Mimo, że monotematyczna (każdy rozdział to opisany przypadek jakiegoś pacjenta z podejrzeniem epilepsji) to autorce udaje się utrzymać ciekawość i nakreślić jakże zróżnicowany obraz choroby, jakże odmienny od stereotypów.

Mimo, że monotematyczna (każdy rozdział to opisany przypadek jakiegoś pacjenta z podejrzeniem epilepsji) to autorce udaje się utrzymać ciekawość i nakreślić jakże zróżnicowany obraz choroby, jakże odmienny od stereotypów.

Nobel! Czytajcie między wierszami co ta ordynatorka piszę. To jest przecież prawie mistyczne i całe szczęście, że poszła na kreatywny kurs pisania, żeby pokazać nam cudowność naszego świata.
Choroby nie są tym czym nam się wydają i jak rozumiem książkę można traktować jak podsumowanie badań.
Udanego dojrzewania! Do Alicji, krasnoludków dorzucam piosenkę dont let me down beatelsów, bo to mi wyskoczyło na jutube gdy zamknąłem ostatnią stronę książki.

Nobel! Czytajcie między wierszami co ta ordynatorka piszę. To jest przecież prawie mistyczne i całe szczęście, że poszła na kreatywny kurs pisania, żeby pokazać nam cudowność naszego świata.
Choroby nie są tym czym nam się wydają i jak rozumiem książkę można traktować jak podsumowanie badań.
Udanego dojrzewania! Do Alicji, krasnoludków dorzucam piosenkę dont let me down...

Dawno nie czytałam tak ciekawej książki! :)

Dawno nie czytałam tak ciekawej książki! :)

Książka wyjątkowo ciekawa, pouczająca, otwierająca umysł i ucząca nie oceniać pochopnie zachowań ludzi, których nie znamy. Autorka poprzez wiele konkretnych przypadków chorobowych związanych z padaczką uświadamia nam jak złożone , fascynujące i niekiedy przerażające mogą być zaburzenia pracy mózgu. Mój podziw wzbudził zwłaszcza jej stosunek do pracy, którą porównała do procesu detektywistycznego,czyli zbierania różnych dowodów , obserwowania i stawiania różnych hipotez

Książka wyjątkowo ciekawa, pouczająca, otwierająca umysł i ucząca nie oceniać pochopnie zachowań ludzi, których nie znamy. Autorka poprzez wiele konkretnych przypadków chorobowych związanych z padaczką uświadamia nam jak złożone , fascynujące i niekiedy przerażające mogą być zaburzenia pracy mózgu. Mój podziw wzbudził zwłaszcza jej stosunek do pracy, którą porównała do...

Najwyraźniej zrobiłam za mały research, bo nie wiedziałam że to książka tylko o padaczkach co mnie bardzo rozczarowało - chciałam poczytać o różnych chorobach mózgu i ich przyczynach. Niemniej napisana przyjemnym językiem i czytało się dobrze.

Najwyraźniej zrobiłam za mały research, bo nie wiedziałam że to książka tylko o padaczkach co mnie bardzo rozczarowało - chciałam poczytać o różnych chorobach mózgu i ich przyczynach. Niemniej napisana przyjemnym językiem i czytało się dobrze.

Książka napisana przez epileptolog z ogromnym doświadczeniem w leczeniu i diagnostyce padaczki a jednocześnie osobę niezwykle oddaną swoim pacjentom i empatyczną. Czuć to każdym z rozdziałów, w których autorka zabiera nas na spotkanie w wyjątkowym pacjentem, którego życie ulega radykalnej zmianie po diagnozie lub leczeniu. Autorka opisuje postacie padaczki, które nie pokrywają się z powszechnymi wyobrażeniami na temat tej choroby. Myślę, że ta pozycja, poza niewątpliwą wartością merytoryczną, posiada również walory społeczno-edukacyjne, oswaja z chorobą jaką jest epilepsja, destygmatyzuje. Książka napisana jest zrozumiałym dla laików językiem, bez silenia się na dzieło literackie a jednak wzrusza, pobudza do refleksji. Polecam.

Książka napisana przez epileptolog z ogromnym doświadczeniem w leczeniu i diagnostyce padaczki a jednocześnie osobę niezwykle oddaną swoim pacjentom i empatyczną. Czuć to każdym z rozdziałów, w których autorka zabiera nas na spotkanie w wyjątkowym pacjentem, którego życie ulega radykalnej zmianie po diagnozie lub leczeniu. Autorka opisuje postacie padaczki, które nie...

Książka bardzo ciekawa, szczególnie dla osób lubiących tematykę neurologii czy medycyny. Opowiada przede wszystkim o padaczce i pokazuje jak różnorodnie może się ona objawiać. Myślę, że książka jest skierowana głównie dla przeciętnego człowieka, który ma małe pojęcie o chorobach mózgu. Dużo jest zamieszczonych także bardzo podstawowych informacji z dziedziny neurologii więc wszystko jest tłumaczone i wyjaśniane. Polecam, można się dowiedzieć ważnych rzeczy!

Książka bardzo ciekawa, szczególnie dla osób lubiących tematykę neurologii czy medycyny. Opowiada przede wszystkim o padaczce i pokazuje jak różnorodnie może się ona objawiać. Myślę, że książka jest skierowana głównie dla przeciętnego człowieka, który ma małe pojęcie o chorobach mózgu. Dużo jest zamieszczonych także bardzo podstawowych informacji z dziedziny neurologii więc...

Książka mnie rozczarowała. To znaczy czyta się ciekawie, włos na głowie staje, jakie to straszne choroby przydarzają się Innym ludziom (dobrze, że nie nam, uff),ale niewiele ponadto.
To są takie opowieści z "pamiętnika doświadczonej lekarki", która jak pisze "sobie nie wyobraża" jakie to musi być straszne dostać ataku epilepsji na ulicy i potem obudzić się i zobaczyć tych wpatrzonych w siebie ludzi.
Opisuje różnych pacjentów i ich dziwaczne objawy, są długie opisy, i wiele, za wiele słów, ale bardzo mało jest praktycznych, przydatnych informacji.

To jest taka książka o epileptykach ( trochę jakby byli rzadkimi zwierzętami, ale jednak każdy może kogoś takiego spotkać przypadkiem) jakby o przypadkach medycznych, zagadkach medycznych, ale w ogóle nie jest to książka dla epileptyków, pomagająca im jakoś we współczesnym świecie. Pokazująca innym ludziom jak im pomóc, praktycznie. Pokazująca im samym jak mogą sobie pomóc. Jedynie jest napisane, że należy , w razie ataku położyć taka osobę na boku (pozycja boczna bezpieczna) i liczyć długość trwania ataku.

Więc pani doktor poopisywała najdziwniejsze swoje przypadki, ale nie napisała żadnego rozdziału o najbardziej typowych utratach przytomności z drgawkami - i o tym co wtedy robić, i jak żyć, żeby to zagrożenie zminimalizować.

No wiem,że to nie jest poradnik, ale liczyłam jednak na literature popularnonaukową -a to się czyta jak książki zaklinacza psów Cesara Millana. Epileptycy są praktycznie bez szans, bo choroba tak czy inaczej zniszczy ich życie, a pani doktor czaruje, jest troche jak zaklinacz pacjentów. Próbuje tych leków i próbuje tamtych, tego i tamtego.
Wszystkie leki przeciwpadaczkowe mają silne skutki uboczne , jedne powodują senności, inne niszczą nieodwracalnie siatkówkę.
Albo opowiada o przeprowadzaniu operacji na mózgu, czasem się nie uda, zdarza się przecież, czasem się uda, ale pacjent popada w depresje. Nie ma napadów, jest wyleczony, ale i tak jego życie jest w ruinie.
Pacjenci są trochę jak szczury laboratoryjne, ale pani doktor tak ich lubi przecież.I bardzo się stara. Ale jest cos przerażającego, przygnębiającego w tym jak to opisuje.

A ja liczyłam po prostu na jakieś konkrety. Np jedna z bohaterek miała 5 dzieci. Czy brała leki i jakie w czasie ciąży? W Polsce np fenytoiny lepiej nie zażywać w ciąży, i w czasie karmienia, bo dziecko może się urodzić upośledzone. Więc jeśli bohaterka była 5 razy w ciąży to czy przez 5 lat nie brała żadnych leków? Ile przed ciążą odstawiała leki? I przez całą ciążę leżała w szpitalu? I wszystkie dzieci ma zdrowe?
I takich pytań jest więcej. Na żadne nie ma w książce odpowiedzi.

W Polsce jest bardzo dużo osób chorych na padaczkę, szacuje się, że ok 400 tys osób , ale zazwyczaj ukrywają swoją chorobę, jeśli tylko mogą, z obawy przed społecznym odrzuceniem, stygmatyzacją.
Autorka przedstawia epileptyków jako ludzi miłych i sympatycznych, ale jednak nieszczególnie nadających się na pracowników, z uwagi na utraty przytomności, dziwne zachowania, halucynacja, problemy z pamięcią i emocjami. Wiadomo, że to choroba, i oni nie są winni -ale obawiam się, że taka książka wcale nie pomoże w odbiorze tej choroby przez nie-epileptyków, i nie przyniesie tez żadnej korzyści samym epileptykom.

Książka mnie rozczarowała. To znaczy czyta się ciekawie, włos na głowie staje, jakie to straszne choroby przydarzają się Innym ludziom (dobrze, że nie nam, uff),ale niewiele ponadto.
To są takie opowieści z "pamiętnika doświadczonej lekarki", która jak pisze "sobie nie wyobraża" jakie to musi być straszne dostać ataku epilepsji na ulicy i potem obudzić się i zobaczyć...

Arcyciekawa! Autorka, neurolog - epileptolog, pokazuje że padaczka to nie tylko utrata przytomności i drgawki. Temat trudny, ale książka napisana prostym, zrozumiałym językiem, czyta się jednym tchem.

Arcyciekawa! Autorka, neurolog - epileptolog, pokazuje że padaczka to nie tylko utrata przytomności i drgawki. Temat trudny, ale książka napisana prostym, zrozumiałym językiem, czyta się jednym tchem.

Ciekawa pozycja jesli chodzi o wszelkiego rodzaju paraliże

Ciekawa pozycja jesli chodzi o wszelkiego rodzaju paraliże