Książkę wypożyczyłam przypadkowo, ale nie żałuję. Nie jest to kopia popularnego programu telewizyjnego pt. "Sanatorium miłości". Jeśli ktoś się tego obawia- niepotrzebnie. Owszem, główna bohaterka, Renta, to polonistka, która na skutek stanu przedzawałowego trafia do sanatorium specjalizującego się w leczeniu chorób kardiologicznych. Kobieta dzieli swój pokój z Jolką- na początku ekscentryczną, głośną kuracjuszką, która na dodatek wyzywająco się ubiera i wyraźnie szuka romansu. Wszystkim kobietom przebywającym w ośrodku podoba się jeden mężczyzna- Paweł Dobrowolski, były kardiochirurg (!). Po jakimś czasie to Renacie udaje się z nim porozmawiać, a zmusza ich do tego pewna niespodziewana akcja ratunkowa. Czy Renatę i Pawła połączy uczucie? Tego nie napiszę i myślę, że nie ten wątek jest najistotniejszy. O wiele bardziej ciekawe jest podłoże psychologiczne powieści. Zdaniem autorki, osoby najsmutniejsze zakładają najweselsze maski i ukrywają swoje prawdziwe oblicze. Tak dzieje się np. z Jolą, która w sanatorium prowadzi bardzo ożywione życie, natomiast przeszła swoistą tragedię, która na pewno Was wzruszy.
Powieść ta dowodzi też, że często zbyt mało myślimy o sobie, wręcz się dusimy. To, że jesteśmy już w wieku dojrzałym nie znaczy wcale, że mamy zamknąć się w pokoju i czekać na śmierć.
Książka lekka, przyjemna, z nutą dramatu i erotyzmu w tle. Czyta się ją bardzo szybko- bawi, wzrusza, zmusza do refleksji. Dobrze będzie, jeśli pisarka rozwinie skrzydła i jeszcze coś napisze. Jest to jednak dobry początek drogi literackiej Pani Szackiej.

Książkę wypożyczyłam przypadkowo, ale nie żałuję. Nie jest to kopia popularnego programu telewizyjnego pt. "Sanatorium miłości". Jeśli ktoś się tego obawia- niepotrzebnie. Owszem, główna bohaterka, Renta, to polonistka, która na skutek stanu przedzawałowego trafia do sanatorium specjalizującego się w leczeniu chorób kardiologicznych. Kobieta dzieli swój pokój z Jolką- na...