Bardzo poważny temat podany w prosty i uroczy sposób. Para, która nie potrafi o sobie zapomnieć, po zerwaniu stara się wieść zwykłe życie. Oboje mają już kogoś bliskiego, ale przy ponownym spotkaniu odżywaja emocje. Ta manga porusza trudne tematy. Los stawia przed bohaterami ciężkie wyzwania, ale zarazem uświadami im, że są silnijsi niż im sie wydawało. Opowieść ma bardzo pozytywne przesłanie. Problemy bohaterów są poważne (o wiele bardziej niż w innch mangach dla dziewcząt czy kobiet) ale nie przygnębia. Urocze, delikatne rysunki bardzo subtelnie opowiadają historie tej niełatwej miłości.

Bardzo poważny temat podany w prosty i uroczy sposób. Para, która nie potrafi o sobie zapomnieć, po zerwaniu stara się wieść zwykłe życie. Oboje mają już kogoś bliskiego, ale przy ponownym spotkaniu odżywaja emocje. Ta manga porusza trudne tematy. Los stawia przed bohaterami ciężkie wyzwania, ale zarazem uświadami im, że są silnijsi niż im sie wydawało. Opowieść ma bardzo...

Świetna kontynuacja. Historia zaczyna się w tym samym momencie co zakończył się poprzedni tom i widzimy jak Tsugumi próbuję przekonać Itsukiego do zbudowania domu i ten daję się przekonać , ale mówi , że zdanie Kaede się najbardziej liczy i ma zamiar z nią porozmawiać. A po rozmowie Keigo dziękuję Tsugumi. Potem widzimy jak odwiedzają Kaede i Itsuki mówi jej , że wie jak się czuję itp i wtedy Ona wybuchła i mówi , że nie ma prawa mówić , że ją rozumie , bo rozstał się z Tsugumi. Jednak szybko przeprasza , ale wciąż nie chcę domu. I mówi , że nie chcę niszczyć przyszłości Keigo i Itsuki wychodzi i mówi o wszystkim Tsugumi i Keigo , a Oni mówią o tym , że Keigo chciał też otworzyć restaurację , ale woli przeznaczyć pieniądze na dom i wtedy Itsuki wpada na pewien pomysł. A następnie spotykają się znów we czwórkę i Itsuki mówi o swoim planie , a konkretnie że stworzy dom razem z restauracją. I oboje są zachwyceni i dziękują Itsukiemu i widać , że się pogodzą. Następnie Itsuki pyta Tsugumi czy Koreeda o nią dba i , gdy ta potwierdza to On się uśmiecha. I mówi , że ma zamiar dojeżdżać do ich miasteczka by pracować nad domem. Później Koreeda odwiedza Tsugumi i widać , że jej mama go polubiła. A Tsugumi próbuję mu powiedzieć , że widziała się z Itsukim , ale nie daję rady. A po jego wyjściu widać , że matka dziewczyny jest szczęśliwa. Później Itsuki mówi Nagasawie , że nie musi się martwić , bo między Nim , a Tsugumi nic się nie wydarzy. A Ona mówi , że ma zamiar wrócić do pracy w szpitalu. Później przypadkiem spotyka Koreedę i mówi mu , że bohaterowie się spotkali , a On jest niespokojny. A Ona mówi , że już do siebie nie wrócą. Potem Keigo proponuję by Tsugumi urządziła dom jego i Kaede dziewczyna odmawia , ale po chwili dociera do niej , że chcę tego. A potem Keigo pyta Itsukiemu czy Tsugumi może urządzić dom , ale ten się nie zgadza. Potem Tsugumi do niego przychodzi i pyta czy może urządzić dom , ale Itsuki znów odmawia. A robi to , bo nie chcę znów jej skrzywdzić swoją obecnością. Jednak bohaterka się nie poddaję i znów do niego przychodzi i mówi , że zmieniła się dzięki niemu i w końcu bohater zgadza się z nią pracować. I dziewczyna jest szczęśliwa. Potem bohaterka jest u Koreedy i mówi mu o spotkaniu z Itsukim , a także o tym , że będą razem pracować. Jednak On nie potrafi tego zaakceptować. A następnie widzimy jak Itsuki szykuję się do wyjazdu do rodzinnego miasta i Nagasawa chcę jechać z nim , ale on mówi , że nie trzeba. Potem bohaterowie spotykają się z Kaede i Keigo i nagle przychodzi Koreeda i zaprasza główną dwójkę na posiłek i w pewnej chwili mówi , że akceptuje to , że będą razem pracować. Potem Koreeda zostaję sam z Tsugumi i ta myśli o tym , że nie skrzywdzi go , a gdy odchodzi to pojawia się Itsuki i mówi mu , że On i Tsugumi do siebie nie wrócą , a On tylko się na niego patrzy. Później bohaterowie znów się spotykają i wspinają się na wysoką górę i podziwiają widok. A na koniec mamy trzęsienie ziemi i Tsugumi nie może się dodzwonić do Itsukiemu i mówi rodzinie , że musi do niego jechać. I w takim momencie kończy się ta część. Przyznam , że koniec dramatyczny i ciekawi co będzie dalej. W końcu Itsuki jeździ na wózku i coś się mogło stać podczas trzęsienia. I rozczarowałem się , że bohaterowie wciąż do siebie nie wrócili. Oboje tego pragną , a wciąż się mijają. Oby w końcu do siebie wrócili.

Świetna kontynuacja. Historia zaczyna się w tym samym momencie co zakończył się poprzedni tom i widzimy jak Tsugumi próbuję przekonać Itsukiego do zbudowania domu i ten daję się przekonać , ale mówi , że zdanie Kaede się najbardziej liczy i ma zamiar z nią porozmawiać. A po rozmowie Keigo dziękuję Tsugumi. Potem widzimy jak odwiedzają Kaede i Itsuki mówi jej , że wie jak...

W szóstym tomie Rie Aruga znacznie zwolniła. Widać, że ten tom różni się od pozostałych, bo przez większą jego część jest spokojniej, nie ma wielkich dramatów ani też zbytnich wywodów na temat niepełnosprawności. To jest jednocześnie wada, jak i zaleta, bowiem dostajemy mały przerywnik i możemy żyć codziennością, tak jak główni bohaterowie. Starają się oni iść do przodu, by stopniowo stworzyć coś nowego.

Ich relacje zmierzają w innym kierunku, co jest poniekąd odświeżające i oczyszczające. Kawana zaczyna wreszcie walczyć o swoje marzenie, co jednak wiąże się z jej wewnętrznym rozdarciem, który udziela się pozostałym bohaterom.

Spokojny przepływ fabuły został przerwany mocnym zakończeniem, który zwiastuje nowe dramaty. Nie mogę się doczekać, jak to wszystko dalej pójdzie, bo zapowiada się obiecująco.

W szóstym tomie Rie Aruga znacznie zwolniła. Widać, że ten tom różni się od pozostałych, bo przez większą jego część jest spokojniej, nie ma wielkich dramatów ani też zbytnich wywodów na temat niepełnosprawności. To jest jednocześnie wada, jak i zaleta, bowiem dostajemy mały przerywnik i możemy żyć codziennością, tak jak główni bohaterowie. Starają się oni iść do przodu, by...

Z każdym kolejnym tomem Perfect World jest coraz lepsze. Cudna kreska, świetni bohaterowie i głęboka historia. Czego chcieć więcej?

Z każdym kolejnym tomem Perfect World jest coraz lepsze. Cudna kreska, świetni bohaterowie i głęboka historia. Czego chcieć więcej?

Czyżby coś ruszyło w relacji głównych bohaterów? Zakończenie sprawiło, że szybko muszę zabrać się za kolejny tom.

Czyżby coś ruszyło w relacji głównych bohaterów? Zakończenie sprawiło, że szybko muszę zabrać się za kolejny tom.

„PERFECT” WORLD

Mam wrażenie, że ledwie co zacząłem czytać „Perfect World” a tu już proszę, szósty tomik trafił w moje ręce. I chociaż seria ta wyglądała i nadal wygląda niepozornie, to kawał znakomitej, wzruszającej rozrywki. Przewidywalnej? Jak każde shoujo, ale nie o zaskoczenia przecież chodzi, a o jakość wykonania i pewną nutę świeżości (w tym wypadku jest nią intensywne wnikniecie w życie i problemy osób niepełnosprawnych) i dokładnie to czeka na Was w tej serii.

Głównych bohaterów tej serii jest dwoje. Kawana ma dwadzieścia sześć lat i pracuje w Cranberry, firmie zajmującej się projektowanie wnętrz. Nie wszystko potoczyło się tak, jakby chciała, nie została artystką, ale przynajmniej wiedzie niezłe życie. Ayukawa, choć po wypadku który uszkodził mu kręgosłup porusza się na wózku inwalidzkim, spełnia się, jako architekt. Oboje pokochali się, zostali parą i rozstali się, kiedy on postanowił nie być dla niej obciążeniem.
Teraz jednak spotykają się ponownie, kiedy Kawana wraca do Tokio by przekonać go, żeby wrócił do zajęcia się projektem dla Kaede i Keigo. Co z tego wyniknie? Jak przebiegnie ich spotkanie? I czy podobieństwo sytuacji ich klientów do ich własnej pomoże obojgu z ich problemami?

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/12/perfect-world-6-rie-aruga.html

„PERFECT” WORLD

Mam wrażenie, że ledwie co zacząłem czytać „Perfect World” a tu już proszę, szósty tomik trafił w moje ręce. I chociaż seria ta wyglądała i nadal wygląda niepozornie, to kawał znakomitej, wzruszającej rozrywki. Przewidywalnej? Jak każde shoujo, ale nie o zaskoczenia przecież chodzi, a o jakość wykonania i pewną nutę świeżości (w tym wypadku jest nią...