Cała historia opowiedziana przez Glukhovskiego to wynik niefortunnych wydarzeń przyczynowo- skutkowych. Początek powieści uważam za bardzo dobry, ciężko się było oderwać, natomiast im dalej tym gorzej- powieść już tak "nie grzała". Dialogi na plus, ponieważ są surowe, a co za tym idzie, klimatycznie rysują tło zimnej Rosji. Monologi głównego bohatera już wypadają gorzej, czasem są naprawdę ciekawymi rozważaniami, częściej jednak nudzą. Glukhovsky stawia moim zdaniem dwa pytania. Jak żyć, gdy straciło się już wszystko oraz czy człowiek potrafi wybaczyć. Wystawiam ocenę 5, ponieważ powieść jest dosyć prosta i przewidywalna, jednak skłania do jakiś przemyśleń. Z jedną myślą pozostawiła mnie ta historia. Nie oceniajmy ludzi zbyt pochopnie, gdyż za wszelkimi ich zachowaniami kryje się długi ciąg zdarzeń przyczynowo- skutkowych. Tak jak z początku Ilja nienawidził Pietii za to co mu zrobił, zdaje się, że pod koniec w dużym stopniu go zrozumiał.

Cała historia opowiedziana przez Glukhovskiego to wynik niefortunnych wydarzeń przyczynowo- skutkowych. Początek powieści uważam za bardzo dobry, ciężko się było oderwać, natomiast im dalej tym gorzej- powieść już tak "nie grzała". Dialogi na plus, ponieważ są surowe, a co za tym idzie, klimatycznie rysują tło zimnej Rosji. Monologi głównego bohatera już wypadają gorzej,...

Współczesna wersja Zbrodni i Kary. Ciekawa, trzymająca w napięciu książka. Bardzo duszny klimat, chciałoby się aby jak najszybciej się skończyła i dała odetchnąć.

Współczesna wersja Zbrodni i Kary. Ciekawa, trzymająca w napięciu książka. Bardzo duszny klimat, chciałoby się aby jak najszybciej się skończyła i dała odetchnąć.

To jest naprawdę dobre. Słuchałam, ale całą sobą i nie mogłam się doczekać kiedy znowu założę słuchawki - mocno uzależnia chęć poznania zakończenia tej historii. Świetna i mądra rozrywka, bardzo życiowa, brutalna momentami i odarta z pustych mrzonek. Styl pisania tego pana baaardzo mi odpowiada, lektor Przemysław Bluszcz rewelacyjny.

To jest naprawdę dobre. Słuchałam, ale całą sobą i nie mogłam się doczekać kiedy znowu założę słuchawki - mocno uzależnia chęć poznania zakończenia tej historii. Świetna i mądra rozrywka, bardzo życiowa, brutalna momentami i odarta z pustych mrzonek. Styl pisania tego pana baaardzo mi odpowiada, lektor Przemysław Bluszcz rewelacyjny.

Przede wszystkim, w tej książce nie ma nic fantastycznego, a takie miałam wyobrażenie po innych książkach tego autora.
Ilja wraca do domu po kilkuletnuej odsiadce w zonie (oczywiście za niewinność) gdzie czeka na niego matka, jednak po powrocie los rzuca mu kolejne kłody pod nogi i Ilja popełnia kolejne głupstwo.
Prowadzi to do tego, że w ręce wpada mu smartfon człowieka, który był winien jego uwięzienia i nasz bohater wchodzi w jego buty, a może to zrobić ponieważ smartfon jest dzisiaj drugą duszą człowieka.
Jest to doskonała powieść, w pewnym momencie nie można ustrzec się przed skojarzeniem jej ze Zbrodnią i karą Dostojewskiego, ale nie jest to złe skojarzenie, Tekst to jest taka współczesna Zbrodnia i kara i chociaż bohater ma podobne rozkminki, to jednak nie miałam poczucia odtwórczości. Moim zdaniem postać Ilji jest napisana genialnie, wzrusza i angażuje, a styl autora urzeka. Tekst wskakuje na 1 miejsce wśród książek Głuchowskiego (bo tak wg mnie powinniśmy go pisać po polsku).

Przede wszystkim, w tej książce nie ma nic fantastycznego, a takie miałam wyobrażenie po innych książkach tego autora.
Ilja wraca do domu po kilkuletnuej odsiadce w zonie (oczywiście za niewinność) gdzie czeka na niego matka, jednak po powrocie los rzuca mu kolejne kłody pod nogi i Ilja popełnia kolejne głupstwo.
Prowadzi to do tego, że w ręce wpada mu smartfon człowieka,...

Fabuła fajna. Cała historia o problemach bohatera i jego ciągłych wątpliwościach, wyborach, które ostatecznie doprowadzą do jego zguby. Ze smutnym końcem ale niczego innego się nie spodziewałam, to tylko sprawia, że opowieść jest bardziej realistyczna.

Fabuła fajna. Cała historia o problemach bohatera i jego ciągłych wątpliwościach, wyborach, które ostatecznie doprowadzą do jego zguby. Ze smutnym końcem ale niczego innego się nie spodziewałam, to tylko sprawia, że opowieść jest bardziej realistyczna.

Ciekawa pozycja ,wpadłem na nią przypadkowo,choć nie wiedziałem czego się po niej spodziewać i nie przyciągnęła mnie do siebie od razu to dałem jej szansę. Przyznam że pozycja nie tuzinkowa ,ciekawie prowadzona narracja i do samego końca nie byłem pewien jak to się wszystko zakończy ,szczególnie ostatnie rozdziały . Akcja miejscami wrze od akcji i informacji. Tekst przystępny i ciekawy.

Ciekawa pozycja ,wpadłem na nią przypadkowo,choć nie wiedziałem czego się po niej spodziewać i nie przyciągnęła mnie do siebie od razu to dałem jej szansę. Przyznam że pozycja nie tuzinkowa ,ciekawie prowadzona narracja i do samego końca nie byłem pewien jak to się wszystko zakończy ,szczególnie ostatnie rozdziały . Akcja miejscami wrze od akcji i informacji. Tekst...

No zaskoczenie. Pewnie jak wiele osób, znałam Glukhovskiego ze świetnego Metro 2033. Jestem fanką uniwersum, książek i gier głównie za ich niesamowity klimat. Podejrzewałam, że autor mógł niejako utknąć po tak popularnej i uwielbianej na całym świecie pozycji. Metro czytałam dawno, w innym życiu. Po tę książkę sięgnęłam, bo mi wpadła, zobaczyłam okładkę, nazwisko, z sentymentu. Zaczynając nie wiedziałam NIC, spodziewałam się fantastyki. A tu okazuje się, że Glukhovsky nie tylko jest świetny w kreowaniu postapokaliptycznych światów, nie „pykło” mu raz, z przypadku. To po prostu świetny, niezwykle utalentowany i wrażliwy autor Pięknie napisana, trzymająca w napięciu, dramatyczna książka. Nie (koniecznie) dla fanów Metra.

No zaskoczenie. Pewnie jak wiele osób, znałam Glukhovskiego ze świetnego Metro 2033. Jestem fanką uniwersum, książek i gier głównie za ich niesamowity klimat. Podejrzewałam, że autor mógł niejako utknąć po tak popularnej i uwielbianej na całym świecie pozycji. Metro czytałam dawno, w innym życiu. Po tę książkę sięgnęłam, bo mi wpadła, zobaczyłam okładkę, nazwisko, z...

Glukhowsky napisal swietne "Metro 2033". I zapoczatkowal tym cale Uniwersum Metro. Niestety pozniej dopisal kontynuacje, ktore sa daleko, daleko za pierwsza czescia.
Bylem ciekaw jak wypada autor w literaturze non-fiction. Niestety tak jak w "Metro 2034" oraz "Metro 2035", czyli bardzo slabo.
O ile rozumiem motyw poczatkowy dzialan Ilji, o tyle jego pozniejsze wejscie w czyjes buty jest kompletnie bez sensu. Do tego masa wydumanych przemyslen, nudne i bezcelowe.
Czy jest tu jakis przekaz? Moim zdaniem nie.
Wymeczylem sie przy czytaniu.

Glukhowsky napisal swietne "Metro 2033". I zapoczatkowal tym cale Uniwersum Metro. Niestety pozniej dopisal kontynuacje, ktore sa daleko, daleko za pierwsza czescia.
Bylem ciekaw jak wypada autor w literaturze non-fiction. Niestety tak jak w "Metro 2034" oraz "Metro 2035", czyli bardzo slabo.
O ile rozumiem motyw poczatkowy dzialan Ilji, o tyle jego pozniejsze wejscie w...

Książka pozostawiająca po sobie uczucie niepokoju. Pozwala uświadomić sobie, jak dużo siebie potrafimy przelać w jedno urządzenie, tak łatwe do zgubienia.

Sama fabuła ciekawa, ale final mnie zawiódł. Czekałam na reakcję rodziców i Niny, kiedy okaże się, że to nie Piotr. Po prostu nagle wszystko się urwało. Przez dłuższą chwilę liczyłam, że zostanie mu zaproponowane przejęcie tożsamości, skoro tak dobrze mu szło. W końcu to Rosja.

Książka pozostawiająca po sobie uczucie niepokoju. Pozwala uświadomić sobie, jak dużo siebie potrafimy przelać w jedno urządzenie, tak łatwe do zgubienia.

Sama fabuła ciekawa, ale final mnie zawiódł. Czekałam na reakcję rodziców i Niny, kiedy okaże się, że to nie Piotr. Po prostu nagle wszystko się urwało. Przez dłuższą chwilę liczyłam, że zostanie mu zaproponowane...

Jak dla mnie książka fenomenalna! Cykl Metro wypada słabiej w porównaniu z niniejsza pozycją.

Jak dla mnie książka fenomenalna! Cykl Metro wypada słabiej w porównaniu z niniejsza pozycją.