Ciepłe, mile, ale nic nie poczułam. A wydaje mi się, że byłam tytułowym targetem.

Ciepłe, mile, ale nic nie poczułam. A wydaje mi się, że byłam tytułowym targetem.

Żyjemy w dziwnych, szybkich i nieprzyjemnych czasach, w których okazywanie emocji jest uważane za słabość. Mówienie o tym, co nas boli i smuci, otwieranie się przed drugim człowiekiem, wyrażanie uczuć, to wszystko dla wielu osób jest powodem do wstydu. O płakaniu nawet nie wspominam, to przecież największa możliwa słabość i wada. Nie mówię, że wszyscy ludzie tacy są. Znajdą się osoby wrażliwe i empatyczne, jednak są one często tłamszone. Ukrywają się za różnymi maskami i trzymają wszystko w sobie. Właśnie do takich osób skierowana została książka "Do dziewczyn, które czuły zbyt wiele". Jest to piękny, miłosny list, który ma na celu podniesienie na duchu i pokazanie, że bycie szczerym w kwestii swoich emocji wcale nie jest czymś złym. Wręcz przeciwnie.

"Do dziewczyn, które czuły zbyt wiele" kupiłam już parę lat temu, w nowo odkrytej księgarni. Buszowałam między półkami i dotarłam do działu z poezją. Od razu rzucił mi się w oko tytuł. Jestem dziewczyną, często czuję zbyt wiele, zbyt mocno, zbyt intensywnie, więc to musi być lektura dla mnie. Kupiłam. I to była miłość od pierwszego słowa, w dodatku taka prawdziwa, bo po kilku latach wciąż jestem zachwycona.

Te wiersze, te słowa, te zdania... one tak do mnie trafiają. Są tak w moim stylu. W niektórych odnajdywałam się wyjątkowo mocno. W niektórych słabiej, a w niektórych wcale, ale każda jedna strona, każdy jeden wiersz był ważny. Bo w każdym z nich inny człowiek może odnaleźć siebie.

Pełno tu emocji, pełno bólu, ale jest również nadzieja. To jedna z tych ważniejszych książek na mojej półce. Naprawdę cieszę się, że ją mam i że co jakiś czas mogę do niej wracać i za każdym razem odkrywać coś nowego. W końcu w życiu człowieka ciągle coś się dzieje, są zmiany, ludzie pojawiają się i znikają, więc po czasie dany wiersz może kojarzyć nam się z czymś zupełnie innym. Albo ten, z którym do tej pory się nie utożsamiało, nagle nabiera dla nas wyjątkowego znaczenia. Za to kocham poezję.

Żyjemy w dziwnych, szybkich i nieprzyjemnych czasach, w których okazywanie emocji jest uważane za słabość. Mówienie o tym, co nas boli i smuci, otwieranie się przed drugim człowiekiem, wyrażanie uczuć, to wszystko dla wielu osób jest powodem do wstydu. O płakaniu nawet nie wspominam, to przecież największa możliwa słabość i wada. Nie mówię, że wszyscy ludzie tacy są. Znajdą...

Zapraszam na bloga :)
https://bookslikeroses.blogspot.com/

Jak dla mnie to taka pseudo poezja, bez polotu. Decydując się na jej zakup spodziewałam się czegoś w stylu "motywacyjnego poradnika" (Ze względu na opis, który nie mówi prawie wcale o czym i czym właściwie jest książka),może czegoś lekko fabularnego, co niesie ze sobą jakieś przesłanie, jakiś większy, głębszy morał. Dostałam wiersze. Lubię poezję, więc nastawiłam się na porywające wersy. Niestety to co otrzymałam, sprawiło że poczułam się bardzo rozczarowana... Okazało się, że liczyłam na naprawdę zbyt wiele. Książka ta, to jak wspomniałam, nic innego jak tomik poezji, zbiór króciutkich wierszyków, zamieszczonych na kartach zarówno w oryginale, jak i w tłumaczeniu; W temacie uczuć i emocji, rozterek i niekiedy niesklasyfikowanych myśli mącących nasz spokój. Nic pouczającego, nic szczególnie wzniosłego, a powiedziałabym że wręcz infantylnego, chwilami niezrozumiałego, co czyta się wprawdzie bardzo szybko, ale nie czerpie się z tego wszystkiego żadnej większej przyjemności, a tym bardziej wiedzy lub satysfakcji. Dla mnie to była ogromna strata czasu i pieniędzy :( W skali sensu jaki posiada ta pozycja dałabym zero. Myślę, że nie warto sięgać po "Do dziewczyn, które czuły zbyt wiele". Są o wiele bardziej rozsądne książki, z których możemy wyciągnąć jakieś wnioski i dzięki którym mogą pojawić się u nas jakieś bardziej wartościowe refleksje.

Zapraszam na bloga :)
https://bookslikeroses.blogspot.com/

Jak dla mnie to taka pseudo poezja, bez polotu. Decydując się na jej zakup spodziewałam się czegoś w stylu "motywacyjnego poradnika" (Ze względu na opis, który nie mówi prawie wcale o czym i czym właściwie jest książka),może czegoś lekko fabularnego, co niesie ze sobą jakieś przesłanie, jakiś większy, głębszy...

Podobał mi się ten tomik, często wracam do wybranych wierszy. Niestety większość jest mi obojętna, albo niezrozumiała. Tomik ratuje pięknie wydana okładka i równie piękne wnętrze, opatrzone wieloma szkicami. Plusem jest napisanie wiersza w oryginale oraz w przetłumaczeniu.

"Odejdź. Nie - Uciekaj. Uciekaj od wszystkiego, co Ci nie służy, przeszłości, która Cię nie określa, teraźniejszości, która Cię nie zadowala i ludzi, którzy Cię nie doceniają. Zaufaj mi, spokój tkwi w ruchu, w olśnieniu, a droga nigdy się nie kończy"
Uciekaj ~ K. "Do dziewczyn, które czuły zbyt wiele" Brittainy C. Cherrry & Kandi Steiner

Podobał mi się ten tomik, często wracam do wybranych wierszy. Niestety większość jest mi obojętna, albo niezrozumiała. Tomik ratuje pięknie wydana okładka i równie piękne wnętrze, opatrzone wieloma szkicami. Plusem jest napisanie wiersza w oryginale oraz w przetłumaczeniu.

"Odejdź. Nie - Uciekaj. Uciekaj od wszystkiego, co Ci nie służy, przeszłości, która Cię nie określa,...

Książka skierowana raczej dla młodzieży, jednak myślę, że każdy znajdzie w niej kilka strof specjalnie dla siebie.
Nie są może na najwyższym poziomie, jednak czasami poruszy nas właśnie ten jeden wiersz...
Dodatkowym plusem jest poezja w oryginale, czyli na lewo po angielsku, na prawo po naszemu. :)

Tutaj kilka wybranych:
https://www.facebook.com/bookijoany/photos/pcb.1823804954436553/1823803557770026/

Książka skierowana raczej dla młodzieży, jednak myślę, że każdy znajdzie w niej kilka strof specjalnie dla siebie.
Nie są może na najwyższym poziomie, jednak czasami poruszy nas właśnie ten jeden wiersz...
Dodatkowym plusem jest poezja w oryginale, czyli na lewo po angielsku, na prawo po naszemu. :)

Tutaj kilka wybranych:
...

List miłosny od dziewczyn, ktore czują wszystko - to zbiór wierszy i prozy skłaniający czytelnika do wzruszającej i dojrzałej podróży w głąb siebie. Książeczka głównie opiera się na relacjach damsko-męskich.
Poezja nigdy nie była dla mnie, gdzieś w środku uważałam, że w krótkim wierszu nie da się zmieścić wszystkiego tego co pomyśli głowa. Zapomniałam, że sedno życia ma swoje źródło i jedyny cel właśnie w odczuwaniu a do tego nie są niezbędne kwieciste słowa.
Mój ulubiony wiersz jest zatytułowany Lonely Girl autorstwa K. Steiner:
"It was on the silent nights
the one she spent alone,
that she understood that lonely was not the absence of another person,
but rather the absence
of self-love".
Książeczka dostępna jest w polskim tłumaczeniu, ale ma od rzeczy tytuł - Do dziewczyn, które czuły zbyt wiele. Jak można czuć zbyt wiele? Albo się czuję albo nie, co najwyżej można mieć problem z ekspresją emocji.

Polecam czytać w oryginale.

List miłosny od dziewczyn, ktore czują wszystko - to zbiór wierszy i prozy skłaniający czytelnika do wzruszającej i dojrzałej podróży w głąb siebie. Książeczka głównie opiera się na relacjach damsko-męskich.
Poezja nigdy nie była dla mnie, gdzieś w środku uważałam, że w krótkim wierszu nie da się zmieścić wszystkiego tego co pomyśli głowa. Zapomniałam, że sedno życia ma...

Mam wrażenie, że książkę tę ratują...ilustracje.
Niestety, ale wiersze, które w sobie zawiera są bardzo przeciętne. Ze zbioru, który prawdopodobnie zamyka się w 100 tekstach, moją uwagę przykuły może z 3-4 z nich. Wobec reszty przeszłam obojętnie, nie porwały mnie i brzmiały jak wszystkie ,,nowoczesne formy poetyckie" wydawane ostatnimi czasy.
Jednakże oprawa graficzna jest bardzo przyjemna dla oka. Całość jest estetyczna i wygodnie sięga się nie do niej wzrokiem. Niestety do zbioru raczej nie wrócę.

Mam wrażenie, że książkę tę ratują...ilustracje.
Niestety, ale wiersze, które w sobie zawiera są bardzo przeciętne. Ze zbioru, który prawdopodobnie zamyka się w 100 tekstach, moją uwagę przykuły może z 3-4 z nich. Wobec reszty przeszłam obojętnie, nie porwały mnie i brzmiały jak wszystkie ,,nowoczesne formy poetyckie" wydawane ostatnimi czasy.
Jednakże oprawa graficzna...

Wspóllokatorka dosłownie wcisnęła mi tą książkę w ręce jak rano wychodziłam do pracy. Była taka zachwycowa.
Zaczęłam czytać, chociaż już od samego początku wiedziałam, że mi sie nie spodoba.
Niestety, od pierwszej kartki czułam się zażenowana i to się nasilało z każdą kolejną kartką... Żałuję, że w ogóle zaczęłam to czytać...

Wspóllokatorka dosłownie wcisnęła mi tą książkę w ręce jak rano wychodziłam do pracy. Była taka zachwycowa.
Zaczęłam czytać, chociaż już od samego początku wiedziałam, że mi sie nie spodoba.
Niestety, od pierwszej kartki czułam się zażenowana i to się nasilało z każdą kolejną kartką... Żałuję, że w ogóle zaczęłam to czytać...

77/2020
Nuda. Nie tego sie spodziewalam.

77/2020
Nuda. Nie tego sie spodziewalam.

Niektóre wiersze mnie zachwyciły, koło innych przeszłam z obojętnością, a reszta wydawała mi się bez sensu.

Niektóre wiersze mnie zachwyciły, koło innych przeszłam z obojętnością, a reszta wydawała mi się bez sensu.