malarki…

Powieść Grzegorza Musiała jest taka jak życie i twórczość Tamary Łempickiej – wyrazista. Dobrze napisana, wielowątkowa, przemyślana. Książka jest intrygująca pod względem biograficznym, historycznym i kulturowym.

Łempicka to niezwykle ciekawa postać. Intrygująca. Nazywana jest „największą celebrytką polskiego malarstwa”. Jej obrazy cieszą się obecnie bardzo dużą popularnością... Warto zainteresować się książką „Ja, Tamara” z wielu względów.

Cała recenzja na blogu urocznica.pl. Zapraszam: https://urocznica.pl/recenzja-ja-tamara-lempicka-grzegorz-musial/.

„Ja, Tamara” to ciekawa powieść. Przybliża postać jednej z największych malarek polskiego pochodzenia. Tamara Łempicka była królową art déco. Z kart książki wyłania się niezwykły portret artystki! Nie sposób przejść obojętnie obok takiej lektury, tak samo jak trudno nie zawiesić oka na dłużej na obrazach malarki…

Powieść Grzegorza Musiała jest taka jak życie i twórczość...

Książkę przeczytałam i ... chcę więcej. Życie bohaterki to jedna sprawa ale sposób w jaki autor o niej opowiada to majstersztyk literacki. Pięknie, literacko opowiedziana historia życia nietuzinkowej kobiety. Z przyjemnością czytałam każde zdanie, które wyszło spod palców autora. Obcowanie z literaturą na takim poziomie to czysta przyjemność. Należy smakować opowieść powoli, nie spiesząc się do codziennego życia. Piękne opisy zwykłych miejsc rzadko ocierają się o kicz. A nawet jeśli - to ja chcę takiego kiczu. Autorem jest mężczyzna, a książka to studium skomplikowanej kobiety. Niesamowite!!! Atutem jest inne spojrzenie na zdarzenia historyczne. Inne niż moje spaczone przez peerelowską edukację. Po przeczytaniu książki musiałam napisać pierwszą własną opinię na LC. Takie na mnie zrobiła wrażenie. Kontynuacja czyli "Tamara siostra wulkanu" jest równie dobra. Warto poświęcić kawałek swojego życia na taką lekturę.

Książkę przeczytałam i ... chcę więcej. Życie bohaterki to jedna sprawa ale sposób w jaki autor o niej opowiada to majstersztyk literacki. Pięknie, literacko opowiedziana historia życia nietuzinkowej kobiety. Z przyjemnością czytałam każde zdanie, które wyszło spod palców autora. Obcowanie z literaturą na takim poziomie to czysta przyjemność. Należy smakować opowieść...