"Mitologia" Parandowskiego. Wymęczona, wyklęta, znienawidzona, wkuta wręcz na pamięć. Nie chcę o tym słyszeć. Dość powiedzieć, że opinię piszę prawie dwa tygodnie po ostatecznym (mam nadzieję!) zamknięciu książki. I dalej nie wiem, czy potrafię ją ocenić przynajmniej teoretycznie sprawiedliwie. Próbuję.

Książka Parandowskiego to porządny, konkretny i bardzo przydatny zbiór najpopularniejszych wersji słynnych mitów greckich i rzymskich. Zakreślając na żółto "najpopularniejszych". Bo nie wszystkich, oczywiście. Dookoła teoretycznie jednej, jedynej historii przez ostatnie kilka tysięcy lat narosło tak dużo najprzeróżniejszych przekształceń, że pojąć gdzie, jak i kiedy dana opowieść brała swój początek jest zadaniem niemożliwym. U Parandowskiego Zeus, Odyseusz, Tezeusz i cała reszta ferajny wygląda tak, u kogoś innego inaczej, co wcale nie znaczy, że jeden bądź drugi się myli. Starożytne mity to temat rzeka, dostępny w milionach wersji, podnoszony już chyba w każdym możliwym kontekście, w najróżniejszym celu, przez przedziwnych czasem ludzi, równie popularny kilkaset lat temu i dzisiaj. I ten, za przeproszeniem, burdel spokojnie porządkuje Parandowski. "Mitologia" jest napisana wyjątkowo, jak na utwór popularnonaukowy, przyjemnym do czytania językiem, w sposób ciekawy i wciągający, a poza tym, co chyba w tym konkretnym przypadku wyjątkowo ważniejsze, uporządkowany. W książce bardzo łatwo się odnaleźć dzięki podziałowi na czytelne rozdziały i podrozdziały oraz, dla mnie ostatnio zbawiennej, liście postaci wraz z wypisanymi wszystkimi stronami na których pada dane imię. Dzięki temu, jeżeli szukamy postaci o której słyszymy pierwszy raz, z którą nie mamy absolutnie żadnych skojarzeń i zupełnie nie potrafimy zlokalizować jej w tych kilkuset stronach (ja takich poszukiwałam regularnie) zamiast kartkować, bądź, co gorsza, czytać wszystko po kolei (a czas ucieka...) możemy sobie szybko i łatwo sprawdzić w spisie. Kłaniam się w pas temu, kto wpadł na ten pomysł. Nie ważne, czy był to Autor, czy ktoś inny. A co do Autora... Jan Parandowski niewątpliwie uwielbia to, o czym pisze. Wie bardzo wiele na ten temat, anegdotkami i postaciami sypie jak z rękawa i ewidentnie mógłby napisać dużo, dużo więcej. Domyślam się, że dla osoby dobrze zorientowanej w mitologii Autor nie napisał niczego wartego uwagi, ale dla kogoś zorientowanego przeciętnie, słabo lub wcale jest to świetna pozycja, systematyzująca i uzupełniająca podstawową wiedzę.

A niech będzie, że polecam.

"Mitologia" Parandowskiego. Wymęczona, wyklęta, znienawidzona, wkuta wręcz na pamięć. Nie chcę o tym słyszeć. Dość powiedzieć, że opinię piszę prawie dwa tygodnie po ostatecznym (mam nadzieję!) zamknięciu książki. I dalej nie wiem, czy potrafię ją ocenić przynajmniej teoretycznie sprawiedliwie. Próbuję.

Książka Parandowskiego to porządny, konkretny i bardzo przydatny zbiór...