"Randka pod jemiołą" to książka, która jest lekka, emocjonalna i wciągająca, a przy tym dobrze się przy niej bawiłam.

Joanna przyłapuje swojego męża na zdradzie - przykre to co powiem - ale wyszło jej to tylko na dobre. Poglądy Jej męża - Kamila - dotyczące roli kobiety, jako partnerki, żony, matki wywoływały we mnie bardzo nieciekawe odruchy... Jak ta kobieta mogła z nim być? Jej najważniejszy atrybut, jako tej co pielęgnuje ognisko domowe - według męża - to ścierka do kurzu. Włosy odpowiedniej długości, guziki bluzek zapięte pod samą szyję, żadnych mini, o legginsach nie wspominając. Oczywiście na początku jest załamana, zrozpaczona, co wcale nie dziwi. W końcu przeżyli ponad dziesięć lat, to dużo. Jednak stopniowo przy dużym wsparciu rodziny i przyjaciół, podnosi się, zaczyna iść do przodu, rozwija się, zmienia pracę. Jej życie staje się pełniejsze, w końcu zaczyna myśleć o sobie. Podejmuje decyzje, o których wcześniej nawet by nie pomyślała, a co dopiero wcieliła w życie. Na jej drodze staje Maciek - przesympatyczny, poturbowany trochę przez życie blondyn - a jej przecież nie podobają się blondyni! Co z tego wyniknie? Czy odnajdzie się w nowej sytuacji życiowej?

Książka bardzo ciepła, wzruszała i bawiła. Motywuje, daje nadzieję na lepsze jutro. Warto zawalczyć o siebie, zmienić "coś" w swoim życiu, zrobić ten pierwszy trudny krok i ruszyć do przodu. Emocje towarzyszyły mi od pierwszej do ostatniej strony. Śmiałam się, wzruszałam, kibicowałam Joannie. O przyjaźni, bezinteresownej pomocy, dobroci, zwykłej ludzkiej życzliwości. Zdradzie, upokorzeniu, wielkiej wygranej, odważnych i potrzebnych decyzjach.

"Randka pod jemiołą" to książka, która jest lekka, emocjonalna i wciągająca, a przy tym dobrze się przy niej bawiłam.

Joanna przyłapuje swojego męża na zdradzie - przykre to co powiem - ale wyszło jej to tylko na dobre. Poglądy Jej męża - Kamila - dotyczące roli kobiety, jako partnerki, żony, matki wywoływały we mnie bardzo nieciekawe odruchy... Jak ta kobieta mogła z...