Oj, ten nieszczęsny Rudin. Ważna lektura, która sprawi, że będziemy mieć się na baczności, aby przypadkiem nie przy filozofować swojej twórczości. Mimo wszystko, darzyłem go sympatią. On sam na pewno inaczej to sobie wyobrażał. Po przeciwnej stronie, wyczekujący hreczkosieje, na których spada splendor, a takich typów nie lubię. Burzliwe uczucia zatem wywołuje u mnie ta powieść. Bardzo ważna.

Oj, ten nieszczęsny Rudin. Ważna lektura, która sprawi, że będziemy mieć się na baczności, aby przypadkiem nie przy filozofować swojej twórczości. Mimo wszystko, darzyłem go sympatią. On sam na pewno inaczej to sobie wyobrażał. Po przeciwnej stronie, wyczekujący hreczkosieje, na których spada splendor, a takich typów nie lubię. Burzliwe uczucia zatem wywołuje u mnie ta...

"Rudin" to opowiadanie o człowieku, którego cechuje fatalizm. Być może ma warunki, ale nie umie się jakoś "przebić". Czegokolwiek się nie podejmie, nic mu nie wychodzi. Może to ogólna cecha Rosjan?
Ponadto w opowiadaniu mamy kilka wątków miłosnych, co sprawia że fabuła jest nieco przyjemniejsza do czytania.
Rudin nawet w miłości okazuje się tchórzem i ostatecznie rezygnuje z niej, wmawiając sobie, że tak naprawdę jej nie potrzebuje. Dla mnie to człowiek bez wyrazu. Z początku oceniłam go jako pożera, ale ostatecznie muszę stwierdzić, że to typowy fatalista.

"Rudin" to opowiadanie o człowieku, którego cechuje fatalizm. Być może ma warunki, ale nie umie się jakoś "przebić". Czegokolwiek się nie podejmie, nic mu nie wychodzi. Może to ogólna cecha Rosjan?
Ponadto w opowiadaniu mamy kilka wątków miłosnych, co sprawia że fabuła jest nieco przyjemniejsza do czytania.
Rudin nawet w miłości okazuje się tchórzem i ostatecznie...

Krótka powieść Iwana Turgeniewa. Autora poznałem dzięki znakomitej pozycji Orlando Figsa – „Europejczycy. Początki kosmopolitycznej kultury”. Jakoś mnie zafascynował dlatego postanowiłem trochę poznać jego pisarstwo. Rudin jest w zasadzie studium psychologicznym głównego bohatera (o tym samym nazwisku). Człowieka żyjącego w świecie wyobraźni, który te swoje oczekiwania i ideały musimy zderzać z rzeczywistością. A wiadomo, że zwycięzcą tego starcia pozostaje zawsze realne życie. Tym większa tragedia musimy spotkać jednostkę, która marzenia bierze że mającą się spełnić rzeczywistość. Książka chyba o tym jak nie żyć na sposób głównego bohatera bo to z reguły gotowy przepis na katastrofę.

Krótka powieść Iwana Turgeniewa. Autora poznałem dzięki znakomitej pozycji Orlando Figsa – „Europejczycy. Początki kosmopolitycznej kultury”. Jakoś mnie zafascynował dlatego postanowiłem trochę poznać jego pisarstwo. Rudin jest w zasadzie studium psychologicznym głównego bohatera (o tym samym nazwisku). Człowieka żyjącego w świecie wyobraźni, który te swoje oczekiwania i...

Postawa Rudina przedstawia pozycję niezwykłego dystansu, z którym wiąże się brak zaangażowania i nieumiejętność podejmowania decyzji; dystansu, który pozwala człowiekowi być artystą lub arystokratą ducha - obserwując świat jak spektakl - jednocześnie będąc źródłem rozpaczy.

Postawa Rudina przedstawia pozycję niezwykłego dystansu, z którym wiąże się brak zaangażowania i nieumiejętność podejmowania decyzji; dystansu, który pozwala człowiekowi być artystą lub arystokratą ducha - obserwując świat jak spektakl - jednocześnie będąc źródłem rozpaczy.

Jestem urzeczona tym, jak Turgieniew przepięknie pisał. To krótka historia, ale ile tu estetycznych doznań, ile pięknych cytatów, ile bólu i rozpaczy, ale też i jakiegoś promienia nadziei i jak fascynujący jest rozkład postaci Rudina. To trochę taki Oniegin czy Pieczorin, tyle że tamtych autorzy nie pokazali w fazie aż tak schylkowej. Rosyjska literatura w pigułce.

Jestem urzeczona tym, jak Turgieniew przepięknie pisał. To krótka historia, ale ile tu estetycznych doznań, ile pięknych cytatów, ile bólu i rozpaczy, ale też i jakiegoś promienia nadziei i jak fascynujący jest rozkład postaci Rudina. To trochę taki Oniegin czy Pieczorin, tyle że tamtych autorzy nie pokazali w fazie aż tak schylkowej. Rosyjska literatura w pigułce.

Po lekturze "Europejczyków" i zachęcony przez Orlando Figesa postanowiłem się zapoznać z twórczością Iwana Turgieniewa. Na pierwszy ogień poszedł "Rudin". Powieść dość specyficzna, krótka objętościowo, ale pozwalająca dość bezboleśnie zapoznać się z autorem. Akcja książki rozgrywa się na rosyjskiej wsi, do posiadłości Darii Łasuńskiej przyjeżdża tytułowy bohater. Swoimi poglądami wprawia w zachwyt otoczenie, ale też niektóre postacie mają wątpliwości co do postawy Rudina, a w tle rozgrywa się jeszcze dramat nieszczęśliwej miłości. Spotkania bohaterów są dla Turgieniewa pretekstem do wyrażenia swoich poglądów na temat niektórych idei tamtej epoki. Rudin jest kimś w rodzaju nihilisty oraz rewolucjonisty, w powieści wypada on dość karykaturalnie. Potrafi ładnie mówić czym oczarowuje mieszkańców wsi, ale za jego słowami nie idą czyny, każde jego przedsięwzięcie jest skazane na porażkę, a sam bohater jawi się jako postać, która sama nie wie czego chce od życia. Tak jak wspomniałem jest to krótki utwór, do szybkiego przeczytania, ale też niestety nie niesie za sobą jakiejś głębszej refleksji i prawdopodobnie za miesiąc nie będę o nim pamiętał. Można przeczytać, ale nie jest to powieść, która zapada w pamięć.

Po lekturze "Europejczyków" i zachęcony przez Orlando Figesa postanowiłem się zapoznać z twórczością Iwana Turgieniewa. Na pierwszy ogień poszedł "Rudin". Powieść dość specyficzna, krótka objętościowo, ale pozwalająca dość bezboleśnie zapoznać się z autorem. Akcja książki rozgrywa się na rosyjskiej wsi, do posiadłości Darii Łasuńskiej przyjeżdża tytułowy bohater. Swoimi...

Wartościowa powieść Turgieniewa, druga w mojej czytelniczej karierze (wcześniej <<Ojcowie i dzieci>>). Tytułowy bohater - Rudin - wywołuje małe zamieszanie w środowisku próżnującej rosyjskiej śmietanki. Z początku myliły się imiona i otczestwa bohaterów, bywalców salonu jednej z bohaterek, które były używane wymiennie z nazwiskami. Niespodziewane było dla mnie zakończenie powieści.

Wartościowa powieść Turgieniewa, druga w mojej czytelniczej karierze (wcześniej <<Ojcowie i dzieci>>). Tytułowy bohater - Rudin - wywołuje małe zamieszanie w środowisku próżnującej rosyjskiej śmietanki. Z początku myliły się imiona i otczestwa bohaterów, bywalców salonu jednej z bohaterek, które były używane wymiennie z nazwiskami. Niespodziewane było dla mnie zakończenie...

„Rudin” Iwan Turgieniew - jeden z głównych przedstawicieli rosyjskiego realizmu krytycznego. Wyjątkowy mistrz analizy psychologicznej oraz przede wszystkim klasyk literatury rosyjskiej.
.
„Tak samo życie nasze krótkie jest i marne: ale wszystko, co wielkie, dokonuje się przez człowieka, świadomość, iż się jest narzędziem tych wyższych sił, powinna zastąpić człowiekowi wszelkie inne radości: w samej śmierci odnajdzie swe życie, swoje gniazdo …”. „Rudin” - powieść wydana w 1856 roku i zawiera imponujący motyw inteligenta - rewolucjonistym - czyli Dmitrji Nikołajewicz Rudin - jako postać elokwentna, inteligentna, wyznająca radykalne poglądy i tym samym mobilizująca do ustawicznych zmian, zmian ku lepszemu, nowemu, ku innej rzeczywistości.
.
Treść powieści i jego bohaterowie oraz przedstawione w niej wydarzenia, niesamowicie kontrastują z głównym bohaterem. Uwidaczniają w ten sposób drastyczne różnice, w słowie, czynach, postępowaniu i samych zachowaniu i osobowości. Rudin - jako rewolucjonista, empatyczny, inteligentny - ale niezdolny do realizacji wyższych celów, do których sam nawołuje. Jego fatalizm staje się swoistym „przekleństwem”, które prowadzi go do porażki, pod każdym względem. Traci wszystko: dom, miłość, przyjaciół, nawet swoje idee … „myśli także bywają inwalidami i trzeba, żeby miały swój przytułek”.
.
Mistrzowski język, naturalizm rosyjskiego społeczeństwa, , zakamarki duszy - tej literackiej i tej ludzkiej … to wszystko sprawia, że Turgieniew staje się wyjątkowy, zniewalający słowem, zmuszający do myślenia, refleksji. Warto przeczytać, warto znać …

„Rudin” Iwan Turgieniew - jeden z głównych przedstawicieli rosyjskiego realizmu krytycznego. Wyjątkowy mistrz analizy psychologicznej oraz przede wszystkim klasyk literatury rosyjskiej.
.
„Tak samo życie nasze krótkie jest i marne: ale wszystko, co wielkie, dokonuje się przez człowieka, świadomość, iż się jest narzędziem tych wyższych sił, powinna zastąpić człowiekowi...

Rudin to typowy romantyk, klasyczny bohater swojej epoki. Książka jest napisana przepięknym, lirycznym językiem, pełno w niej wzruszeń i zwrotów akcji. Nieco gubiłam się w fabule ze względu na ilość bohaterów.

Rudin to typowy romantyk, klasyczny bohater swojej epoki. Książka jest napisana przepięknym, lirycznym językiem, pełno w niej wzruszeń i zwrotów akcji. Nieco gubiłam się w fabule ze względu na ilość bohaterów.