Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdyby ta książka nosiła tytuł "Hłasko. Uwagi na marginesie poszukiwań, redakcji i lektury "Wilków" wraz z biograficznym kontekstem", wszystko byłoby w porządku. Ponieważ jednak w założeniu książka ma polemizować z oficjalnymi biografiami i panującą recepcją osoby Hłaski, jest nieco rozczarowująca. Dobitnie wyłania się z niej obraz chłopaka, który w pierwszym okresie życia wybrał sobie konkretną modną pozę i z jej pomocą (oraz dzięki autentycznemu talentowi rzecz jasna) zrobił karierę. W drugim etapie życia określiła go tęsknota za Polską i niemożnosc podjecia wolnej i świadomej decyzji o emigracji. Czuł się nagle wyrwany z dotychczasowego świata. Bardzo wyrażnie pojawia się też wątek gry z jego męskimi adoratorami - ale bez oceny postępowania samego Hłaski. A trzeci i ostatni etap życia, czyli próby radzenia sobie z sytuacją, przesycone są rozczarowaniem tym, że się one ewidentnie nie udają albo nie udają w takim stylu, który znał z Polski. W tej końcówce słychać moim zdaniem brak harmonii, której brakowało w tej ostatniej fazie jego życia. Książka daje niewątpliwe świadectwo obeznania autora z sylwetką i twórczością pisarza, ale moim zdaniem nie jest to biografia, na to niektóre wątki wydają się potraktowane zbyt pobieżnie. Nadto autor opisuje (przedrukowane) zdjęcia z dzieciństwa Marka i snuje róźne przypuszczenia na tle tego opisu, jednak nie może on zastąpić faktografii, głębszego uzasadnienia dla wrażeń i wniosków. Wystarczyłby jako dodatek, np. opis pod spodem zdjęcia lub na jego marginesie. Jednak spotkań z legendą Marka Hłaski nigdy dość i dlatego nie mogę powiedzieć, że lektury żałuję.