Bicie serca...kto z nas wsłuchuje się w jego rytm??? No może w kilku sytuacjach,ważnych momentach dla naszej duszy i ciała.
A czy ktoś z nas posiada dar słyszenia bicia serca innych do tego stopnia,że potrafi określić ich nastrój,myśli,intencje? Chyba nikt.
Jesteśmy stale w biegu,w pogoni za tzw.szczęściem,dobrami tego świata.
Coraz mniej mamy czasu na bliskość,wsłuchanie się w drugiego człowieka.

Książka Jana-Philippa Sendkora to taki piękny przystanek,odpoczynek od pośpiesznej codzienności,konsumpcjonizmu i anonimowości.
Jej bohaterowie,Tim Win i Mi Mi,baśniowa para,jakby nie z tego świata.Dwoje ludzi,których miłość,mimo wieloletniej rozłąki i oddalenia, nie straciła na sile,nie poddała się.Była najważniejsza,pewna i trwała.

Powieść to także inne spojrzenie na niepełnosprawność.Nie ma w niej biednych,pokrzywdzonych ludzi, którzy zasługują na współczucie.Wręcz przeciwnie,bohaterowie książki to ci spośród nas bardziej wrażliwi,pogodzeni z własnymi ograniczeniami,potrafiący każdą komórką swego ciała chłonąć życie i nim się zachwycać.

Polecam tę piękną książkę...trudno pożegnać się z jej niezwykłym światem.

Bicie serca...kto z nas wsłuchuje się w jego rytm??? No może w kilku sytuacjach,ważnych momentach dla naszej duszy i ciała.
A czy ktoś z nas posiada dar słyszenia bicia serca innych do tego stopnia,że potrafi określić ich nastrój,myśli,intencje? Chyba nikt.
Jesteśmy stale w biegu,w pogoni za tzw.szczęściem,dobrami tego świata.
Coraz mniej mamy czasu na bliskość,wsłuchanie...