Od wspomnienia do wspomnienia, od opowiadającego do opowiadającego, zmiana za zmianą bez ostrzeżenia. Do tego ogromna ilość zdjęć jak przypuszczam bliższej i dalszej rodziny autora oraz wycinki prasowe po grecku, które przykro to pisać, były dla mnie tylko stronami do przewinięcia.
I choć zupełnie nie odnalazłam się w takiej patchworkowej formie, obraz Cypru który się wyłonił zaskoczył mnie i zrekompensował wszechogarniający chaos informacyjny.
O ile forma to kwestia gustu to niewybaczalne są błędy konwersji do ebooka. Partie dwukolumnowe nieczytelne. Przy wycinkach brakuje odsyłaczy do tłumaczeń znajdujących się na końcu książki, które z kolei są tam podpisane numerami stron, a takie odniesienie to w tym wypadku abstrakcja. Z niecierpliwością czekam na chwilę kiedy wydawcy zrozumieją, że przełożenie 1:1 z papieru na ebook nie zawsze jest rozsądne.

Od wspomnienia do wspomnienia, od opowiadającego do opowiadającego, zmiana za zmianą bez ostrzeżenia. Do tego ogromna ilość zdjęć jak przypuszczam bliższej i dalszej rodziny autora oraz wycinki prasowe po grecku, które przykro to pisać, były dla mnie tylko stronami do przewinięcia.
I choć zupełnie nie odnalazłam się w takiej patchworkowej formie, obraz Cypru który się...

Dość trudno się przedziera przez galimatias osób i ich zbiorowy strumień świadomości. Ale warto to zrobić dla paru głębokich wzruszeń.

Dość trudno się przedziera przez galimatias osób i ich zbiorowy strumień świadomości. Ale warto to zrobić dla paru głębokich wzruszeń.

Cypr – wyspa mitycznej Afrodyty. Wakacyjny cel podróży. Plaże, słońce, odpoczynek idealne miejsce. I takim jest, ale jak za każdym miejscem kryje się jakaś historia raz słoneczna, raz pochmurna.
„Album z opowieściami” przybliża nam Cypr i jego mieszkańców. Nie jest to reportaż, przewodnik czy literacka fikcja. Historia opowiedziana słowami wielu, gdyż autor zręcznie dopuszcza wielu narratorów. Historia sportretowana zdjęciami, udokumentowana wycinkami prasowymi. Ten sam aspekt życia, zdarzeń widziany z różnych perspektyw ludzkiego doświadczenia, wiedzy czy emocji.
Traumatyczne doświadczenia związane z konfliktem z Turkami, zaciekłość przekonań obyczajowych, homofobia i imigranci, miłość i samotność, rodzina i cykl życia. Autor ukazuje życie takim jakie jest, bez ubarwień, ale kreśli je z ogromny taktem, szacunkiem i czułością. Ot problemy dzisiejszego świata w zestawieniu z silną tradycją.
Zabawny i zaskakujący zwyczaj wznoszenia toastu weselnego przez pannę młodą. Obowiązkowo musi być sprośny. Choć oczekiwany, to za jego wypowiedzenie można dostać w twarz.
Czasami chciałoby się wykrzyknąć Naprawdę????

Cypr – wyspa mitycznej Afrodyty. Wakacyjny cel podróży. Plaże, słońce, odpoczynek idealne miejsce. I takim jest, ale jak za każdym miejscem kryje się jakaś historia raz słoneczna, raz pochmurna.
„Album z opowieściami” przybliża nam Cypr i jego mieszkańców. Nie jest to reportaż, przewodnik czy literacka fikcja. Historia opowiedziana słowami wielu, gdyż autor zręcznie...

Kolejna książka, którą poleciłabym zamiast reportażu i dla kogoś, kto jest gotowy na zabawę formą i jej prezentacją jest Album z opowieściami cypryjskiego prozaika i poety. Antonis Georgiou zaskoczył mnie. W środku czekała mnie nie tylko wielopokoleniowa czy historyczna mozaika Cypru ubrana w prozę, ale czaiło się w środku mnóstwo „smaczków”. Album z opowieściami jest niczym album, przeplata się cytatami z gazet, przepisami, wierszami, piosenkami ludowymi, fotografiami rodzinnymi na dziecięcych rysunkach kończąc. Książka, której było niewiele w mediach społecznościowych i umykała mi na waszych regałach, a sądzę, że to zaniedbanie warto nadrobić. Książka zaczyna się od ostatnich tchnień babci Despiny, które cofają się potem w czasie, by stać się punktem wyjściowym Albumu z opowieściami. Do powieści, która w zręczny sposób wplata losy Cypryjczyków w losy jednej rodziny. Forma prezentacji faktów, która nie umknie fanom reportażu wymiesza się tutaj z zachwytem nad fikcją i prozą. Autor opowiada zapachami z kuchni, opowiada o tym, w co wierzono za pomocą zdjęć biskupów wiszących w sypialni matki, skrawki magazynów pokazują stereotypy dotyczące kobiety i homofobiczne poglądy Cypryjczyków. Podziały polityczne zostają ukazane przez stosunki między sąsiadkami i uciętą głowę koguta. W rozdziale „Wykopujemy ich z jednego grobu, by pogrzebać w drugim” autor po mistrzowsku relacjonuje mordy Turko i Grekocypryjczyków. Robi to posiłkując się listem dziewczyny, której dziadek został zamordowany wraz ze wszystkimi pasażerami autobusu, fotografią szkolną obrazuje ogrom strat i liczbę zaginionych, by zakończyć fragmentem autentycznego tekstu Cypryjskiej Agencji Prasowej, gdzie ocaleni chłopcy relacjonują wydarzenia już jako dorośli. Nie sposób przejść obok tych opowieści obojętnie. Cypryjska historia splątana czułością i dojrzałością formy autora.

Kolejna książka, którą poleciłabym zamiast reportażu i dla kogoś, kto jest gotowy na zabawę formą i jej prezentacją jest Album z opowieściami cypryjskiego prozaika i poety. Antonis Georgiou zaskoczył mnie. W środku czekała mnie nie tylko wielopokoleniowa czy historyczna mozaika Cypru ubrana w prozę, ale czaiło się w środku mnóstwo „smaczków”. Album z opowieściami jest...