Nie jestem w stanie nawet tego ocenić ...

Nie jestem w stanie nawet tego ocenić ...

„Całą hecę zaczęła zaraza z początku wysiąclecia.
Ćwierć wieku temu.
Najpierw pozdychały psy,
niedługo potem koty,
potem część ssaków.
Nie wszystkie,
większość gatunków.
Zeszły w przeciągu kilku miesięcy, może lat.
Na całym świecie.
U każdego, z nieznanego powodu.”

Wyobraźcie sobie niedaleką przyszłość. Jak ją widzicie? Maszyny na wysokim poziomie z rozwiniętą inteligencją, roboty, latające samochody, poduszkowce, a może coś takiego jak Gwiezdne Wojny? Podróże międzygalaktyczne? Czemu nie?
Jednak nie z taką przyszłością mamy do czynienia w „Hyclu”. Autor przedstawia nam przyszłość bez zwierząt. Nie powiem trudne do wyobrażenia, przy najmniej w moim odczuciu, ponieważ nie wyobrażam sobie życia bez kochanych futrzaków. Zamiast nich mamy do czynienia z genetycznie zmodyfikowanymi ludźmi, którzy mają zastąpić wymarłe zwierzęta.

„W jakimś sensie jej współczuję.
Ganiam za nimi dekadę
i dość dobrze ich poznałem.
Wyhodowani wyłącznie dla zostania żywymi przytulankami.”

Książka jest zbiorem jedenastu opowiadań, skupiających się na zmodyfikowanych ludziach ze zwierzęcymi cechami. Autor miał bardzo ciekawy oraz nietypowy pomysł. Wyjaśnia nam, że nasz świat dotknęłam katastrofa i wyginęły wszystkie zwierzęta, a na ich miejsce ludzie zaczęli tworzyć mieszańce. Umożliwiało im to wszczepienie swego rodzaju obroży, która uwalniała zwierzęce cechy takie jak ogon, futro, wyostrzone zmysły, wytrzymałość, siłę itp. Niestety to co zawiodło w tej książce to trochę styl, przez który czytało się bardzo ciężko. Były fragmenty, gdzie przeważały zdania pojedyncze, co mi osobiście kojarzy się z takimi wystrzałami z karabinu. Według mnie to stopuje akcje i nie pozwala płynnie przechodzić od sceny do sceny. Zostaje zachwiana dynamika, co właśnie powoduje, że czyta się ciężej historię.

„Żadne zwierzę nie zabije innego…
[bez powodu]”

To co przykuwa na pewno wzrok to okładka. Ja, kiedy ją zobaczyłam to wyobrażałam sobie tę powieść zupełnie inaczej. Czy jestem zadowolona, czy raczej rozczarowana. Nie powiedziałabym bardziej zaskoczona, gdyż nie spodziewałam się takiego poruszenia tematu. Tak jak wspomniałam autor miał bardzo ciekawy pomysł, jednak osobiście brakowało mi takiego szlifu i płynności, która umożliwiłaby przyjemne czytanie i zapadnięcie się w ten świat. Czasem miałam wrażenie, że niektóre sceny były napisane chaotycznie. Nie mniej pomysłowość autora naprawdę mnie kupiła i będę śledzić kolejne poczynania pisarza 😊


Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Novae Res.

„Całą hecę zaczęła zaraza z początku wysiąclecia.
Ćwierć wieku temu.
Najpierw pozdychały psy,
niedługo potem koty,
potem część ssaków.
Nie wszystkie,
większość gatunków.
Zeszły w przeciągu kilku miesięcy, może lat.
Na całym świecie.
U każdego, z nieznanego powodu.”

Wyobraźcie sobie niedaleką przyszłość. Jak ją widzicie? Maszyny na wysokim poziomie z rozwiniętą...

Dałam radę przeczytać ok. 1/4 tego "dzieła". Przez chwilę zastanawiałam się czy to nie jakiś eksperyment, wiecie, są tacy pisarze, którzy z pozornie niegramatycznych i wewnętrznie sprzecznych zdań tworzą dzieła znakomite literacko. Jeśli to eksperyment, to wyjątkowo nieudolny. Ale mam mocne podejrzenie, że jednak nie, to zwyczajny brak korekty, redakcji i talentu literackiego. Może dałabym ze 2 gwiazdki gdyby autor nie polewał wszystkiego niestrawnym sosem napięcia pseudoerotycznego.

Dałam radę przeczytać ok. 1/4 tego "dzieła". Przez chwilę zastanawiałam się czy to nie jakiś eksperyment, wiecie, są tacy pisarze, którzy z pozornie niegramatycznych i wewnętrznie sprzecznych zdań tworzą dzieła znakomite literacko. Jeśli to eksperyment, to wyjątkowo nieudolny. Ale mam mocne podejrzenie, że jednak nie, to zwyczajny brak korekty, redakcji i talentu...

Przerost formy nad treścią.

Przerost formy nad treścią.