Pozycja jak najbardziej godna polecenia.
Wojna, miłość, zdrada..
Poruszamy się w dwóch przestrzeniach czasowych poznając historię ludzi którzy pomimo wojny nie odwrócili się od słabszych. Płacąc za to najwyższą cenę. Ilu żyjących jeszcze starszych ludzi może skrywać podobne sekrety?
Jedna z niewielu książek przy której się wzruszyłem.

Pozycja jak najbardziej godna polecenia.
Wojna, miłość, zdrada..
Poruszamy się w dwóch przestrzeniach czasowych poznając historię ludzi którzy pomimo wojny nie odwrócili się od słabszych. Płacąc za to najwyższą cenę. Ilu żyjących jeszcze starszych ludzi może skrywać podobne sekrety?
Jedna z niewielu książek przy której się wzruszyłem.

Świetna lektura, pouczajaca, ale też wzruszająca. Przenosi nas do Szampanii, świata winiarzy w czasach II wojny światowej i ich zmagań z niemieckim okupantem. Losy bohaterów są bardzo skomplikowane, zagmatwane, często tragiczne. Końcówkę czyta się z zapartym tchem. Choć przyznam, że nie do końca podobał mi się wątek współczesny, trochę o niczym.

Świetna lektura, pouczajaca, ale też wzruszająca. Przenosi nas do Szampanii, świata winiarzy w czasach II wojny światowej i ich zmagań z niemieckim okupantem. Losy bohaterów są bardzo skomplikowane, zagmatwane, często tragiczne. Końcówkę czyta się z zapartym tchem. Choć przyznam, że nie do końca podobał mi się wątek współczesny, trochę o niczym.

Troszkę przez przypadek trafiłam na tę książkę, ale wciągnęłam się już od pierwszych stron. Ciekawa historia. Poza tym bardzo lubię, gdy mamy w książkach dwie płaszczyzny czasowe, które na koniec się ze sobą łączą.
Jedyne, co mi się nie podobało, to zakończenie, a właściwie epilog. Uważam, że był on po prostu zbędny. Ostatnia scena w ostatnim rozdziale byłaby lepszym zakończeniem tej historii. Wolę książki, które pozostawiają nam przestrzeń do domysłów.

Troszkę przez przypadek trafiłam na tę książkę, ale wciągnęłam się już od pierwszych stron. Ciekawa historia. Poza tym bardzo lubię, gdy mamy w książkach dwie płaszczyzny czasowe, które na koniec się ze sobą łączą.
Jedyne, co mi się nie podobało, to zakończenie, a właściwie epilog. Uważam, że był on po prostu zbędny. Ostatnia scena w ostatnim rozdziale byłaby lepszym...

Wzruszająca, wciąga od początku, czyta się mega szybko

Wzruszająca, wciąga od początku, czyta się mega szybko

Typowa książka o losach ludzi podczas wojny i po niej, nie wyróżniająca się niczym specjalnym. Zagmatwana historia rodzinna, opowiedziana a w dość ciekawy sposób, ponieważ okres wojny przeplata się z rokiem 2019.

Typowa książka o losach ludzi podczas wojny i po niej, nie wyróżniająca się niczym specjalnym. Zagmatwana historia rodzinna, opowiedziana a w dość ciekawy sposób, ponieważ okres wojny przeplata się z rokiem 2019.

Jestem niewątpliwie początkująca fanką twórczości p. Harmel. Przeczytałam Księgę Utraconych Imion oraz Słodycz zapomninia. Autorka pisze dość schematycznie ale nie przeszkadza mi to zupełnie. Jak dwie poprzednie książki ujęły moje serce to ta osławiona Żona winiarza trochę mniej. Inez, tytułowa Żona winiarza. Dość irytująca, infantylna i nie rozumiejąca powagi sytuacji. Cała fabuła jak najbardziej na plus. Postacie dość ciekawe oprócz Teo który nic sobą nie wniósł... szkoda bo można byłoby wykorzystać ten wątek dość ciekawie. Poprzednie pozycje autorki były dynamiczne. Tu akcja wlokła się. Oczywiście jest to zupełnie subiektywna ocena. Przyznaję że lekko przeskakiwalam tekst aby przyspieszyć.

Jestem niewątpliwie początkująca fanką twórczości p. Harmel. Przeczytałam Księgę Utraconych Imion oraz Słodycz zapomninia. Autorka pisze dość schematycznie ale nie przeszkadza mi to zupełnie. Jak dwie poprzednie książki ujęły moje serce to ta osławiona Żona winiarza trochę mniej. Inez, tytułowa Żona winiarza. Dość irytująca, infantylna i nie rozumiejąca powagi sytuacji....

Książka wyjątkowa.

Książka wyjątkowa.

Przepiękna powieść, akcja osadzona we Francji/Szampanie podczas II WŚ. Pochłania:)

Przepiękna powieść, akcja osadzona we Francji/Szampanie podczas II WŚ. Pochłania:)

Lubię sięgać po historie wojenne połączone z romansem w tle. Tym razem wypadło na Kristin Harmel ŻONA WINIARZA.
.
7/10⭐️
Fabuła tej powieści toczy się pomiędzy dwoma czasami. Wraz z wnuczką głównej bohaterki odkrywamy bolesny sekret skrywany od wielu lat. Ów sekret narodził się we Francji a dokładniej na terenie pięknej Szampanii. Odnajdziesz tu nie tylko miłość. zdradę, ale również trudne, moralne wybory a także oddanie i poświęcenie.
ŻONA WINIARZA to historia, która zauroczy swoim wojennym klimatem. Jednak po jej przeczytaniu odczuwam mały niedosyt. Odnoszę również wrażenie, że niektóre wspomniane tutaj wątki już kiedyś czytałam. Ogólnie była to bardzo przyjemna i lekka lektura. Czyta się szybko 😉
.
https://www.instagram.com/rudy_lisek_czyta/

Lubię sięgać po historie wojenne połączone z romansem w tle. Tym razem wypadło na Kristin Harmel ŻONA WINIARZA.
.
7/10⭐️
Fabuła tej powieści toczy się pomiędzy dwoma czasami. Wraz z wnuczką głównej bohaterki odkrywamy bolesny sekret skrywany od wielu lat. Ów sekret narodził się we Francji a dokładniej na terenie pięknej Szampanii. Odnajdziesz tu nie tylko miłość. zdradę,...

Jakiś czas temu dzieliłam się z Wami swoją opinią o książce “Księga utraconych imion” Kristin Harmel, a dziś zapraszam do poznania mojej opinii o jej kolejnej powieści opowiadającej o bohaterach Résistance, zatytułowanej “Żona winiarza”.
Tym razem Harmel zabiera nas do Szampanii. Na kolejnych kartkach książki odkrywamy historię fikcyjnych rodzin Chauveau, Laurentów i Thierrych opartą na przeżyciach mieszkańców regionu. W powieści pojawiają się też prawdziwe postaci, takie jak de Vogüé i weinführer Otto Klaebisch (szwagier Joachima von Ribbentropa),który zmuszał winiarzy do dostarczania mu łącznie dwóch milionów butelek na miesiąc. W opowieść zostało wplecionych wiele ciekawostek o procesie produkcji szampana oraz stolicy Szampanii - mieście Remis, w którego historię naprawdę warto się zagłębić, bo to tam np. w Katedrze Notre Dame, którą cudem możemy podziwiać do dziś, choć miasto w czasie pierwszej wojny światowej zostało zrównane z ziemią, koronowano prawie wszystkich królów Francji. Tam też 7 maja 1945 roku podpisano akt bezwarunkowej kapitulacji Niemiec.
Historie wspomnianych rodzin, miasta oraz regionu poznajemy dwutorowo: w czasie niemieckiej okupacji i w roku 2019, kiedy to przeszłość i teraźniejszość ścierają się, gdy Liv, wnuczka jednej z bohaterek wraz z babcią, chcącą u kresu życia podzielić się tragiczną historią sprzed lat, wybiera się w podróż do Maison Chauveau. Ten zabieg mi się podoba, gdyż lubię wraz z bohaterami książek odkrywać ich rodzinne sekrety i zachwycać się tym, w jaki sposób łączą się losy kolejnych pokoleń z losami przodków.
"Żona winiarza" nie jest jedynie opowieścią o bohaterstwie ludzi, którzy zapisali się na kartach historii Francji, wyborach rzutujących na los innych, miłości, zdradzie, odczuciu osamotnienia czy poczuciu winy trwającym duszę przez całe życie. “Żona winiarza” to powieść o tym, jak ważne jest poczucie własnej wartości, które ma ogromny wpływ na nasze codzienne samopoczucie, podejmowane przez nas decyzje i związki.
Po przeczytaniu książki, przeczytałam też kilka opinii na jej temat. Ich autorki twierdzą, że to zwykłe romansidło z historią w tle. Dla mnie jednak każda książka, która zachęca czytelnika do zgłębienia historycznej wiedzy, jak i porusza oczywistości, umykające nam w codziennym życiu jest warta przeczytania, dlatego polecam Wam tę powieść. Gwarantuję, że otwierając szampana, by świętować jakieś ważne wydarzenie pomyślicie o tym, o czym przeczytacie w tej książce.

Jakiś czas temu dzieliłam się z Wami swoją opinią o książce “Księga utraconych imion” Kristin Harmel, a dziś zapraszam do poznania mojej opinii o jej kolejnej powieści opowiadającej o bohaterach Résistance, zatytułowanej “Żona winiarza”.
Tym razem Harmel zabiera nas do Szampanii. Na kolejnych kartkach książki odkrywamy historię fikcyjnych rodzin Chauveau, Laurentów i...