Przeczytać i podać dalej.
Mamut powraca!!

Historia paleontologii i geologii Europy w pigułce. Fabularyzowany początek, z wehikułem czasu w tle, w dodatku podlany niesmacznymi szczegółami z tragicznych życiorysów ojców tych gałęzi nauki, pozostawia nieco do życzenia. Na szczęście dalsza część książki prowadzona jest bardziej profesjonalnie (jeśli nie liczyć zbędnych prywatnych wstawek).

Kształtowanie kontynentu, zachodzące na nim zmiany klimatyczne i ich wpływ na biosferę omówione zostały względnie dobrze. Niestety Europa Środkowa i Wschodnia to dla Flannery'ego biała plama. W zasadzie książka winna nosić tytuł 'Europa Zachodnia i Południowa - historia naturalna'. Całe bogactwo geologiczne na wschód od Odry jest przez niego zignorowane a flora i fauna ledwo napomknięta w kilku przykładach (to samo tyczy Skandynawii). Na dodatek kolejne oto wydawnictwo z nazbyt ubogim materiałem ilustracyjnym. Autor zarzuca czytelnika setkami niewiele mówiących nazw gatunkowych, z najczęściej lakonicznym opisem, licząc, że ów czytelnik doskonale orientuje się w przyrodzie wymarłej.

Reasumując: publikacja ciekawa, potrzebna, przybliżająca nie-fachowcom zmiany jakim podlegała Europa w ciagu 300 milionów lat, niestety mocno niedopracowana, z licznymi brakami. Należy mieć nadzieję, że ok. wydania 5-7, poprawionego i uzupełnionego, książka stanie się pełnowartościową.

Polekturowe spostrzeżenie: eksterminacja gatunkowa prowadzona przez człowieka to kwestia nie ostatnich 500 a 50 000 lat w trakcie których, w samej Europie ludzkość wyniszczyła kilkaset gatunków zwierząt.

Przeczytać i podać dalej.
Mamut powraca!!

Historia paleontologii i geologii Europy w pigułce. Fabularyzowany początek, z wehikułem czasu w tle, w dodatku podlany niesmacznymi szczegółami z tragicznych życiorysów ojców tych gałęzi nauki, pozostawia nieco do życzenia. Na szczęście dalsza część książki prowadzona jest bardziej profesjonalnie (jeśli nie liczyć zbędnych...

Książkę kupiłam za pare groszy, spodziewając się opowieści o ruchach płyt tektonicznych itd. Okazała się opowieścią łączącą elementy związane (w uproszczeniu) z geografią i biologią. Myślałam, że czytam kryminał z fabułą, która co stronę odkrywa kolejne tajemnice. Świetny tekst - przystępny język, prosto wytłumaczone koncepcje. Miałam wrażenie, że przechodzę się po pliocenskim ekosystemie. Dzisiejsze procesy są wynikiem ziemskiej przeszłości - oczywiście z ogromnym wpływem człowieka. Po lekturze jestem mniej zasmucona tym co dzieje się z naszym klimatem. Nie zatrzyma się procesu, ale warto pochylić się nad rozwiązaniami mniej zmieniającymi Ziemię. Polecam!

Książkę kupiłam za pare groszy, spodziewając się opowieści o ruchach płyt tektonicznych itd. Okazała się opowieścią łączącą elementy związane (w uproszczeniu) z geografią i biologią. Myślałam, że czytam kryminał z fabułą, która co stronę odkrywa kolejne tajemnice. Świetny tekst - przystępny język, prosto wytłumaczone koncepcje. Miałam wrażenie, że przechodzę się po...

Książkę pt. "Europa. Historia Naturalna" autorstwa profesora Tima Flannery'ego wybrałem z uwagi na chęć przypomnienia i uzupełnienia swojej wiedzy paleontologicznej, uzyskanej na poprzednich etapach edukacji. Jednoznaczny tytuł, bez zbędnych dodatków wskazywałby na to, że dostaniemy pełen przekrój historyczny Starego Kontynentu i tak też właśnie jest. Książka jest idealną pozycją wstępną dla ludzi zainteresowanych tematem, ale nie tylko. Szybko okazuje się, że posiada ona mocno ciekawostkowy charakter, dzięki czemu łatwo przykuwa uwagę i nie nudzi. Jednocześnie są to ciekawostki dotyczące dosyć szerokiej gamy zagadnień - przez charakterystykę różnych wymarłych zwierząt po opisy życiorysów badaczy zajmujących się określoną dziedziną, a są to często życiorysy bardzo szalone. Ponadto opisując znaleziska archeologiczne, Flannery upewnia się, by dokonać ich lokalizacji na współczesnej mapie Europy oraz określić historię ich wydobycia. To wszystko sprawia, że poza światem prehistorycznym, opisywanym na odpowiednim poziomie szczegółowości, by zrozumiał je nawet taki laik, jak ja, mamy również wgląd w samą pracę paleontologa i trudności, jakie napotyka na swojej drodze. Książka zawiera sporo opisów tego, jak życie mogło wyglądać w danym okresie i co byśmy zobaczyli, gdybyśmy się tam nagle znaleźli, co pozwala lepiej uzmysłowić sobie zmiany stale zachodzące na świecie. I to właśnie pokazanie tej zmienności jest główną myślą całej książki. Autor na każdym kroku podkreśla rolę migracji, zmian klimatycznych, wymierania i mieszania się gatunków, jako stałego i nierozerwalnego elementu wszelkich ekosystemów. Skłania to do refleksji nad wieloma współczesnymi problemami ludzkości takimi jak m.in. rasizm, ignorancja społeczna czy globalne ocieplenie klimatu.

Książka jednak nie jest pozbawiona wad. Moim największym zastrzeżeniem jest brak wyraźnej struktury narracyjnej. Poza układem chronologicznym działów, nie mogłem doszukać się porządku treściowego samych rozdziałów. Mam wrażenie, że przez ciekawostkowy sposób opowiadania gdzieś to zwyczajnie zanikło, co poskutkowało nieregularną dystrybucją tematyczną treści i tym samym w jednym dziale więcej dowiemy się o świecie roślin, niż w drugim. To też bardzo utrudnia śledzenie chronologii wydarzeń, bo informacje są rozbite po rozdziałach w sposób trudny do poszeregowania. Dla przykładu dowiemy się, że dany gatunek słonia wymarł w Europie ok. 50 tys. lat temu, ale tak naprawdę na wyspach dopiero 10 tys. lat temu, a w międzyczasie nosorożec włochaty ok. 34 tys. lat temu. Takich trudnych do rozszyfrowania perełek jest niestety więcej. Na szczęście w niektórych rozdziałach możemy znaleźć tabelkę podsumowującą chronologię. Drugim dużym problemem jest tutaj kwestia samego wydania, w którym obrazki dotyczące omawianych treści są umieszczane na arbitralnie wybranych stronach bez zachowania odpowiedniej chronologii. Czasami trzeba się naprawdę skupić, by zrozumieć do czego nawiązuje dana ilustracja lub zdjęcie.

Jednakże nie chciałbym kończyć negatywnym akcentem, gdyż książkę bardzo polecam i to każdemu. Pomimo opowiadań w dużej mierze dotyczących skamielin, pozycja ta jest wyjątkowo aktualna i potrzebna. Nieodwracalna zmiana klimatu jest realnym zagrożeniem, a nic tego nie uświadomi lepiej niż fakt, że miało to już miejsce w przeszłości i nie skończyło się dobrze dla mieszkańców planety.

Książkę pt. "Europa. Historia Naturalna" autorstwa profesora Tima Flannery'ego wybrałem z uwagi na chęć przypomnienia i uzupełnienia swojej wiedzy paleontologicznej, uzyskanej na poprzednich etapach edukacji. Jednoznaczny tytuł, bez zbędnych dodatków wskazywałby na to, że dostaniemy pełen przekrój historyczny Starego Kontynentu i tak też właśnie jest. Książka jest idealną...

Europa Historia naturalna to ciekawa pozycja przedstawiająca przeszłość obszarów stanowiących dzisiejszą Europę. Sięgamy 100 mln lat wstecz, a kończymy wizją autora przyszłej Europy w 2200 r. Autor koncentruje się głównie na faunie naszego kontynentu. Opisuje różne gatunki, począwszy od dinozaurów, przez ssaki, ptaki, gady i płazy, aż po owady. Wykazuje się solidną wiedzą, którą zgromadził zbierając materiały do tej książki. Opowiada jakie gatunki zwierząt dominowały w danych momentach przeszłości, skąd przyszły, co się z nimi ostatecznie stało. W wielu przypadkach bardzo poruszająco przytacza przypadki wyginięcia niektórych gatunków. Wtedy wraz z Timem Flannerym żałujemy, że tak potoczyła się historia i niektóre fascynujące gatunki zwierząt nie przetrwały. Co ciekawe autor jest Australijczykiem. Moim zdaniem bardzo ciekawa pozycja.

Europa Historia naturalna to ciekawa pozycja przedstawiająca przeszłość obszarów stanowiących dzisiejszą Europę. Sięgamy 100 mln lat wstecz, a kończymy wizją autora przyszłej Europy w 2200 r. Autor koncentruje się głównie na faunie naszego kontynentu. Opisuje różne gatunki, począwszy od dinozaurów, przez ssaki, ptaki, gady i płazy, aż po owady. Wykazuje się solidną wiedzą,...

Rewelacja. Nie można się oderwać.

Rewelacja. Nie można się oderwać.

Liczyłem, szczerze mówiąc, na trochę więcej informacji o dinozaurach - ale i tak książka świetna. Lekko prowadzona, gawędziarska narracja sprawia, że lektura upływa naprawdę szybko.

Liczyłem, szczerze mówiąc, na trochę więcej informacji o dinozaurach - ale i tak książka świetna. Lekko prowadzona, gawędziarska narracja sprawia, że lektura upływa naprawdę szybko.

Lekko poprowadzona narracja, która jednak ani na chwilę nie traci z oczu naukowego tematu, duża wiedza i świetne poczucie humoru. Z wielką przyjemnością czytałem o zmieniających się warunkach życia w Europie i jej mieszkańcach - raz hipopotamy, raz mamuty / raz jest morze, raz go nie ma / raz katastrofa, raz rozkwit / raz zimno, raz gorąco. Trochę mnie to pocieszyło, utwierdzając w przekonaniu, że nawet jeśli wszystko spieprzymy, na co się zanosi, świat, a konkretnie nasz kontynent, sobie poradzi, chociaż pewnie już bez ludzi i całkiem szybko wyprodukuje nowe, fantastyczne formy życia. Propozycja reintrodukcji słoni i lwów w Europie, wobec ocieplania klimatu i wyludniania okolic wiejskich, mnie w każdym razie zdobyła. Naprawdę polecam, jako jedną z tych książek, wcale nielicznych, od których nie mogłem się w ostatnim czasie oderwać.

Żeby jednak coś się działo, przyczepię się do dwóch kwestii - po pierwsze, co zresztą poruszono w polskim wstępie, więc nie będę się rozwodził, chwilami odnosi się wrażenie, że "Europa" dla Flannery'ego kończy się gdzieś w okolicach zachodnich Niemiec i na wysokości Alp patrząc od południa. W ogóle autor wykazuje typowo paleontologiczny, a może, wedle urodzenia, australijski, brak wyczucia lokalnych kwestii nowszych, pisząc np "[w Białowieży i okolicach] wypędzono lub zamordowano tysiące ludzi, w tym wielu Żydów" - czyli że bez Żydów byłoby ok? nieinteresująco dla czytelników? nic nowego? - nie wiem, co miał na myśli.
Druga rzecz - podkreślanie na każdym kroku wyjątkowości (czy aby gatunkowej?) Europejczyków z powodu wmieszania fragmentów neandertalskiego DNA zaczyna zakrawać na jakiś nowy rasizm a rebours. Moje osobiste 2,5% homo stupidus nic sobie z tego nie robi, ale zaznaczając tę wyjątkowość na każdym kroku należałoby mieć na uwadze, że odpryski neandertalskiego DNA mają WSZYSCY, oprócz Afrykanów. A akurat Europejczycy najmniej. Za to najwięcej Aborygeni, więc ciągłe powtarzanie, że właśnie to wymieszanie genów dwóch gałęzi pozwoliło naszym przodkom przystosować się do mrozów i zmienić skórę na białą, wygląda, że błysnę bon motem, blado. Ta skóra to już w ogóle nie ma cienia poparcia w faktach.

Swoją drogą kto by pomyślał, że to taka dynamiczna dziedzina, ta paleontologia :) Wiele atramentu wylał autor tłumacząc, dlaczego "z pewnością" człowieka nie było u nas wcześniej niż trzydzieści kilka tys. lat temu, do czego dostosował różne wnioski, a tu voila! Właśnie wykopali takich, co na 100% mieszkali w Bułgarii 43-44 tys. lat temu.

Lekko poprowadzona narracja, która jednak ani na chwilę nie traci z oczu naukowego tematu, duża wiedza i świetne poczucie humoru. Z wielką przyjemnością czytałem o zmieniających się warunkach życia w Europie i jej mieszkańcach - raz hipopotamy, raz mamuty / raz jest morze, raz go nie ma / raz katastrofa, raz rozkwit / raz zimno, raz gorąco. Trochę mnie to pocieszyło,...

Świetna książka. Przeczytałam ją jednym tchem. Nie spodziewałam się, że tak różnorodne gatunki zamieszkowały obszar Europy. Do czasu przeczytania tej pozycji, nie wiedziałam, jak zmieniała się fauna i flora w poszczególnych okresach geologicznych. Serdecznie polecam każdemu laikowi w tym temacie.

Świetna książka. Przeczytałam ją jednym tchem. Nie spodziewałam się, że tak różnorodne gatunki zamieszkowały obszar Europy. Do czasu przeczytania tej pozycji, nie wiedziałam, jak zmieniała się fauna i flora w poszczególnych okresach geologicznych. Serdecznie polecam każdemu laikowi w tym temacie.

Dawno nie czytałem tak dobrze napisanej książki z paleontologii. Momentami wracały wręcz emocje, które towarzyszyły mi dawno temu podczas lektury "Zanim pojawił się człowiek". Tim Flannery świetnie potrafi przykuć uwagę czytelnika do świata, którego już nie ma, albo który właśnie się kończy na naszych oczach. Błyskotliwie łączy czystą wiedzę i najnowsze ustalenia z ciekawostkami o naukowcach, którym zawdzięczamy rekonstrukcję przemian kenozoiku. "Europa. Historia naturalna" to opowieść tętniąca życiem zdumiewająco różnorodnym, pełnym zwrotów akcji, migracji, deformacji geologicznych, glacjałów, wędrówek wysp, wzlotów i upadków kolejnych taksonomów. Ostatecznie to tekst mocny osadzony we współczesnej ekologii, bo autor pochyla się nad obecnym stanem europejskiej flory i fauny. Szuka sojuszników do mądrego wspierania akcji odbudowy ekosystemów i powrotu wielu gatunków na ich siedliska.

Trudno wyróżnić jakiś fragment, temat czy opisaną epokę. Przewodnia teza autora, to wykazanie, że w ostatnich kilkudziesięciu milionach lat Europa stanowiła przede wszystkim bardzo ważny łącznik migracyjny między rozległymi terenami Ameryki i Azji. Poza tym, dzięki rozbudowanej linii brzegowej, dynamice zlodowaceń i licznym wyspom, 'dochowała' się wielu endemicznych form życia, na przykład słonia o wadze 15-tu ton, czy hipopotama rozmiarów owcy. Każdy element układanki stratygraficznej czy filogenetycznej ma swój cel i miejsce. Opisy ogólnej zmienności w wielkiej skali i ciekawe charakterystyczne detale, które generowały nową jakość ekosystemu, zmuszają do pogłębionej refleksji nad przemijaniem i subtelnością relacji między organizmami. Wspaniały obraz różnych skal czasu i przestrzeni wzbudza u czytelnika potrzebę pełnego zanurzenia się w ten świat.

Niemal połowa tekstu, to historia człowiekowatych - ich migracji, hybrydyzacji i kluczowych procesów prowadzących do kultury agrarnej. Flannery wpisując naszych przodków w skomplikowane relacje z ekosystemem pokazuje, że jakieś 15000 lat temu staliśmy się hegemonem megafauny i głównym konsumentem opanowanego środowiska. Od tego czasu ciąży na nas odpowiedzialność za całą resztę świata ożywionego. Stąd śledzi i komentuje mniej lub bardziej udane ludzkie inżynierie przyrodniczych 'przeszczepów' gatunków inwazyjnych z innych rejonów świata, co czasem prowadziło do katastrof (okazuje się, że mamy na sumieniu nie tylko australijskie eksperymenty z królikami). Pięknie opisuje emocje naszych przodków odmalowane na ścianach jaskiń czy zachowane najstarsze ślady stóp wspólnej podróży psa i człowieka. Jeśli ktoś chce się dowiedzieć, co łączy żaby szponiaste z testami ciążowymi, numulity z piramidami czy wodne paprocie (azzole) z wyścigiem po arktyczną ropę naftową - musi sam przeczytać książkę.

"Europa. Historia naturalna" to chyba obowiązkowa lektura dla każdego szukającego przyrodniczych korzeni Homo sapiens czy zainteresowanego wyglądem naszego europejskiego domu miliony i tysiące lat temu. Język, którym przyrodnik operuje w książce, dostępny jest każdemu. Nie ma niepotrzebnego natłoku technicznych detali, choć autor skrupulatnie podaje nazwy opisywanych gatunków. Chyba znalazł złoty środek między potoczystością narracji, a potrzebą wplecenia ścisłości i jasności informacyjnej.

Po trzykroć warto.

ŚWIETNA - 9/10

Dawno nie czytałem tak dobrze napisanej książki z paleontologii. Momentami wracały wręcz emocje, które towarzyszyły mi dawno temu podczas lektury "Zanim pojawił się człowiek". Tim Flannery świetnie potrafi przykuć uwagę czytelnika do świata, którego już nie ma, albo który właśnie się kończy na naszych oczach. Błyskotliwie łączy czystą wiedzę i najnowsze ustalenia z...

Książka bardzo ciekawa. Tematyka jest fascynująca. Nie wiem dlaczego tak długo się z nią zmagałem i w końcu odetchnąłem po przeczytaniu. Dziwnie cieżko się czytało. Czy to wina koncepcji książki? Trudno powiedzieć.

Książka bardzo ciekawa. Tematyka jest fascynująca. Nie wiem dlaczego tak długo się z nią zmagałem i w końcu odetchnąłem po przeczytaniu. Dziwnie cieżko się czytało. Czy to wina koncepcji książki? Trudno powiedzieć.