Autor zdecydował się na rozłożenie fabuły na dwie przestrzenie czasowe, które wzajemnie się uzupełniają, a pod koniec książki zazębiają. Czas teraźniejszy został zbudowany na bazie przesłuchania, policjanci z Wydziału Wewnętrznego prowadzą śledztwo w sprawie Kawęckiego, natomiast czas przeszły to wydarzenia od momentu odnalezienia ciała policjantki, Magdy Giętkiej. To bardzo ciekawy zabieg, bo dzięki temu mamy akcję,, która w odpowiednich momentach zostaje wyhamowana, aby wzbudzić naszą ciekawość, a wspomnienia i retrospekcje budują aurę tajemniczości.
Tu każdy, dosłownie każdy bohater ma coś za uszami. A największą moją niechęć budzi oczywiście komisarz Tomasz Kawęcki. Jest inteligentny, ma rewelacyjną pamięć (na tym kończą się jego zalety), ale jest też nałogowym alkoholikiem, który za nic ma zasady społeczne, czy jakiekolwiek wartości. Zamknięty w sobie, irytujący, działający w bardzo kontrowersyjny sposób, na granicy prawa.
Autorowi udało się po raz kolejny wciągnąć mnie w to nietypowe śledztwo, w poszukiwania brutalnego mordercy. Gdy już myślałam, że zagadka jest rozwiązana, a ujęcie sprawcy to tylko kwestia czasu, autor szybko wyprowadził mnie z błędu. Tak jak i w pierwszej części nie dostajemy odpowiedzi na wiele pytań, a nawet wydaje mi się, ze jest ich jeszcze więcej. Nie pozostaje nic innego, jak czekać cierpliwie na tom trzeci. Najbardziej czekam na wyjaśnienie motywu, jakim kieruje się seryjny zabójca, bo ta postać bardzo mnie intryguje.
www.wszystkieksiazkimowia.pl

Autor zdecydował się na rozłożenie fabuły na dwie przestrzenie czasowe, które wzajemnie się uzupełniają, a pod koniec książki zazębiają. Czas teraźniejszy został zbudowany na bazie przesłuchania, policjanci z Wydziału Wewnętrznego prowadzą śledztwo w sprawie Kawęckiego, natomiast czas przeszły to wydarzenia od momentu odnalezienia ciała policjantki, Magdy Giętkiej. To...