Znowu Remigiusz Mróz, najłagodniej rzecz ujmując, nieźle mnie zaskoczył. Na przykład tym, że o miłości też potrafi pisać, i to jak! Także poznańską scenerią dużych partii powieści, do czego Joanna Chyłka dobrze się przygotowała, opanowując podstawy gwary i innych cech lokalnego kolorytu. Czy choćby jedną z nielicznych nowych wyrazistych postaci, którą jest poznańska prokurator stająca w szranki przeciw warszawskim prawnikom. Niespodzianek jest oczywiście więcej.

A zaczyna się jak inne prawnicze thrillery, nawet podejrzany mocno przypomina rozmaitych fikcyjnych i rzeczywistych bohaterów kryminalnych afer. Jest nim siedemnastoletni chłopak, ofiara hejtu z powodu swojej seksualnej orientacji, który na sprawcach miał zemścić się okrutnie. Dowody znalezione przy zmasakrowanych zwłokachr jednoznacznie wskazują na jego winę. Dlatego wszyscy naokoło są zdumieni, dlaczego mecenas Kordian Oryński, znany jako Zordon, wybiera właśnie tę sprawę na inaugurację swojej samodzielnej adwokackiej kariery. Chyłka, była patronka Zordona w kancelarii Żelazny & McVay, tym razem jedynie służy mu pomocą w przygotowaniu obrony, przynajmniej formalnie. Jest też przyczyną nierozsądnego wyboru przez Zordona klienta, którego prawdopodobnie przed skazującym wyrokiem wybronić się nie da. Zaraz po pierwszej rozprawie w poznańskim sądzie startuje, używając modnego określenia, prawdziwy rollercoaster.

Sensacja goni sensację, uaktywnia się znany z poprzednich tomów czarny charakter, prawnicy dokonują trudnych wyborów, zwroty akcji są naprawdę nieprzewidywalne, a finał wywraca wszystko do góry nogami w sposób bardziej nawet zaskakujący niż to w innych powieściach Mroza bywało. CDN - czego niezmiennie będę z niecierpliwością oczekiwać. Jedynie trochę szkoda, że z obawy przed SPOILERAMI nie mogę, na razie?, wytknąć autorowi nadużywanie pewnej podpórki osłabiającej, w moim odczuciu, sugestywność opowieści o Chyłce i Zordoniu.

Znowu Remigiusz Mróz, najłagodniej rzecz ujmując, nieźle mnie zaskoczył. Na przykład tym, że o miłości też potrafi pisać, i to jak! Także poznańską scenerią dużych partii powieści, do czego Joanna Chyłka dobrze się przygotowała, opanowując podstawy gwary i innych cech lokalnego kolorytu. Czy choćby jedną z nielicznych nowych wyrazistych postaci, którą jest poznańska...