❤"Kiedy bańka pęknie, nie wypływa się na powierzchnię. Tylko idzie na samo dno."
.
.
Zgodnie z powiedzeniem "kto się czubi, ten się lubi" bywają przypadki, że ci którzy się nienawidzili po czasie zakochują się w sobie. Od nienawiści do miłości istnieje bardzo cienka linia. W przypadku Erin i Brendana ta przesłanka idealnie się sprawdziła. Nie przepadają za sobą odkąd się poznali. Dziewczyna niemiłosiernie irytuję mężczyznę, nie tylko swoim wiecznym optymizmem, pogodą ducha ale i wesołością. Jednak to było kiedyś, jeszcze przed wyjazdem Brendana do Włoch. Po 4 latach ta parka znowu będzie miała okazję działać sobie na nerwy. Erin jest zaręczona z Robem- przyjacielem Brendana, który bez wahania proponuje mu zatrzymanie się w ich domku przy basenie, gdy ten wraca do swojego dawnego miasta i nie ma gdzie mieszkać. Rob wyjeżdża w podróż służbową na kilka miesięcy a w tym czasie Erin będzie mogła przekonać się, że w okresie narzeczeństwa porzuciła wszystkie swoje pasje i zainteresowania. Od zawsze tylko przy Brendanie czuła się wolna a jej serce przyspieszało rytm. Ale jest pewien problem, jego interesują tylko znajomości na jedną noc i zero zobowiązań. Po czasie dowiadujemy się, że za tą fasadą kryje się drugie dno i ciężka historia a Brendan obawia się związków nie bez powodów. Ale i wieczny kobieciarz też kiedyś musi oddać komuś swoje serce i chyba od wielu lat już wiedział kto to będzie...
.
To już moje drugie spotkanie z tą autorką. "Przebudzenie Olivii" jest dla mnie swoistym bestsellerem. Trudno byłoby zliczyć ile razy przeczytałam ten tytuł. To jest książka z półki tych genialnych, które nigdy się nie nudzą, bynajmniej tak jest w moim przypadku. Z niecierpliwością czekałam na "Pokusę Erin". Można czytać ją bez znajomości historii Willa i Olivii ale myślę, że o wiele lepiej zrozumiemy niektóre aluzje, wobec bohaterów tej części, jeśli w pierwszej kolejności sięgniemy po "Przebudzenie Olivii" zwłaszcza, że jest to lektura godna uwagi. Jeśli chodzi o "Pokusę Erin" to czegoś mi tu brakowało, w pewnym stopniu jestem rozczarowana, ponieważ pokochałam twórczość Elizabeth O'Roark i liczyłam na niebanalną i niepowtarzalną historię a dostałam coś czego jest na rynku wydawniczym w mnogich ilościach.
.
Erin mogę spokojnie powiedzieć, że jest w swoim związku nieszczęśliwa. Wmawia sobie, że jest inaczej ale to nieprawda. Rob odbiera jej całą radość z życia: jej zamiłowanie do wypieków, rowerowych wycieczek i spontanicznych wybryków. Rezygnuje ze swoich pasji, gdyż jej narzeczony nigdy nie zniżył by się do zrobienia takich rzeczy. On woli drogie restauracje, sztywne imprezy i uporządkowaną codzienność. Erin dusi się w narzeczeństwie. Uważa jednak, że jej życie w pewnym sensie jest idealne. Ma dom, pracę, mężczyznę, który pragnie ożenić się z nią i mieć dzieci. Mimo iż, ciągle nie ma go w domu a w jego życiu przeważa praca. Gdy pojawia się Brendan już po krótkim czasie poznaję tajemnice dziewczyny, których nie zna nawet Rob. Zaczyna ją wspierać w codziennym życiu, spędzać z nią czas. Budzi w niej na nowo radość z codzienności i spontaniczności. Z nim może pozwolić sobie na robienie wszystkiego czego pragnie. Przez chwilę, ich życie wygląda jak w bajce ale to co dobre szybko się kończy. Strach przed zobowiązaniami, liczne problemy i tajemnicę stawiają ich przyszłość pod znakiem zapytania. Ale czy oni w ogóle mają szansę na wspólną przyszłość?
Erin już od początku nie polubiłam, zamiast wziąść życie w swoje ręce, użalała się nad sobą i tkwiła w niewidzialnym kole pełnym nieszczęść. Całe zło świata brała na siebie. Miałam ochotę wielokrotnie nią potrząsnąć i doprowadzić do pionu. Wiem również, że jest to romans ale jak dla mnie za dużo było scen seksu, gdzie nie poszli, kiedy się nie spotkali zawsze dochodziło między nimi do zbliżenia. W porównaniu z "Przebudzeniem Olivii" bohaterowie tej książki mieli tak naprawdę znikome problemy. Olivia cierpiała na przypadłość z którą spotkałam się po raz pierwszy a tu poruszone problemy są znane i spotykane w co drugiej książce tego typu. Największym plusem jest to, iż autorka porusza tu temat uzależnień i trudnej walki z nimi. Piszę o tym do czego jesteśmy w stanie się posunąć, aby zdobyć czyjąś miłość oraz jak pragnienie rodziny i stabilność może zabić naszą zyciową radość. Erin walczy z tym, zaczyna zastanawiać się czy związek z Robem to dobra decyzja a Brendan przekonuje się, że nawet najstraszniejszy lęk jest do pokonania.
.
Czytając "Pokusę Erin" miło i przyjemnie spędziłam czas. Błyskawicznie ją pochłonęłam. Była to historia pełna humoru ale przeważała jednak powaga oraz poważne problemy i dylematy. Spodziewałam się po niej o wiele więcej, może dlatego znalazłam w niej tyle minusów. Ale cała treść książki, mimo kilku wad była jak najbardziej na plus. Chętnie ponowienie do niej wrócę. Autorka ma taki lekki i nietypowy styl pisania, który niebywale wciąga. Bardzo polecam tę książkę, wywołuję w czytelniku multum emocji przez co na długo zapada w pamięć. Dzięki tej lekturze przekonujemy się, że nienawiść leży blisko miłości a prawdziwe uczucie upaja i uskrzydla.

❤"Kiedy bańka pęknie, nie wypływa się na powierzchnię. Tylko idzie na samo dno."
.
.
Zgodnie z powiedzeniem "kto się czubi, ten się lubi" bywają przypadki, że ci którzy się nienawidzili po czasie zakochują się w sobie. Od nienawiści do miłości istnieje bardzo cienka linia. W przypadku Erin i Brendana ta przesłanka idealnie się sprawdziła. Nie przepadają za sobą odkąd się...