Historie i wypowiedzi bohaterów ciekawe, lecz jakby niedopowiedziane. Brak kontekstu, osadzenia czytelnika w realiach kraju. Moim zdaniem zmarnowany potencjał, ponieważ zapowiadała się dobrze, temat jest bardzo ważny, ale dobrego reportażu, tym bardziej o tak skomplikowanym zjawisku jakim jest emigracja w Wenezueli, nie sposób zmieścić na tak niewielu stronach.
Przeszkadzał mi również styl pisania i sposób w jakim autor wprowadzał cytaty. Wyglądało to chaotycznie, trochę jakby książka nie przeszła przez korektę przed drukiem.

Historie i wypowiedzi bohaterów ciekawe, lecz jakby niedopowiedziane. Brak kontekstu, osadzenia czytelnika w realiach kraju. Moim zdaniem zmarnowany potencjał, ponieważ zapowiadała się dobrze, temat jest bardzo ważny, ale dobrego reportażu, tym bardziej o tak skomplikowanym zjawisku jakim jest emigracja w Wenezueli, nie sposób zmieścić na tak niewielu stronach.
Przeszkadzał...

Połowa roboty reporterskiej wykonana: zebrane i spisane rozmowy. Brakuje drugiej części: osadzenia książki w kontekście, przedstawienia faktów i statystyk. Tymczasem autor zakłada, że czytelnik śledzi kryzys i żadnych danych nie trzeba mu prezentować. Szkoda.

Połowa roboty reporterskiej wykonana: zebrane i spisane rozmowy. Brakuje drugiej części: osadzenia książki w kontekście, przedstawienia faktów i statystyk. Tymczasem autor zakłada, że czytelnik śledzi kryzys i żadnych danych nie trzeba mu prezentować. Szkoda.

45 stron do tego rozwodnionych, niedoredagowanych, tresc zupelnie nie przeszla przez glowe autora. Ten wazny temat zasluguje na lepsze wykonanie niz ta atrapa reportazu :( bardzo, bardzo szkoda.

45 stron do tego rozwodnionych, niedoredagowanych, tresc zupelnie nie przeszla przez glowe autora. Ten wazny temat zasluguje na lepsze wykonanie niz ta atrapa reportazu :( bardzo, bardzo szkoda.

Problem z tą książką jest tylko jeden. Zanurza się człowiek w tych odczuciach, wspomnieniach, przypomina sobie bohaterów 'Upałów...', uwierzyć nie może w to co dzieje się w Wenezueli, tupie nogą, buntuje się i nagle musi szybko wypłynąć na powierzchnię bo odcięto mu tlen, książka już się skończyła. Wynurzam się zatem wściekła i krzyczę tak jakby oto na targu wydano mi źle resztę: ratunku! pomocy! co ja teraz zrobię?

Co do samej książki, to rewelacyjnie uzupełnia ona 'Upały...'. Powtarzane wszędzie słowo 'kryzys' przestaje być tabelką i statystyką. To książkach o ludziach, ich ucieczce, problemach, krzywdzie, szoku i tęsknocie, a także wciąż tlącej się odrobinie nadziei.

Apel do wydawnictw: Pan Ganczarek powinien mieć zakaz publikacji poniżej 200 stron.
Apel do ludzi: Czytajcie!

Problem z tą książką jest tylko jeden. Zanurza się człowiek w tych odczuciach, wspomnieniach, przypomina sobie bohaterów 'Upałów...', uwierzyć nie może w to co dzieje się w Wenezueli, tupie nogą, buntuje się i nagle musi szybko wypłynąć na powierzchnię bo odcięto mu tlen, książka już się skończyła. Wynurzam się zatem wściekła i krzyczę tak jakby oto na targu wydano mi źle...