Przede wszystkim muszę przyznać, że "Ślepnąc od świateł" jakoś niespecjalnie znajdowało się na mojej liście do przeczytania. Dużo osób ją polecało, dużo osób o niej mówiło, a ja uznałam, że jak się trafi to przeczytam, a jak się nie trafi to i tak będę żyć dalej a świat się będzie kręcił. Cóż zatem się zdarzyło, iż postanowiłam sięgnąć po ten tytuł? Ano serial się zdarzył i zachęcona trailerem postanowiłam książkę przeczytać w myśl zasady najpierw książka, później film, a w tym wypadku serial właśnie...

Z początku nawet podobał mi się ów motyw "niepokornego dilera", podziwiałam nawet w pewien sposób jego ostrożność i umiejętność wybiegania pięć kroków do przodu celem zabezpieczenia swojej pupy w razie wpadki.. Podobał mi się również sposób prowadzenia narracji, ale gdzieś mniej więcej od połowy coś się popsuło, książka wyraźnie straciła na płynności i jeśli przyrównać by ją do jazdy samochodem to mniej więcej od połowy mamy wątpliwą przyjemność telepać się po kocich łbach, a na końcu złapać gumę.
Zakończenie jest przewidywalne, sztampowe i generalnie słabe.

Pazina zasadniczo byłaby moją ulubienicą w tej książce gdyby nie fakt, że desperacja jej postaci jest wręcz namacalna.

Uśredniając wszystkie za i przeciw, 5* wydaje mi się w sam raz.

Przede wszystkim muszę przyznać, że "Ślepnąc od świateł" jakoś niespecjalnie znajdowało się na mojej liście do przeczytania. Dużo osób ją polecało, dużo osób o niej mówiło, a ja uznałam, że jak się trafi to przeczytam, a jak się nie trafi to i tak będę żyć dalej a świat się będzie kręcił. Cóż zatem się zdarzyło, iż postanowiłam sięgnąć po ten tytuł? Ano serial się zdarzył i...