Rzadko kiedy mam pustkę w głowie, zabierając się za opis książki, którą przed chwilką skończyłam czytać.

Tym razem jest mi tak jakoś ciężko, bo temat ogromnie ciekawy i taki miałam zapał kupując tą powieść i ogromne oczekiwania a tu nagle klapa.

W książce mamy kilka pierwszoplanowych postaci. Między innymi Staszka urodzonego W Nowogródku, przebywającego jako dziecko na Syberii, która pozostawiła w jego psychice wspomnienia aż do bólu. Staszek jest inżynierem i przebił się z Rosji, aby walczyć po stronie polskiej.

Poza tym Mietka Sławikowskiego budowniczego, Jerzego zagończyka z Kresów i dla mnie najciekawszą postać Wandę wykreowana na wzór słynnej Wandy Gertz, która walczyła w Legionach Polskich w męskim przebraniu, jako Kazimierz Żuchowicz. Walczyła również w wojnie polsko-bolszewickiej.

Grupa wypełnia zadania zwiadowcze, kontrwywiadowcze, chroni osobę Marszałka Piłsudskiego, wykonuje wyroki na zdrajcach, agentach, walczy w wojnie polsko-bolszewickiej.


Oczywiście w książce przewija się mnóstwo sławnych postaci, od Marszałka Piłsudskiego zaczynając, poprzez generała Rozwadowskiego, postać Sikorskiego, Witosa, Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego itd.

Po treści książki spodziewałam się więcej opisu walki, może dokładniejszego zagłębienia historycznego w tamte czasy, dokładniejszego opisu postaci.
Tymczasem dla mnie wiele stron jest przegadanych, bez wyrazu, a w dodatku poruszających tematy filozoficzne, traktujące o muzyce, sztuce. Może i ciekawe ale nie w kierunku moich zainteresowań, dlatego bardzo męczyłam się czytając te fragmenty.
I w sumie mogłabym przymknąć na wszystko oko, gdyby do tego nie przygniótł mnie chaos panujący w książce. Ciągłe przeskakiwanie z wątku na wątek bardzo mnie wymęczyło, utrudniło skupienie się na treści i w końcu odebrało całkowicie radość z czytania tej pozycji.

Nie namawiam, nie odradzam, wiem, że są osoby, którym dobrze się czytało ową powieść. Kwestia gustu.

Rzadko kiedy mam pustkę w głowie, zabierając się za opis książki, którą przed chwilką skończyłam czytać.

Tym razem jest mi tak jakoś ciężko, bo temat ogromnie ciekawy i taki miałam zapał kupując tą powieść i ogromne oczekiwania a tu nagle klapa.

W książce mamy kilka pierwszoplanowych postaci. Między innymi Staszka urodzonego W Nowogródku, przebywającego jako dziecko na...

Miałem duże nadzieje co do książki zwłaszcza po dość dobitnym tytule ale niestety z całą sympatią do autora nie spełniła moich oczekiwań. Na początku wydawało mi się, że momentami jest to historia pisana dość chaotycznie ale do tego można się przyzwyczaić. Natomiast wszystkich bohaterów poznajemy na pierwszych stronach i przez to gdzieś do 50 strony musiałem wracać żeby zapamiętać który to który. Jeżeli komuś zależy na kwestiach stricte wojennych to po 20 stronach może przenieść się spokojnie w okolicy setnej chyba, że interesujecie się filozofią albo stylem życia kobiet w latach 20-tych. Przetrwałem i było warto bo opis bitwy warszawskiej był ukazany bardzo dobrze i szczegółowo ale znowu wątek tzw. "Świetlicy" uśpił akcję. Przyznam szczerze, że nie dałem rady dojść do końca. Spodziewałem się raczej typowo wojennej książki z domieszką wątków towarzyskich ale po 250 stronach mogę powiedzieć, że to raczej książka towarzyska z wątkami wojennymi. Nie do końca tego oczekiwałem. Autor nie skupił się specjalnie na bohaterach - wiemy trochę z jakich środowisk się wywodzą, ale jak na razie nie doczytałem się wieku, co w sumie jest trochę dziwne. 5/10 za całokształt fabuły (głównie za dobry opis bitwy warszawskiej) + 1 za ładną okładkę.

Miałem duże nadzieje co do książki zwłaszcza po dość dobitnym tytule ale niestety z całą sympatią do autora nie spełniła moich oczekiwań. Na początku wydawało mi się, że momentami jest to historia pisana dość chaotycznie ale do tego można się przyzwyczaić. Natomiast wszystkich bohaterów poznajemy na pierwszych stronach i przez to gdzieś do 50 strony musiałem wracać żeby...

Czasami wciągająca, czasami nudna. Oceniam pozytywnie, choć uważam, że za mało skupiono się na bohaterach. Nie kupię tej książki, raczej nie wrócę do tej powieści.

Czasami wciągająca, czasami nudna. Oceniam pozytywnie, choć uważam, że za mało skupiono się na bohaterach. Nie kupię tej książki, raczej nie wrócę do tej powieści.

Gwiazdy Rdzewieją na Dnie Wisły to niesamowita opowieść o odwadze i heroizmie, które przyczyniły się do zwycięstwa w wojnie, która już na samym początku była przegrana. Jest to historia Cudu nad Wisłą, z punktu widzenia oficerów, ale i zwykłych żołnierzy, którzy w obronie swojego nowo powstałego państwa byli w stanie poświęcić wszystko. Autor oddaje im swojego rodzaju hołd, gloryfikując ich poświęcenie.

http://kulturacja.pl/2019/01/gwiazdy-rdzewieja-na-dnie-wisly-recenzja/

Gwiazdy Rdzewieją na Dnie Wisły to niesamowita opowieść o odwadze i heroizmie, które przyczyniły się do zwycięstwa w wojnie, która już na samym początku była przegrana. Jest to historia Cudu nad Wisłą, z punktu widzenia oficerów, ale i zwykłych żołnierzy, którzy w obronie swojego nowo powstałego państwa byli w stanie poświęcić wszystko. Autor oddaje im swojego rodzaju hołd,...

Zastanawialiście się czasem, jak wyglądała wojna polsko-bolszewicka? A może interesujecie się tym tematem, bądź też po prostu chcecie dowiedzieć się o niej nieco więcej, niż wspominają na historii? Jeżeli tak, to ta książka powinna do was przemówić i co więcej, pobudzić waszą ciekawość!

Mnie osobiście ten temat nie jest obcy, co więcej pamiętam jak jakiś czas temu wzbudził moją ciekawość, dlatego też byłam niezmiernie zainteresowana, co takiego ma nam do przekazania autor i czy jego słowa trafią do mnie i pomogą mi wyobrazić sobie, jak mniej więcej wyglądały sprawy w tamtym czasie. A mimo iż były interesujące, na samym początku nie prezentowały się najlepiej.

Autor w prosty i ciekawy sposób przedstawia nam swoją wizję, a w dodatku robi to w taki sposób, że nie sposób zignorować jego twórczości. Do mnie osobiście ten tok myślenia przemawia i co więcej, podoba mi się w jaki sposób to wszystko zostało opisane.

To doskonałe przedstawienie wydarzeń historycznych z punktu widzenia kilku młodych oficerów, którzy poznali najważniejsze plany strategiczne i którzy walczyli w tej bitwie. W tej opowieści historia przeplata się z literacką fikcją, jednak w taki sposób, że nie zawsze jesteśmy w stanie odróżnić, co tak naprawdę miało miejsce w rzeczywistości, a co było genialnym pomysłem autora.

Bohaterowie tej opowieści są rzeczywiści, dzięki czemu o wiele łatwiej jest nam się do nich przekonać a być może poczuć do nich sentyment. Oczywiście nie mogło wśród nich zabraknąć tak wybitnych postaci jak Józef Piłsudski i Bolesław Wieniawa-Długoszewski, którzy zostali opisani wprost rewelacyjnie.

To, co najbardziej rzuca się w oczy to to, że są odważni, co ceni się nie tylko w takich sytuacjach. W tym wypadku jest ona tak widoczna, że po prostu chwyta za serce i sprawia, że patrzymy na nich z szacunkiem, który szczerze mówiąc, naprawdę im się należy.

Jeżeli jeszcze zastanawiacie się, czy warto zapoznać się z tą opowieścią, przestańcie zwlekać i czym prędzej otwórzcie się na jej treść. Do mnie osobiście przemawia i sądzę, że z wami nie będzie inaczej. Jak najbardziej polecam!

Zastanawialiście się czasem, jak wyglądała wojna polsko-bolszewicka? A może interesujecie się tym tematem, bądź też po prostu chcecie dowiedzieć się o niej nieco więcej, niż wspominają na historii? Jeżeli tak, to ta książka powinna do was przemówić i co więcej, pobudzić waszą ciekawość!

Mnie osobiście ten temat nie jest obcy, co więcej pamiętam jak jakiś czas temu wzbudził...

Nowa książka Bohdana Urbankowskiego to interesująca opowieść o wielkiej historii i jej uczestnikach. To również hymn na cześć mniej znanych postaci, które autor przypomniał w sposób niezwykle wiarygodny, przekonujący i wzruszający.

„Gwiazdy rdzewieją na dnie Wisły” to na pewno powieść nietuzinkowa. Historia przeplata się tu z literacką fikcją, a czytelnika od pierwszych stron ujmują perypetie młodych bohaterów. Są oni energiczni, żądni życia, chcą się bawić, kochać, może nawet zatracać w zakazanych przyjemnościach.
Jednocześnie jednak mają obowiązki i odczuwają ich ciężar. Pójść za głosem serca czy rozsądku? Oddać się w pełni ukochanej kobiecie czy poświęcić dla Ojczyzny (tak, tak, tej Ojczyzny przez duże „O”, w czasach, gdy równie ważnym słowem Patriotyzm przez duże „P” nie wycierano sobie gęb na politycznych mównicach).

Oprócz takich znakomitości jak Józef Piłsudski czy Bolesław Wieniawa-Długoszowski poznajemy mniej znane osoby. Należy do nich architekt Marek Skrzyński, autor projektu pomnika upamiętniającego Bitwę Warszawską, która jest jednym z najważniejszych i kluczowych wydarzeń w powieści.
Inni istotni autentyczni bohaterowie to na przykład: Mieczysław Lepecki i Tadeusz Jandura (adiutanci Marszałka),kapitan Bolesław Ziemiański, Mieczysław Słowikowski vel Słowik (bohater bitwy pod Ossowem),oficer Jerzy Drohojowski, Zygmunt Malinowski (szofer Piłsudskiego).

Bardzo ciekawą postacią okazuje się Wanda, wykreowana na wzór słynnej Wandy Gertz, która walczyła w Legionach Polskich w męskim przebraniu, podając się za Kazimierza Żuchowicza. Miała też swój znaczący udział w wojnie polsko-bolszewickiej, tym razem już w kobiecym mundurze i pod oficjalnym nazwiskiem.
Oprócz tej niezwykle energicznej, nieprzewidywalnej kobiety na kartach powieści pojawiają się i inne panie, wśród których mamy i postacie zainspirowane losami autentycznych działaczek, i będące fikcyjnym zlepkiem różnych literackich wzorów.

Bohaterowie powieści Urbankowskiego w pełni zasługują na to miano. Są odważni, zdolni do poświęceń, oddani sprawie i swoim dowódcom, kierują się w życiu honorem i niezłomnymi zasadami. Nie są jednocześnie wyidealizowani – piją, przeklinają, popełniają życiowe błędy... Jak to ludzie. Dzięki temu jednak okazują się wiarygodni i przekonujący, budzą w czytelniku sympatię, bo są zbudowani z krwi i kości.
Zdarzają się też wśród nich zdrajcy. Działalność jednego z takich odszczepieńców komplikuje życie kilku osobom, a nawet doprowadza do tragedii.

Autorowi udało się stworzyć głęboką powieść historyczną, która trzyma w napięciu, mimo iż przecież zna się z historii finał wojny i najważniejszych bitew. Emocjonalnie przeżywa się jednak osobiste perypetie jednostek, bez względu na to, czy darzy się je sympatią, czy nie.

Powieść Urbankowskiego skłania do wielu refleksji. Nie tylko odsłania kulisy ważnych wydarzeń historycznych z okresu tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, ale ukazuje dodatkowo ludzi w trudnych sytuacjach życiowych, wymagających podejmowania wiążących i najczęściej nieodwracalnych decyzji.
Nie sposób też nie zastanowić się nad tym, jak wyglądałaby przyszłość Polski i Europy, gdyby wojnę wygrali bolszewicy.

Dodatkowym atutem jest zderzenie kwestii obowiązków i porywów serca. Ubarwia to fabułę, która nie jest prosta, ale na pewno okazuje się interesująca.

Nowa książka Bohdana Urbankowskiego to interesująca opowieść o wielkiej historii i jej uczestnikach. To również hymn na cześć mniej znanych postaci, które autor przypomniał w sposób niezwykle wiarygodny, przekonujący i wzruszający.

„Gwiazdy rdzewieją na dnie Wisły” to na pewno powieść nietuzinkowa. Historia przeplata się tu z literacką fikcją, a czytelnika od pierwszych...