Porządna, konkretna, napisana dobrą polszczyzną biografia "kaskadera literatury". Jej zaletą jest przywołanie mniej znanych faktów z życia Hłaski, jak i krótkie omówienia poszczególnych utworów. To pozwala na ułożenie sobie w głowie chronologicznego ciągu życia i twórczości autora "Cmentarzy". Książka będzie znakomitym wstępem dla wszystkich, którzy chcą się zapoznać z postacią jednego z najbardziej kontrowersyjnych polskich pisarzy. Ja odczuwam żal i smutek po zakończonej lekturze. Żal, że jego życie mogło potoczyć się inaczej, zwłaszcza że miał na to wiele możliwości - talent, pobyt na Zachodzie, kontakty z wydawcami, bogatą żonę, a smutek, bo pomimo pozy twardziela, jaką Hłasko lubił przyjmować, było w nim jakieś rozdarcie, realne cierpienie tłumione licznymi romansami, tabletkami nasennymi i alkoholem. Choć z 2 strony dzięki powyższym czynnikom powstało jedno z najgenialnych opowiadań w naszej literaturze jak "Pętla" fenomenalnie sfilmowane przez Wojciecha Jerzego Hasa. Biografia Hłaski też nadaje się na sfilmowanie bądź napisanie powieści, co mogłoby z powrotem zainteresować odbiorców jego twórczością. A warto ją poznać!

Porządna, konkretna, napisana dobrą polszczyzną biografia "kaskadera literatury". Jej zaletą jest przywołanie mniej znanych faktów z życia Hłaski, jak i krótkie omówienia poszczególnych utworów. To pozwala na ułożenie sobie w głowie chronologicznego ciągu życia i twórczości autora "Cmentarzy". Książka będzie znakomitym wstępem dla wszystkich, którzy chcą się zapoznać z...

Wydaje mi się, że Młynarczyk wybiela Hłaskę, bagatelizuje i wypłaszcza egocentryzm pisarza, a szczególnie jego wielką mizoginię.

Wydaje mi się, że Młynarczyk wybiela Hłaskę, bagatelizuje i wypłaszcza egocentryzm pisarza, a szczególnie jego wielką mizoginię.

Dobrze napisana biografia.

Warto przeczytać ją przed przeczytaniem samych utworów Hłaski.

Dobrze napisana biografia.

Warto przeczytać ją przed przeczytaniem samych utworów Hłaski.

Można powiedzieć, że w pewien sposób "wychowałem się" na utworach Hłaski. Gdy w latach młodzieńczych zaczytywałem się w "kaskaderach polskiej literatury" jednym z nich był Marek Hłasko. Był jednym z Nich ale to właśnie Jego utwory a nie pozostałych wryły się w moją pamięć. To "Ósmy dzień tygodnia", "Pętla", "Pierwszy krok w chmurach" "Miesiąc Matki Boskiej" czy "Baza sokołowoska" kształtowały moje pierwsze "dorosłe" doznania literackie i pozostały ze mną, gdzieś pod skórą, do dzisiaj.
Biografia "Hłasko. Proletariacki książę" to książka która jest dla mnie uzupełnieniem twórczości Hłaski (posiadam wszystkie jego utwory i listy),to inne głębsze spojrzenie na Hłaskę, ale też na tych z którymi żył, przyjaźnił się czy których kochał. To również inne spojrzenie na Polskę powojenną, komunistyczną (ten element jest na prawdę świetnie tu przedstawiony). Książka nadaje inny wymiar jego twórczości. Może nie aż tak mocno i radykalnie, zgodnie z zapowiedziami autora, kruszy mity o nim ale daje szerszą perspektywę poznawczą jednego z największych buntowników polskiej literatury. Dzięki czemu łatwiej jest zrozumieć jego utwory, a może po trosze też jego samego.

Można powiedzieć, że w pewien sposób "wychowałem się" na utworach Hłaski. Gdy w latach młodzieńczych zaczytywałem się w "kaskaderach polskiej literatury" jednym z nich był Marek Hłasko. Był jednym z Nich ale to właśnie Jego utwory a nie pozostałych wryły się w moją pamięć. To "Ósmy dzień tygodnia", "Pętla", "Pierwszy krok w chmurach" "Miesiąc Matki Boskiej" czy...

Dobre, chociaż trochę tendencyjne.

Dobre, chociaż trochę tendencyjne.

Świetna biografia. Autor rzetelnie zebrał wszelkie informacje dotyczące życia i twórczości Marka Hłaski.

Świetna biografia. Autor rzetelnie zebrał wszelkie informacje dotyczące życia i twórczości Marka Hłaski.

Widzę, że opinie są różne; dla mnie jako osoby, która nie czytała wcześniej innych biografii M. Hłasko, za to ma za sobą parę jego opowiadań, ta pozycja była wartościowa i dobrze mi się jej słuchało (audiobook).

Widzę, że opinie są różne; dla mnie jako osoby, która nie czytała wcześniej innych biografii M. Hłasko, za to ma za sobą parę jego opowiadań, ta pozycja była wartościowa i dobrze mi się jej słuchało (audiobook).

Bardzo zaciekawiło mnie i w jakis sposób rozbawiło to, że queerbaiting był od zawsze i w życiorysie Hłaski też miało istotna role. Biografia sama w sobie miło napisana. Czasem występują zbyt proste zdania konstrukcyjne ale to jakos nie przeszkadza.
Ciekawie wyszło autorowi głowny cel jak mnie mam, który polegał na rozdzieleniu prawdy od legend Hłaski. Duży też plus za pokazanie ogólnie realiów pisarza w czasach PRL.

Bardzo zaciekawiło mnie i w jakis sposób rozbawiło to, że queerbaiting był od zawsze i w życiorysie Hłaski też miało istotna role. Biografia sama w sobie miło napisana. Czasem występują zbyt proste zdania konstrukcyjne ale to jakos nie przeszkadza.
Ciekawie wyszło autorowi głowny cel jak mnie mam, który polegał na rozdzieleniu prawdy od legend Hłaski. Duży też plus za...

Niedosyt i rozczarowanie.

Zacząć należy od tego, że jako biografia, jest bardzo powierzchowna, wszystkie wydarzenia są ledwo "ruszone". Do odnalezienia dekonstrukcji legendy przyda się mikroskop, a obalanie mitów możemy włożyć między mity. Ponadto sporo w niej przypuszczeń i domysłów Autora, co w całości daje obraz subiektywnej opinii bardziej niż biografii.
A powiedzenie, że Hłasko żył tak intensywnie, że Jego życiem można obdzielić kilka osób przy jednoczesnym daniu czytelnikowi tak skonstruowanej biografii jest sporym sarkazmem.

Z drugiej strony mamy analizę utworów w odniesieniu do wątków autobiograficznych. I tutaj Autor odrobił pracę domową. Celowo użyłam takiego zwrotu, bo książkę czyta się jak pracę zaliczeniową studenta na temat wątków autobiograficznych w prozie Hłaski. Ja bym dała za taką pracę piątkę. Widać w niej dużą znajomość twórczości, widać zaangażowanie Autora, widać, że zależało na dobrej ocenie.

Ciężko powiedzieć komu można polecić tę książkę. Z pewnością nikomu, kto szuka dobrej biografii. Może jedynie tym, którzy (tak jak ja) podchodzą do twórczości Marka Hłaski z dużym sentymentem i po przeczytaniu książki Pana Młynarczyka stwierdzą: chyba sięgnę znowu po Hłaskę.

Niedosyt i rozczarowanie.

Zacząć należy od tego, że jako biografia, jest bardzo powierzchowna, wszystkie wydarzenia są ledwo "ruszone". Do odnalezienia dekonstrukcji legendy przyda się mikroskop, a obalanie mitów możemy włożyć między mity. Ponadto sporo w niej przypuszczeń i domysłów Autora, co w całości daje obraz subiektywnej opinii bardziej niż biografii.
A...

Brzydko tak. W trakcie czytania ma się wrażenie, że autor za wszelką cenę chce wszystkim udowodnić jak bardzo się mylą lubiąc twórczość Hłaski. Zarzuca innym autorom brak obiektywizmu przy tworzeniu biografii a sam zarzuca czytelnika subiektywnymi przemyśleniami dotyczącymi autora. Dość nachalnie próbuje wszystkich przekonać, że lepiej od Hłaski wie co miało się znaleźć w "Ósmym dniu tygodnia" czy ''Pierwszym kroku w chmurach".
W pewnym momencie odnosi się wrażenie, że Młynarczyk nie miał przebicia w internecie więc postanowił wszystkie swe żale wydać w postaci książki, której głównym przesłaniem jest to, że Hłasko pisał źle, brzydko i na jedno kopyto a w ogóle co on mógł wiedzieć o życiu jak to szczyl był a nie pisarz.

Brzydko tak. W trakcie czytania ma się wrażenie, że autor za wszelką cenę chce wszystkim udowodnić jak bardzo się mylą lubiąc twórczość Hłaski. Zarzuca innym autorom brak obiektywizmu przy tworzeniu biografii a sam zarzuca czytelnika subiektywnymi przemyśleniami dotyczącymi autora. Dość nachalnie próbuje wszystkich przekonać, że lepiej od Hłaski wie co miało się znaleźć w...