Ta książka jest bardzo nieoczywista. Przez pierwszą połowę nudna. Przypominała mi trylogię HELIKONI Briana Aldissa. NIby SF, ale jakieś takie średniowieczne - warsztaty tkackie, pasterze. Brakuje tylko kasztelana i księżniczki. Nie jestem i chyba nigdy nie będę fanem takiego SF. Przyjaciel, który mocno mi polecał książkę mówił, żebym się nie zrażał początkiem i czytał dalej. I szczerze powiedziawszy, gdyby nie ta rekomendacja poddał bym się po pierwszych 50 stronach. Ot, takie pitolenie. Nic ciekawego. Ale druga część książki wynagrodziła niezborność początku. Mniej więcej od połowy, książkę czyta się nie tylko o wiele lepiej, ale i ciekawiej, aż do (naprawdę!) zdumiewającego zakończenia.

W formie bardzo przypominała mi FUNDACJĘ Asimova. Takie jakby opowiadania, ale składające się na całość. Ciekawa forma, ciekawa historia. Polecam. I radzę: nie zrażajcie się początkiem. Jakkolwiek by was nie nużył, druga część książki i zakończenie to kawał przyzwoitego SF! Warto!

Ta książka jest bardzo nieoczywista. Przez pierwszą połowę nudna. Przypominała mi trylogię HELIKONI Briana Aldissa. NIby SF, ale jakieś takie średniowieczne - warsztaty tkackie, pasterze. Brakuje tylko kasztelana i księżniczki. Nie jestem i chyba nigdy nie będę fanem takiego SF. Przyjaciel, który mocno mi polecał książkę mówił, żebym się nie zrażał początkiem i czytał...