"Chciałbym być częścią czegoś.
Żeby moje słowa miały dla kogoś jakieś znaczenie.
No wiesz, bądźmy szczerzy:
gdybym jutro zniknął, czy ktokolwiek by zauważył?"

Drogi Evanie Hansenie to książka napisana bardzo prosto i lekko, przez którą wręcz się płynie, a jednocześnie podejmująca wiele naprawdę istotnych kwestii. Porusza między innymi takie tematy jak: samobójstwo, samotność, brak poczucia przynależności i zrozumienia. Opowiada o zwykłym nieradzeniu sobie z życiem, introwertyzmie, nieśmiałości, fobii społecznej, poszukiwaniu własnej tożsamości, niewykorzystanych szansach, o tym, że najczęściej widzimy tylko to, co chcemy widzieć oraz o tym jak łatwo można wpaść w spirale kłamstw i jak ciężko się z niej potem wyplątać. I choć jest to historia smutna, jest równocześnie piękna, ponieważ porusza trudne tematy w bardzo przystępny sposób.

Przez całą lekturę widzimy reakcje ludzi na śmierć osoby, która nie była dla większości z nich nikim ważnym. Dopiero po samobójstwie ich podejście się zmienia. Zaczynają się przejmować i chcą, by pamięć o tej osobie trwała. Idea bardzo piękna i godna pochwały, szkoda tylko, że nie otworzyła im oczu. Przedstawiony przez autora świat to świat pełen ślepców, którym wydaje się, że zobaczyli kolory, gdy w rzeczywistości wciąż widzą jedynie monochromatycznie.

"Nie można kogoś tak po prostu odłożyć na półkę. W jednej chwili się nim interesują, a w następnej już nie. Jakby kompletnie się nie liczył."

Występujące w powieści postacie są dobrze skonstruowane. Każda jest inną osobą. Różnią je temperamenty i historie, które odkrywamy przez całą książkę. Narracja poprowadzona jest w specyficzny sposób, co pozwala nam lepiej poznać psychikę głównego bohatera.
Jedyne czego brakowało mi w tej historii, to szersze rozwinięcie wątku Connora. Chciałabym bardziej zagłębić się w psychikę i uczucia tego bohatera.

"Drogi Evanie Hansenie" to powieść młodzieżowa, która momentami wzrusza do łez, niesie za sobą wiele emocji i zostawia nas z wieloma refleksjami. Choć kategoria wiekowa została jasno określona. Ja na pytanie: dla kogo? mam ochotę powiedzieć DLA WSZYSTKICH. Dlaczego? Ponieważ przypomina jak to jest być nastolatkiem, uzmysławia jak intensywnie się wtedy wszystko przeżywa, jak silne są emocje, jak bardzo wszystko jest wtedy ważne i jak ciężko sobie wyobrazić, że te ogromnie istotne w tym momencie sprawy, kiedyś przestaną być takie ważne.

Za egzemplarz dziękuję portalowi www.czytampierwszy.pl, a was bardzo zachęcam do kupienia własnego (http://bit.ly/2AXQ43q).

"Chciałbym być częścią czegoś.
Żeby moje słowa miały dla kogoś jakieś znaczenie.
No wiesz, bądźmy szczerzy:
gdybym jutro zniknął, czy ktokolwiek by zauważył?"

Drogi Evanie Hansenie to książka napisana bardzo prosto i lekko, przez którą wręcz się płynie, a jednocześnie podejmująca wiele naprawdę istotnych kwestii. Porusza między innymi takie tematy jak: samobójstwo,...