Z opisu tej książki wynika, że przede wszystkim stawia ona pytanie o to, jakie jest i kim jest dziecko. Nie kłócę się z tym, ale jednocześnie uważam, że takie ujęcie zawartości nie jest pełne. Dlaczego? Sądzę, że nie można tutaj pominąć kwestii relacji pomiędzy dziewczynką a jej mamą (lub tatą, oczywiście). Opis wynika przecież z tego, co widzi i jak swoje dziecko czuje rodzic oraz jakie sam ma związane z tym współistnieniem emocje i przemyślenia. Każde porównanie musi wynikać z konkretnej sytuacji i doświadczenia. Końcówka, kiedy nareszcie ukazuje nam się dziewczynka, o której aż do tego momentu czytamy i którą poznajemy poprzez kolejne porównania i metafory, nadaje całości jeszcze innego wymiaru. Nie chcę jednak więcej zdradzać. Polecam przeczytać.

I pooglądać również. Nie można bowiem pominąć walorów artystycznych i estetycznych książeczki. Ponownie rozmyślam nad tym, jak cudnie byłoby mieć ją nie tyle w wersji drukowanej, co właśnie w takiej wyklejanej z rozmaitych materiałów, które faktycznie użyte zostały tutaj do opowiedzenia historii również za pomocą ilustracji. Dla mnie Iwona Chmielewska jest także mistrzynią wizualnego kreowania opowieści... Pięknie posługuje się nie tylko słowem, ale właściwie wszystkim, co ma pod ręką i co może się przydać tak wszechstronnej ilustratorce jak ona.

Zachęcam do sięgnięcia po "Gdzie jest moja córka?". Po prostu.

https://www.instagram.com/justynaczytuje/?hl=pl
https://www.facebook.com/JustynaCzytuje

Z opisu tej książki wynika, że przede wszystkim stawia ona pytanie o to, jakie jest i kim jest dziecko. Nie kłócę się z tym, ale jednocześnie uważam, że takie ujęcie zawartości nie jest pełne. Dlaczego? Sądzę, że nie można tutaj pominąć kwestii relacji pomiędzy dziewczynką a jej mamą (lub tatą, oczywiście). Opis wynika przecież z tego, co widzi i jak swoje dziecko czuje...

Super pomysł z wyszywanymi ilustracjami - są bardzo piękne.

Super pomysł z wyszywanymi ilustracjami - są bardzo piękne.

Książki Iwony Chmielewskiej to zawsze arcydzieła. Krótkie w treści i formie, ale niosą za sobą tyle znaczenia, że słów sienkiewiczowskiej Trylogii byłoby na ich opisanie za mało. Każdy rodzic powinien tę książkę przeczytać, obowiązkowo. Strona po stronie poznajemy cechy tytułowej córki. Myślę, że każdy rodzic odnajdzie tam cechy swojego dziecka. W książkach Chmielewskiej nic nie jest jednak takie oczywiste. Wzruszająca, dająca do myślenia, otwierająca oczy, ucząca szacunku do innych opowieść. Poczytajcie i pooglądajcie razem z dziećmi... Wiele się nauczycie i wzruszycie bardzo. Gwarantuję!

Książki Iwony Chmielewskiej to zawsze arcydzieła. Krótkie w treści i formie, ale niosą za sobą tyle znaczenia, że słów sienkiewiczowskiej Trylogii byłoby na ich opisanie za mało. Każdy rodzic powinien tę książkę przeczytać, obowiązkowo. Strona po stronie poznajemy cechy tytułowej córki. Myślę, że każdy rodzic odnajdzie tam cechy swojego dziecka. W książkach Chmielewskiej...

Piękny picture book Iwony Chmielewskiej zachwyca na każdym poziomie odbioru: w warstwie wizualnej, tekstowej (choć bardzo prostej),koncepcji całości oraz wykonaniu, czyli użytych materiałach. Po przewróceniu ostatniej strony coś ściska za gardło, a po przeczytaniu komentarza autorki na końcu pojawia się wzruszenie i refleksja nad tym jak bardzo skomplikowane, a jednocześnie proste bywa życie, że wszyscy jako ludzie jesteśmy powiązani, a każdy awers ma swój rewers oraz ile można zrobić (i to jak!) z bezużytecznych już z pozoru rzeczy.

Mistrzostwo świata!

Piękny picture book Iwony Chmielewskiej zachwyca na każdym poziomie odbioru: w warstwie wizualnej, tekstowej (choć bardzo prostej),koncepcji całości oraz wykonaniu, czyli użytych materiałach. Po przewróceniu ostatniej strony coś ściska za gardło, a po przeczytaniu komentarza autorki na końcu pojawia się wzruszenie i refleksja nad tym jak bardzo skomplikowane, a...

Gdzie jest moja córka, Iwony Chmielewskiej, książka zbudowana na serii patchworków i kolaży oraz ich rewersów. Ukazuje świat dziecka oczami rodzica, tytułowa córka ukazuje nam się w bardzo szokującym zakończeniu. Bogata w ilustracje stworzone ze skrawków materiałów tworzą bardzo ciekawy koncept, pomaga rozwijać wyobraźnie czytelnika i jego twórczą stronę. Zachęca do odsłaniania poszczególnych warstw ludzkiej osobowości zamiast oceniać kogoś wyłącznie na podstawie utartych schematów. Książka wzbudza emocje, nietuzinkowa książka dla dzieci jak i ich rodziców. Polecam.

Gdzie jest moja córka, Iwony Chmielewskiej, książka zbudowana na serii patchworków i kolaży oraz ich rewersów. Ukazuje świat dziecka oczami rodzica, tytułowa córka ukazuje nam się w bardzo szokującym zakończeniu. Bogata w ilustracje stworzone ze skrawków materiałów tworzą bardzo ciekawy koncept, pomaga rozwijać wyobraźnie czytelnika i jego twórczą...

Książka - rękodzieło, skromna i wielka zarazem.
Wysmakowana graficznie, dopieszczona emocjonalnie. Przypomina mi "Grzeczną" Gro Dahle i Sveina Nyhusa, oraz " O tym można rozmawiać tylko z królikami "Anny Hoglund, ma ten sam sposób dotarcia do czytelnika - przez trącanie najgłębszych strun.
Testowana na gruboskórnych- nie działa.
Tych delikatnych zatrzymuje w miejscu i pozostawia w zachwycie na długo.

Książka - rękodzieło, skromna i wielka zarazem.
Wysmakowana graficznie, dopieszczona emocjonalnie. Przypomina mi "Grzeczną" Gro Dahle i Sveina Nyhusa, oraz " O tym można rozmawiać tylko z królikami "Anny Hoglund, ma ten sam sposób dotarcia do czytelnika - przez trącanie najgłębszych strun.
Testowana na gruboskórnych- nie działa.
Tych delikatnych zatrzymuje w miejscu i ...

"Gdzie jest moja córka" to piękna, minimalistyczna książka o bardzo wartościowym przekazie. Niewielka ilość słów przekłada się na to, że sporo treści zostało zawartej między nimi. Do tego ilustracje stworzone z kawałków różnorakich materiałów, które zamieniają się w ciekawe kompozycje zastygłe na kartach książki. Aż chciałoby się, by były prawdziwe, by móc muskać po nich palcami, poznawać ich strukturę i miękkość.
A o czym jest książka? Hm... dla mnie jest ona przede wszystkim o warstwach z jakich składa się każdy człowiek, choć mowa jest tu o córce, to równie dobrze mogła by być ona o synu, mężu czy żonie. O warstwach, które powinniśmy chcieć odkrywać, by poznawać ludzi, z którymi żyjemy, ale jednocześnie jest to książka o tym, że mimo, iż jesteśmy różni na zewnątrz, jak i w środku, to jednak jesteśmy bardziej podobni do siebie, niż nam się wydaje, a do tego niezależnie od wszystkiego, dla rodziców zawsze najważniejsi.

"Gdzie jest moja córka" to piękna, minimalistyczna książka o bardzo wartościowym przekazie. Niewielka ilość słów przekłada się na to, że sporo treści zostało zawartej między nimi. Do tego ilustracje stworzone z kawałków różnorakich materiałów, które zamieniają się w ciekawe kompozycje zastygłe na kartach książki. Aż chciałoby się, by były prawdziwe, by móc muskać po nich...

Tak wyjątkowych ilustracji nie widziałam w żadnej książce. Iwona Chmielewska, autorka picture book'a „Gdzie jest moja córka?” znana i ceniona, (szczególnie w Korei, gdzie ma statut gwiazdy) ma ogromny dar, to co tworzy, jest unikatowe pod każdym względem. Dzięki wydawnictwu Format, miałam przyjemność doświadczyć tego piękna w nietuzinkowej pozycji dla dzieci, ale i dla dorosłych.

Wyjątkowa historia, to próba opisania natury dziecka, a dokładnie pewnej dziewczynki przez jej mamę. To jak patrzymy na dziecko i ile w nim widzimy. Więc będzie emocjonalnie, ale i bardzo mądrze. Minimum treści, maksimum emocji. Sprawdzimy, jak bardzo schematy i stygmatyzacja rządzi nami w postrzeganiu innych. O tym, że pierwsze wrażenie może być mylące.

Wspomniana mama w bardzo oszczędny sposób, bo jednozdaniowy porównuje swoją córkę do zwierząt, określając jej cechy charakteru.
„Moja córka bywa milcząca jak ryba, ale czasem jest głośna jak kogut”.
„Czasem jest silna jak słoń, a czasem jest słaba jak kotek”.

Tu nie ma zbędnych słów, jest kwintesencja, a zakończenie wzrusza i chwyta za serce.

Dla mnie jest to rozprawa o macierzyństwie, udowadniająca, że to stan bardzo silny i może być najpiękniejszym oraz najczystszym. Ta historia pokazuje, jak różni możemy być, ale jednocześnie bardzo do siebie podobni, bo powinniśmy widzieć sercem i być uważni na drugiego człowieka, dlatego ta opowieść jest świetnym wprowadzeniem do ważnych rozmów z dziećmi. Zachwycicie się.

Niezwykłość tej książki widać również w „szytych ilustracjach”, które powstały z tkanin zbieranych latami. Pochodzących ze sklepów z używaną odzieżą. Autorka wierzy, że w tych kawałkach materiałów w jakiś sposób zapisane są przeżycia i zawarta jest energia ludzi, którzy ich kiedyś używali. I powiem wam szczerze, widać to na każdej stronie tej unikatowej książeczki.

Tak wyjątkowych ilustracji nie widziałam w żadnej książce. Iwona Chmielewska, autorka picture book'a „Gdzie jest moja córka?” znana i ceniona, (szczególnie w Korei, gdzie ma statut gwiazdy) ma ogromny dar, to co tworzy, jest unikatowe pod każdym względem. Dzięki wydawnictwu Format, miałam przyjemność doświadczyć tego piękna w nietuzinkowej pozycji dla dzieci, ale i dla...

Uwielbiam takie książki dla dzieci ❤❤
Książki, które nie są oczywiste i mają drugie dno, a do tego przy każdym kolejnym przeglądaniu cieszą oko 🥰
Taka właśnie jest książka
🌸 Gdzie jest moja córka? 📖 Iwona Chmielewska 🌸
Mamy już jedną książkę Pani Iwony, która zachwycałam się z 10 lat temu, gdy mój starszy syn był malutki 😉 Domowe Duchy 👻
Teraz też jestem zachwycona, chociaż to nie jest taka standardowa książka dla dzieci 😄
To forma gry w chowanego, nieoczywista i rozwijająca pozycja. Nie ma co dużo pisać to trzeba zobaczyć 😍

Uwielbiam takie książki dla dzieci ❤❤
Książki, które nie są oczywiste i mają drugie dno, a do tego przy każdym kolejnym przeglądaniu cieszą oko 🥰
Taka właśnie jest książka
🌸 Gdzie jest moja córka? 📖 Iwona Chmielewska 🌸
Mamy już jedną książkę Pani Iwony, która zachwycałam się z 10 lat temu, gdy mój starszy syn był malutki 😉 Domowe Duchy 👻
Teraz też jestem zachwycona, chociaż...

"Gdzie jest moja córka?" – idealny przykład na to, jak kilkanaście kartek i niewiele więcej słów potrafi znokautować czytelnika.

To było tak. Ponieważ "Gdzie jest moja córka?" od pierwszych stron sprawia wrażenie oryginalnej, żeby nie napisać "dziwnej", bawię się podczas czytania z Synem w taką zgadywankę – ja czytam, a on pokazuje. Naśladuje zachowanie i odgłosy jakie wydają zwierzęta, które pojawiają się w tekście. I wtedy dochodzimy do ostatniej strony i odbiera mi mowę.

"Gdzie jest moja córka?" to lektura, która tylko teoretycznie jest dla dzieci. To na nas – dorosłych zrobi największe wrażenie. Na naszych barkach spoczywa obowiązek wyjaśnienia dziecku dlaczego ostatnie na ostatnie strony zareagowaliśmy w tak emocjonalny sposób.

Grafika jest niezwykła, sprawia wrażenie nierzeczywistej. Niebywałe jest to, że ilustracje pierwowzoru "Gdzie jest moja córka?" powstały ze skrawków materiałów, z resztek tkanin. Stad zapewne wrażenie ulotności. Ilustracje korelują z treścią książki podkreślając wrażenie subtelności i wielowymiarowości opisanej historii. Bo te nieidealne wycinki z postrzępionymi brzegami, z wystającymi nitkami to prawda w czystej postaci... bez ubarwiania, poprawiania, korygowania. Dokładnie tak, jak natura dziecka, natura każdego człowieka – pełna niedoskonałości, niedociągnięć... ale wyjątkowa i jedyna w swoim rodzaju.

Ta książka mocno oddziałuje na naszą sferę emocjonalną, jest uboga w treść, ale bogata w emocje jakie te kilka zdań kryją za sobą. Lektura stanowi idealną bazę, punkt wyjścia dla rozmowy o uczuciach, o tym, że każde dziecko ma prawo mieć gorszy dzień, ma prawo się uśmiechać, płakać, złościć i cieszyć. Że w każdym dziecku drzemią potężne pokłady siły, a my – rodzice powinniśmy czuwać, aby nasz syn, czy nasza córka nigdy nie zwątpiły w swoja wyjątkowość.

"Gdzie jest moja córka?" – idealny przykład na to, jak kilkanaście kartek i niewiele więcej słów potrafi znokautować czytelnika.

To było tak. Ponieważ "Gdzie jest moja córka?" od pierwszych stron sprawia wrażenie oryginalnej, żeby nie napisać "dziwnej", bawię się podczas czytania z Synem w taką zgadywankę – ja czytam, a on pokazuje. Naśladuje zachowanie i odgłosy jakie...