No i przyszedł czas na przedostatni tom. Na początku bohaterowie udają się do ośrodka adopcyjnego i dowiadują się , że niepełnosprawność Itsukiego nie będzie problemem przy adopcji. Następnie dostają wiadomość od kobiety , która zaproponowała im adopcję i okazało się , że zaadoptowała dziecko i bohaterowie idą ją odwiedzić i w pewnej chwili Itsuki przewija jej dziecko i świetnie sobie radzi. Następnie w pracy Tsugumi dostaję propozycję udziału w ważnym konkursie , ale odrzuca tą propozycję z powodu adopcji mimo , że pragnie wziąć udział w konkursie. Potem do bohaterów przychodzi kobieta , która ma zdecydować czy ich dom jest odpowiedni dla dziecka i wszystko kończy się dobrze. Następnie Itsuki odkrywa , że jego szef zostanie ojcem i oboje sobie gratulują i szef wspomina o propozycji którą dostała Tsugumi , a Itsuki jest zaskoczony , że nic nie powiedziała a potem Itsuki i Tsugumi są w żłobku na praktykach i widać , że mają rękę do dzieci. I , gdy wychodzą Itsuki pyta pracownicy czy byłaby możliwość , gdyby to On wziął urlop wychowawczy zamiast żony , a kobieta odpowiada , że muszą to rozważyć. A po wyjściu Itsuki mówi ukochanej , że chce to zrobić , bo dowiedział się o konkursie i wie , że Tsugumi chce wziąć w nim udział. Jednak Tsugumi chcę być przy dziecku. Potem są u rodziców Itsukiego , którzy są z nich dumni , a następnie bohater zostaję sam z ojczymem i mówi mu , że to dzięki niemu zdecydował się na adopcję i dziękuję mu , że został jego ojcem , a mężczyzna jest wzruszony i mówi , że jest z niego dumny , a gdy bohaterowie wracają do domu matka mężczyzny mówi , że to Itsuki powinien wziąć urlop , a Ona będzie mu pomagać. I Tsugumi się zgadza i idą do ośrodka adopcyjnego i zostają oficjalnie zarejestrowani. A po jakimś czasie dostają telefon z adopcji i okazuję się , że mają dla nich dziecko , ale muszą o czymś wiedzieć. Potem mamy przeskok o kilka dni i bohaterowie jadą po dziecko i się denerwują. A następnie cofamy się do tyłu o te kilka dni i okazuję się , że dziecko urodziło się przedwcześnie i przez długi czas było na intensywnej terapii , ale mimo wszystko bohaterowie i tak je chcą. Potem wracamy do teraźniejszości i bohaterowie czekają na dziecko i Tsugumi zastanawia się co poczuję jak zobaczy dziecko. Po chwili zostaje przywieziony niemowlak i okazuję się , że to chłopiec i Itsuki oraz Tsugumi są zachwyceni i kobieta bierze go na ręce , a oczy jej błyszczą. A na koniec wracamy do Koreedy , który właśnie wyszedł z pracy i myśli o tym , że podjął jakąś decyzję. I idzie jak zawsze kupić kanapkę w budce , a następnie wieczorem spotyka się na piwo z Nagasawą i okazuję się , że ta jest z przyjaciółką i bardzo szybko okazuję się , że kobieta go zna , bo jest pracownicą budki gdzie ten kupuję kanapki i nazywa się Nonoka. I siedzą we trójkę i widać , że Nonoka i Koreeda dobrze się dogadują i nagle mężczyzna mówi , że rzucił pracę(to ta podjęta decyzja) A potem Nagasawa wraca do domu , a Nonoka proponuję by jeszcze się napili , ale mężczyzna mówi , że już dość wypił więc kobieta proponuję spacer i wychodzi na jaw , że ma protezę nogi. I sobie idą i rozmawiają , a potem widzimy jak Koreeda rozmawia w domu przez laptopa z Nagasawą , a ta mu mówi , że powinien się zainteresować Nonoką , bo widać , że się dogadują i dodaję , że musi wyjść do ludzi , a nie ciągle pić z nią piwo i mężczyzna zastanawia się nas jej słowami i dostaję też smsa od Nonoki , która pyta czy mogą czasem popisać , ale On proponuję spotkanie. No i się spotykają i w pewnej chwili kobieta mówi , że od dawna go obserwowała i chciała go poznać i raz widziała jak szedł przez pasy i specjalnie wolno szedł , bo obok niego szła starsza kobieta o kulach , a gdy była bezpieczna znów zaczął iść szybko jak zawsze i ten gest ją urzekł. I w ostatniej scenie widzimy jak idą na dalszy spacer i trzymają się za ręce. A w międzyczasie widzimy też Nagasawę , która myśli o tym , że to chyba koniec ich spotkań i , że trochę będzie za tym tęsknić. A następnie wraca do pracy. Przedostatni tom jest tak samo świetny jak poprzednie. Super , że bohaterowie adoptowali synka. Ich pierwsze spotkanie z dzieckiem było przepiękne. I teraz ciekawi jak sobie poradzą jako rodzice. Na plus również wątek Koreedy i Nonoki. Polubiłem ją i fajnie , że coś jest na rzeczy. Mam nadzieję , że jeszcze się pojawią w następnym tomie. A co do kolejnego tomu czyli już ostatniego to autorka pisze w notce , że będzie , ale były jakieś opóźnienia. Jednak martwi mnie , że już minął prawie rok od wydania 11 tomu i nadal nie ma żadnej zapowiedzi. Kurczę wkurzę się jeśli wydawnictwo zrezygnowało z 12 tomu i nie zostanie wydany. Ta historia musi mieć zakończenie zwłaszcza po dokonaniu adopcji kiedy czytelnika ciekawi rodzicielstwo bohaterów

No i przyszedł czas na przedostatni tom. Na początku bohaterowie udają się do ośrodka adopcyjnego i dowiadują się , że niepełnosprawność Itsukiego nie będzie problemem przy adopcji. Następnie dostają wiadomość od kobiety , która zaproponowała im adopcję i okazało się , że zaadoptowała dziecko i bohaterowie idą ją odwiedzić i w pewnej chwili Itsuki przewija jej dziecko i...

Z tej mangi naprawde wiele da sie nauczyc. Bardzo szczegolowo ukazany proces adopcji dziecka w Japonii i jakie warunki i wyrzeczenia trzeba spelnic by temu podolac. Emocje bohaterow sa autentyczne i wszystko wydaje sie byc bardzo realne. Nie obylo sie w tym tomie bez wzruszajacej sceny gdy glowna para poznala swoje dziecko i jego historie. Szkoda, ze to juz przedostatni tom, bardzo zzylam sie z bohaterami. Oby pojawialo sie wiecej takich madrych mang poruszajacych tak wazne tematy jak niepelnosprawnosc, bezplodnosc, adopcja, dyskryminacja i wiele innych. Ach i bardzo ciesze sie, ze Koreeda doczekal sie na koniec swojego wlasnego watku - wszak na to zaslugiwal po zawodzie milosnym. Mam nadzieje, ze w jakis sposob choc troche mu to wynagrodzi cierpienie uczuciowe, ktorego doswiadczyl. Ciekawe czy watki innych pobocznych bohaterow w ostatnim tomie zostana rownie dobrze przedstawione czy moze fabula jednak skupi sie na glownej swiezo upieczonej rodzince.

Z tej mangi naprawde wiele da sie nauczyc. Bardzo szczegolowo ukazany proces adopcji dziecka w Japonii i jakie warunki i wyrzeczenia trzeba spelnic by temu podolac. Emocje bohaterow sa autentyczne i wszystko wydaje sie byc bardzo realne. Nie obylo sie w tym tomie bez wzruszajacej sceny gdy glowna para poznala swoje dziecko i jego historie. Szkoda, ze to juz przedostatni...

To przedostatni tom "Perfect Worldu" i nie mogę uwierzyć, że zbliżamy się do końca. Będę tęsknić za tą historią i tymi bohaterami.

Tsugumi i Itsuki decydują się na adopcję dziecka. Oczywiście, jak to w życiu bywa, nic nie przychodzi od razu. Z podjętą decyzją wiążą się różne zobowiązania, wyrzeczenia i nowe wyzwania.

Rie Aruga w szczegółowy sposób przedstawiła przygotowania przed podjęciem adopcji. Byłam niezwykle zaintrygowana oraz zdziwiona, że tak to wszystko może wyglądać w Japonii. Czułam, że uczę się czegoś nowego.

Cieszyłam się niezwykle z wątku Koreedy! Ten bohater zasługiwał na znacznie więcej i byłam zadowolona, że on też otrzymał trochę uwagi.

Przyznaję, że przy tym tomie się wzruszyłam. Nie sądziłam, że przez kwestie związane z adopcją zostaną we mnie poruszone niektóre strony. Poczułam ciepło i nadzieję. Emocje młodych małżonków są autentyczne.

"Perfect world" naprawdę zasługuje na większą uwagę ze względu na poruszane w nim wątki. Warto poznać życie tych bohaterów. Jednocześnie nie mogę doczekać się końca, jak również pragnęłabym, by ta historia trwała jeszcze przez chwilę.

To przedostatni tom "Perfect Worldu" i nie mogę uwierzyć, że zbliżamy się do końca. Będę tęsknić za tą historią i tymi bohaterami.

Tsugumi i Itsuki decydują się na adopcję dziecka. Oczywiście, jak to w życiu bywa, nic nie przychodzi od razu. Z podjętą decyzją wiążą się różne zobowiązania, wyrzeczenia i nowe wyzwania.

Rie Aruga w szczegółowy sposób przedstawiła...

PERFECT LIFE? PERFECT FAMILY?

Jedenasty i docelowo przedostatni tomik „Perfect World” to jeszcze mocniejsze wniknięcie w życie bohaterów po ślubie. A właściwie w jeden konkretny jego aspekt: chęć posiadania potomka. Autorka dzięki temu ukazuje trudności z tym związane, szczególnie te dotykające osób niepełnosprawnych, a także podejmuje się zastanowienia nad tematem adopcji. A wszystko to w dobrej obyczajowej opowieści, w której nie brak emocji i prawdy.

Tsugumi i Itsuki chcą mieć dziecko, ale w ich sytuacji nie jest to wcale taki łatwe, jak mogłoby się wydawać. Dlatego też decydują się na adopcję. Niestety, jak się można domyślać, mają też wiele obaw z tym związanych. Dlatego wybierają się do ośrodka, ale i tam czekają na nich jedynie kolejne problemy. Bo żeby adoptować dziecko, muszą spełnić wiele warunków i rozwiązać kwestie pracy dziewczyny i niepełnosprawności chłopaka. Czy uda im się wygrać batalię o założenie rodziny?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2021/05/perfect-world-11-rie-aruga.html

PERFECT LIFE? PERFECT FAMILY?

Jedenasty i docelowo przedostatni tomik „Perfect World” to jeszcze mocniejsze wniknięcie w życie bohaterów po ślubie. A właściwie w jeden konkretny jego aspekt: chęć posiadania potomka. Autorka dzięki temu ukazuje trudności z tym związane, szczególnie te dotykające osób niepełnosprawnych, a także podejmuje się zastanowienia nad tematem...

Kolejny bardzo dobry tom. Autorka szczegółowo pokazała, jak wygląda droga do adopcji dziecka w Japonii. Cieszę się, że będzie jeszcze jedna część.

Kolejny bardzo dobry tom. Autorka szczegółowo pokazała, jak wygląda droga do adopcji dziecka w Japonii. Cieszę się, że będzie jeszcze jedna część.