Wyobraź sobie, że spotykasz na ulicy swój ideał. Wysoki, przystojny mężczyzna, który zaprasza Cię na randkę. Idziecie do eleganckiej restauracji, Pan zamawia Twoje ulubione danie, komplementuje, rozmowa toczy się naturalnie. Później odprowadza Cię do taksówki i zawozi do domu. Dnia następnego, kiedy znów się spotykacie mówi, że wygrał w totolotka i daje Ci kartę kredytową, za którą możesz sobie kupić co chcesz i za ile chcesz. Dosłownie. Hulaj duszo, piekła nie ma? No właśnie…niekoniecznie.
Akcja „Przemytnika cudu” toczy się w Poznaniu, a bohaterami są zwykli ludzie, których na co dzień można spotkać na ulicy. Joanna to skromna dziewczyna opiekująca się chorą na raka matką i zarabiająca na życie sprzątając na uczelni i w banku. W tym samym banku pracuje Hubert - pracownik działu hipotek - dobrze zarabiający, lecz sfrustrowany i poświęcający swoje życie towarzyskie bankowiec.
Życie tych dwojga zmienia się diametralnie, kiedy oboje poznają tajemniczego Bogdana, człowieka bez imienia (jak sam twierdzi, Bogdan to nazwisko, a on przez przypadek nie otrzymał od rodziców imienia), prowadzącego organizację „Dobro”. W Poznaniu też zaczynają dziać się istne „cuda”. W mieście grasuje szaleniec obcinający ludziom stopy w tramwajach i autobusach, na ulicy leje się krew, a kostkę brukową nagle, nie wiadomo skąd i jak, pokrywa ludzka skóra.
Zło ponownie stoczy walkę z dobrem korzystając ze standardowego oręża – ludzkich słabości, chciwości, braku wiary, popełnianych zbrodni sprzed lat itd., zaś dobro równie standardowo – litości, miłości, wiary i poświęcenia.
Mimo, że „Przemytnika cudu” tytułuje się horrorem, ja bym była daleka od tego zaszufladkowania. Jakub Małecki po mistrzowsku prowadzi czytelnika po ulicach Poznania i nakreśla sugestywnie historie obu bohaterów, natomiast nie przemawiają do mnie fragmenty groteskowego horroru, które są – mówiąc krótko – banalne. I może właśnie dlatego jest to lektura przyjemna i lekka, którą wręcz się pochłania w jeden wieczór. Wielkim atutem książki jest realizm, sugestywne opisy miasta, zwykłe, naturalne dialogi bohaterów i realne problemy tych młodych, jednak już wypalonych, współczesnych ludzi. Warto przypatrzeć się tej historii i z czasem…dostrzec w niej cząstkę siebie.

http://itezone.pl/jakub-malecki-przemytnik-cudu,1834/

Wyobraź sobie, że spotykasz na ulicy swój ideał. Wysoki, przystojny mężczyzna, który zaprasza Cię na randkę. Idziecie do eleganckiej restauracji, Pan zamawia Twoje ulubione danie, komplementuje, rozmowa toczy się naturalnie. Później odprowadza Cię do taksówki i zawozi do domu. Dnia następnego, kiedy znów się spotykacie mówi, że wygrał w totolotka i daje Ci kartę kredytową,...