Bardzo ciekawa pozycja! Spojrzenie na miłość cielesna i zaloty z dawnych czasów. Świetne porady, niektóre ponadczasowe

Bardzo ciekawa pozycja! Spojrzenie na miłość cielesna i zaloty z dawnych czasów. Świetne porady, niektóre ponadczasowe

Audiobook
Ciekawa sprawa, gdy teraz odczytuję. Znamienne w swojej obecności, zaskakujące i niespodziewanie lekkie.

Audiobook
Ciekawa sprawa, gdy teraz odczytuję. Znamienne w swojej obecności, zaskakujące i niespodziewanie lekkie.

aged like milk

aged like milk

„Sztuką jest kierować okręt przez oceanu otchłanie,
sztuką - jazda na rydwanie,
sztuką jest też miłowanie.”

Frywolny poemat miłosny napisany dwa tysiące lat temu przez Owidiusza, rzymskiego pisarza i poetę, poprawiający nastrój, pod warunkiem, że czytelnik potraktuje całość z przymrużeniem oka, istotą tego utworu jest bowiem ironia, a ironia, jak wiadomo jest figurą dystansu.

Ironia jest także figurą czujności wobec świata i zamieszkujacych ten świat ludzi, rozumieli to doskonale Czesław Miłosz, Jerzy Pilch i Wisława Szymborska, wiele bym dała, żeby przeczytać ten poemat w ich tłumaczeniu. Czego piórem nie dotknęli, to się zmieniało w literackie złoto.

Wysłuchałam audiobooka w interpretacji Filipa Kosiora.

Poemat dla czytelnika ceniącego ironię i żartobliwe klimaty.

„Sztuką jest kierować okręt przez oceanu otchłanie,
sztuką - jazda na rydwanie,
sztuką jest też miłowanie.”

Frywolny poemat miłosny napisany dwa tysiące lat temu przez Owidiusza, rzymskiego pisarza i poetę, poprawiający nastrój, pod warunkiem, że czytelnik potraktuje całość z przymrużeniem oka, istotą tego utworu jest bowiem ironia, a ironia, jak wiadomo jest figurą...

Napisana dawno temu, ma na liczniku nie półwiecze, czy wiek, ale dwa tysiąclecia. I da się czytać! Bawi, sprawia przyjemność, zadziwia. Można dyskutować nad jej
aktualnością, ale po co? Bo czyż sprawdza się, czy pasują do współczesności muzealne eksponaty? Człowiek patrzy, podziwia, docenia, całkiem jak ja „Sztukę kochania”.

Napisana dawno temu, ma na liczniku nie półwiecze, czy wiek, ale dwa tysiąclecia. I da się czytać! Bawi, sprawia przyjemność, zadziwia. Można dyskutować nad jej
aktualnością, ale po co? Bo czyż sprawdza się, czy pasują do współczesności muzealne eksponaty? Człowiek patrzy, podziwia, docenia, całkiem jak ja „Sztukę kochania”.

Jestem zmieszana, biorąc utwór lekko - łatwo i przyjemnie się czyta, jest krotochwilnie i frymuśnie, jednocześnie współcześnie jest to utwór o bardzo niepokojącym wydźwięku. Nie takiego uczymy traktowania kobiet i gdyby przenieść sytuacje z kart książki na życie to kochankowie mogliby okazać się seksualnymi oszustami a nawet przestępcami. Pozostawmy więc rady Owidiusza na kartach tego poematu i czytajmy jego poezje w kontekście literackim i czasie kiedy tworzył.

Jestem zmieszana, biorąc utwór lekko - łatwo i przyjemnie się czyta, jest krotochwilnie i frymuśnie, jednocześnie współcześnie jest to utwór o bardzo niepokojącym wydźwięku. Nie takiego uczymy traktowania kobiet i gdyby przenieść sytuacje z kart książki na życie to kochankowie mogliby okazać się seksualnymi oszustami a nawet przestępcami. Pozostawmy więc rady Owidiusza na...

Posiadam tłumaczenie Juliana Esejmonda iskry 2006, świetnie się czyta pewnie przez fakt, że to wolny przekład, czyta się jak Eneidę przekładu Karyłkowskiego. Owidiusz Nazon jest jednym z moich ulubionych starożytnych poetów sięgam po niego bardzo często szczególnie po sztukę kochania. Cenny tekst historyczny i przyjemny tekst poetycki. Bądźmy szczerzy julki i feministki (też te męskie) wypisujące komentarze, że porady Nazona są przedawnione są zaślepione gniewem spowodowanym demistyfikacją ich zachowania. Nie pytaj rybę jak łowić ryby i kobietę czy poradnik podrywania kobiet jest skuteczny. Jak powiedziała Mary Beard brytyjska filolog klasyczna wiedza z dzieł klasyków bierze się nie z bezpośredniego naśladowania, ale z dialogu między starożytnymi a nami. Dziełko jest krótkie przy jednym siedzeniu można przeczytać 1/3 książki albo po prostu 1 księgę, bo język Esejmonda jest rewelacyjny, czyta się z prędkością światła w porównaniu do pieśni Horacego.

Posiadam tłumaczenie Juliana Esejmonda iskry 2006, świetnie się czyta pewnie przez fakt, że to wolny przekład, czyta się jak Eneidę przekładu Karyłkowskiego. Owidiusz Nazon jest jednym z moich ulubionych starożytnych poetów sięgam po niego bardzo często szczególnie po sztukę kochania. Cenny tekst historyczny i przyjemny tekst poetycki. Bądźmy szczerzy julki i feministki...

Czytacie, słuchacie audiobooki?
Bo mi się zdarza i ostatnio bardzo często. Słucham o każdej porze dnia, jak tylko mogę. Gotuje, sprzątam, zawsze z słuchawkami na uszach. I właśnie chciałabym Wam przedstawić kolejną książkę, którą wysłuchałam.
To poemat erotyczny. Jestem bardzo zadowolona, że właśnie ta książka wpadła mi w ręce. @ksiazka.na.talerzu Dziękuję 😍

To dopiero była niezła zabawa. Szczerze polecam każdemu z osobna. Przez wiele lat książka ta była na liście książek zakazanych, niemoralnych.
Nie ma w tym nic dziwnego. Sposób w jaki autor opisuje, poucza, opowiada jest wręcz genialny.
To na pewno książka ponadczasowa. W pewnym momencie wątpiłam, że ten poemat został napisany tak dano temu. Przypominam, że Owidiusz żył w latach 43 p.n.e do 17 n.e.
Po przeczytaniu dodaje go do moich ulubionych i chętnie kiedyś kupię wersję papierową.
Warto mieć taki egzemplarz w swojej biblioteczce.

Znacie? Czytaliście? Macie w planach? Dajcie znać

Czytacie, słuchacie audiobooki?
Bo mi się zdarza i ostatnio bardzo często. Słucham o każdej porze dnia, jak tylko mogę. Gotuje, sprzątam, zawsze z słuchawkami na uszach. I właśnie chciałabym Wam przedstawić kolejną książkę, którą wysłuchałam.
To poemat erotyczny. Jestem bardzo zadowolona, że właśnie ta książka wpadła mi w ręce. @ksiazka.na.talerzu Dziękuję 😍

To dopiero...

„Sztukę Kochania” w wydaniu nestorki polskiej seksualności pewnie większość zna, zwłaszcza tych którzy podobnie jak ja w głębokim PRLu pokątnie przeglądali podręcznik do życia Michaliny Wisłockiej. Niewielu pewnie jednak zdaje sobie sprawę z tego, że podłoże miłosnej sztuki ma jednak swe dalsze korzenie. Nie kto inny jak rzymski poeta Owidiusz pochylił się nad ars amandi kreśląc poemat „Sztuka Kochania”:)
Z pewną dozą nieśmiałości, ale i zwątpienia przystąpiłam do jego lektury spodziewając się ubranej w gładkie słówka, mocno archaicznej powiastki. Nic bardziej mylnego;) Nie tylko świetny przekład Ejsmonda sprawił, że trudno się przy lekturze nie uśmiechnąć, ale dodatkowo mimo upływu stuleci w swej treści jest nader aktualny. Okazuje się, że my kobiety jesteśmy proste w obsłudze jak przysłowiowy cep tylko trzeba znać techniki poskramiania i oswajania dzikich zwierząt:) o dziwo świetnie nas rozpracował Owidiusz, a tym samym oddał w Wasze ręce Panowie prostą i czytelną instrukcję obsługi Kobiety. Jeśli zatem chcecie wiedzieć jak, gdzie i kiedy musicie oddać się w ręce poety:). Tych bardziej wrażliwych na obraz dodatkowo namawiam do zapoznania się z plastyczną stroną dzieła, zaiste ciekawe nie do końca martwe natury uchwycił twórca :) Ku swemu i pewnie i Waszemu zaskoczeniu polecam.
Ps. A gdyby ktoś wątpił w mądrość Owidiusza to dla przykładu podaję jedną z cennych rad:
”Aby sądzić o piękności,
bezpieczniej poczekać do dnia.
Noc i wino - źli doradcy.
Zwodniczy ma blask pochodnia”:)

„Sztukę Kochania” w wydaniu nestorki polskiej seksualności pewnie większość zna, zwłaszcza tych którzy podobnie jak ja w głębokim PRLu pokątnie przeglądali podręcznik do życia Michaliny Wisłockiej. Niewielu pewnie jednak zdaje sobie sprawę z tego, że podłoże miłosnej sztuki ma jednak swe dalsze korzenie. Nie kto inny jak rzymski poeta Owidiusz pochylił się nad ars amandi...

Co to było,
Ja się pytam?
Jakieś rady Owidiusza,
Wszystko w rymach?😏

Rady dla Niej, rady dla Niego,
Jak się kochać, i dlaczego.

Prawie zasnęłam przy tym „dziele”
Czyli raczej mnie nie porwało…
Na szczęście już za mną to „pitolenie”
Kto chce czytać - śmiało! 🤣

Rymy mi się skończyły,
Idę czytać co innego,
Żegnaj Owidiuszu,
I tyle z tego😉
Ocena 5/10.

Co to było,
Ja się pytam?
Jakieś rady Owidiusza,
Wszystko w rymach?😏

Rady dla Niej, rady dla Niego,
Jak się kochać, i dlaczego.

Prawie zasnęłam przy tym „dziele”
Czyli raczej mnie nie porwało…
Na szczęście już za mną to „pitolenie”
Kto chce czytać - śmiało! 🤣

Rymy mi się skończyły,
Idę czytać co innego,
Żegnaj Owidiuszu,
I tyle z tego😉
Ocena 5/10.