Drugi tom zakończył się tak że nie sposób nie sięgnąć po następny.

Drugi tom zakończył się tak że nie sposób nie sięgnąć po następny.

Już druga książka drugiej serii o Gutowie przeczytana i od razu sięgam po trzecią czyli ostatnią. Zawiłe losy głównych bohaterów łącza się w Gutowie. Coraz łatwiej czyta się historie, gdyż opisywane postacie są znane z poprzednich części. Polecam:)

Już druga książka drugiej serii o Gutowie przeczytana i od razu sięgam po trzecią czyli ostatnią. Zawiłe losy głównych bohaterów łącza się w Gutowie. Coraz łatwiej czyta się historie, gdyż opisywane postacie są znane z poprzednich części. Polecam:)

Pierwszy tom drugiej serii zakończył się tak, że należało sięgnąć po kontynuację. W tej części poznajemy dalsze losy rodzinne. Ich wzloty i upadki. Radości i smutki.
Ciepła powieść o zwykłych ludziach.

Pierwszy tom drugiej serii zakończył się tak, że należało sięgnąć po kontynuację. W tej części poznajemy dalsze losy rodzinne. Ich wzloty i upadki. Radości i smutki.
Ciepła powieść o zwykłych ludziach.

Fabularnie zdecydowanie lepsza od "Ciastka z wróżbą". Tutaj przynajmniej coś się dzieje, wydarzenia wynikają jedne z drugich, a czytelnik nie ma wrażenia, że coś jest naciągane, albo "szyte grubymi nićmi".
Nie mam poczucia, że Autorka za bardzo politykuje lub poucza. Mnie osobiście polityka w książkach nie przeszkadza, zwłaszcza jeśli splata się z losami bohaterów, tu się splata i ma na nie wpływ, więc według mnie, ten zabieg jest w porządku. Zresztą we wcześniejszych częściach sagi wielokrotnie przedstawiane były poglądy polityczne bohaterów i jakoś nie czytałam później na ich temat opinii przepełnionych "świętym oburzeniem". Jak kogoś denerwują poglądy polityczne bohaterów, to może powinien przemyśleć swoje własne i zastanowić się nad tolerancją dla odmienności? Jedyne co mnie irytowało, to fakt, że bohaterki zawsze znajdowały się w miejscach , w których działy się ważne dla historii Polski wydarzenia i to mi trochę zalatywało naciąganiem fabuły.
Jeśli chodzi o bohaterów to nadal są przezroczyści, jednowymiarowi i nie da się ani nikogo polubić, ani nikomu kibicować. Wątek Maćka i Mii jak dla mnie niewiarygodny do granic możliwości, a wątek Zbyszka i Martyny żenująco naiwny i prostacki.
Poza tym wszystko po staremu: Dereszowska czytająca książkę w audio myli się jak wcześniej, a Tessa i Monika kreowane przez Autorkę na główne bohaterki nadal nie wyjaśniły sobie sedna sprawy. Podsumowując: kolejna część sagi może umilić nam wolny czas, ale w pamięci na dłużej raczej nie zostanie.

Fabularnie zdecydowanie lepsza od "Ciastka z wróżbą". Tutaj przynajmniej coś się dzieje, wydarzenia wynikają jedne z drugich, a czytelnik nie ma wrażenia, że coś jest naciągane, albo "szyte grubymi nićmi".
Nie mam poczucia, że Autorka za bardzo politykuje lub poucza. Mnie osobiście polityka w książkach nie przeszkadza, zwłaszcza jeśli splata się z losami bohaterów, tu się...

Bardziej podobały mi się pierwsze trzy tomy tej serii, ale kolejne książki również czytam z niemałą ciekawością. Szkopuł w tym, że nie interesują mnie smutne czasy socjalistycznej powojennej Polski...

Bardziej podobały mi się pierwsze trzy tomy tej serii, ale kolejne książki również czytam z niemałą ciekawością. Szkopuł w tym, że nie interesują mnie smutne czasy socjalistycznej powojennej Polski...

Dawno nie czytałam tak dobrej sagi i każdy tom jest bardziej interesujący od poprzedniego.Przeraza mnie jeszcze przyszłość nas Polaków którzy myślimy inaczej niż jaśnie rządząca kasta,oni chcą wyrzucić nas z europejskich struktur,czy jest to możliwe,czy poleje się krew Polaków,chociaż na strajkach kobiet prawie, że co tego dochodziło,ale to może powód o którym wódz mówi, że kobiety dają w szyję?

Dawno nie czytałam tak dobrej sagi i każdy tom jest bardziej interesujący od poprzedniego.Przeraza mnie jeszcze przyszłość nas Polaków którzy myślimy inaczej niż jaśnie rządząca kasta,oni chcą wyrzucić nas z europejskich struktur,czy jest to możliwe,czy poleje się krew Polaków,chociaż na strajkach kobiet prawie, że co tego dochodziło,ale to może powód o którym wódz mówi, że...

Z bohaterami pierwszego tomu cyklu pożegnaliśmy się w momencie, kiedy do Celiny i Waldemara Hryciów dotarła wiadomość, że ciastko wymyślone przez ich syna, Zbyszka, dostało pierwszą nagrodę podczas corocznych Dni Gutowa. Nikt z nich nie spodziewa się, jakie to przyniesie konsekwencję. Tak samo, jak ani Tessa, ani Monika nie wiedzą, jaki skutek będzie miało ich przypadkowe spotkanie w hotelu w Zajerzycach.
Hryciowie są szczęśliwi, że pomysł ich syna na ciastko przypadł do gustu mieszkańcom i gościom, dzięki czemu po raz kolejny otrzymują główną nagrodę. Jednocześnie martwią się o syna i jego nową miłość. Tym bardziej, że Waldemar dowiedział się o Martynie kilku niezbyt ciekawych rzeczy. Nazajutrz ojciec i syn wybierają się do Urzędu Miasta po należną im nagrodę. Zbieg okoliczności sprawia, że to będzie jeden z najgorszych dni w ich życiu. W dodatku tego samego dnia wieczorem Zbyszek zostaje pobity przez znajomych Martyny, a ją samą wkrótce uprowadzają i żądają za nią okupu. Jak postąpi chłopak?
Monika Grochowska-Adams oraz Tessą Steinmeyer spędzają ze sobą coraz więcej czasu, tak jakby chciały nadrobić stracone lata. Jednocześnie wnuczka Tessy, Mia, spotyka się z poznanym w prowadzonym przez Igę hotelu barmanem - Maćkiem Podedworskim, wnukiem Michała Podedworskiego, wychowanka Zdzisława Pawlaka. Przed śmiercią dziadek zapisał mu ziemię w Długołęce, którą teraz zamierza sprzedać. W młodym chłopaku Monika upatruje okazji do dowiedzenia się, czy Michał Podedworski był jej ojcem. Przy okazji czytelnik cofa się w czasie do lat 60 i 70 XX wieku, aby towarzyszyć Monice i Teresie w ich dorastaniu i czasach młodości. Wraz z Moniką emigruje do Ameryki, z Teresą zastanawia się, jak przetrwać w otaczającym ją świecie. Obydwie kobiety łączy postać Eleny, córki Teresy. W jaki sposób?
Kolejny raz odbyłam podróż w czasie bez wychodzenia z domu. Z zapartym tchem czytałam momenty, które działy się na tle autentycznych wydarzeń, takich jak zdjęcie "Dziadów" w reżyserii Kazimierza Dejmka i zamieszki studenckie z tym związane, nagonka antysemicka, czy też strajki na wybrzeżu. Ale i nie pogardziłam współczesnymi wydarzeniami, chociaż nie były aż tak ciekawe.

Z bohaterami pierwszego tomu cyklu pożegnaliśmy się w momencie, kiedy do Celiny i Waldemara Hryciów dotarła wiadomość, że ciastko wymyślone przez ich syna, Zbyszka, dostało pierwszą nagrodę podczas corocznych Dni Gutowa. Nikt z nich nie spodziewa się, jakie to przyniesie konsekwencję. Tak samo, jak ani Tessa, ani Monika nie wiedzą, jaki skutek będzie miało ich przypadkowe...

Pierwsze trzy tomy serii "Cukiernia pod Amorem" Małgorzaty Gutowskiej - Adamczyk przeczytałam wiele lat temu i zaraziłam nimi bliskie mi kobiety. Gdy pojawiły się kolejne tomy, wiedziałam, że je też przeczytam. Tom czwarty "Ciastko z wróżbą" przeczytałam półtora roku temu. W te wakacje postanowiłam dokończyć serię i przeczytać kolejne dwa tomy. I o nich jest ten post.

Uwaga do tych, którzy nie przeczytali tomu czwartego - opis może się dla Was okazać spoilerem, choć i tak zamierzam napisać mniej niż w oficjalnej informacji wydawnictwa.

Zarówno "Dziedzictwo Hryciów" (t. 5),jak i "Jedna z nas" (t. 6) są napisane w podobnej konwencji co "Ciasto z wróżbą" - wydarzenia z ostatnich dni sierpnia 2016 przeplatają się z przeszłością w czasach powojennych.
Były praktykant Waldemara Hrycia nie może pogodzić się z przegraną na najlepsze ciastko Gutowa i za jego sprawą wygrana Hryciów okazuje się nie do końca jednoznaczna. Emocje z tym związane oraz niespodziewane zaręczyny Zbyszka z Martyną powodują kłopoty zdrowotne Waldemara. Wkrótce mężczyzna umiera.
Burmistrz Gutowa zaczyna mieć wyrzuty, że Waldemar zasłabł w urzędzie i wymyśla zabezpieczenie dla siebie przed roszczeniami i pretensjami rodziny Hryciów. Grzegorzowi w to graj. Iga i Helena nie mają zbyt wiele czasu na zastanawianie się nad tym, zajęte przygotowaniami pogrzebu, obsługą hotelu i cukierni, ale też problemami, jakie stwarza Zbyszek po kolejnych powrotach z Płocka od Martyny.
Wszystkiemu przyglądają się Monika Grochowska-Adams i Tessa Steinmeyer. W obu tomach dowiadujemy się, jak to się stało, że wyjechały z Polski i w jaki sposób ich losy na zawsze zostały powiązane.

Większość fabuły akcji skupiona jest na przeszłości. W tle akcji przewijają się wydarzenia z roku 1968, czyli zmuszanie Żydów do wyjazdu z Polski, wydarzenia z Gdańska lat 70-tych, ale też okresu stanu wojennego.

W obu tomach Gutowska - Adamczyk porusza wiele życiowych wątków związanych z egzystencją kobiet w XX w.: zepchnięcie ich na drugi plan, agresja zarówno fizyczna, jak i psychiczna, konieczność dbania o dom, dzieci, ale i zdobywanie towarów potrzebnych w codziennym życiu i wiązanie końca z końcem, gdy ceny rosną, a pensje zostają zamrożone.
Trzeba też wspomnieć, że pisarka zwraca uwagę również na to, jak mężczyzna może poróżnić przyjaciółki lub sprawić, że ich drogi na długie lata się rozchodzą.
Trudno orzec, która z kobiet - Monika czy Teresa - wiedzie lepsze życie. Monika wychowywana w domu w miarę majętnym ma niewątpliwie lepsze możliwości, bo może spokojnie iść na studia. Jej sytuacja diametralnie się zmienia, gdy jej ojczym traci pozycję. W pewnym momencie dziewczyna postanawia uwolnić się od dotychczasowego życia i wyrusza do Europy. Wbrew ogólnej opinii nie wygrywa jednak losu na loterii.
Teresa z kolei z jednej strony wciąż awansuje społecznie dzięki towarzyszce Wypych. Jednak, gdy decyduje się na adopcję dziecka, wszystko się zmienia i musi zacząć kombinować, by zdobyć środki do życia. Gdy wyjeżdża za granicę, też nie ma łatwo, ale wkrótce los zaczyna jej sprzyjać, a zawdzięcza to swojej pracowitości, uczciwości i zaradności.
Obie kobiety pojawiają się w Gutowie, mieście swojego dzieciństwa, gdy wiodą już w miarę spokojne życie i gdy mogą sobie na wiele pozwolić, bo przez czas nieobecności w Polsce udało im się "ustawić" finansowo.

Bardzo polecam tę piękną serię, napisaną z pewnym rozmachem i zacięciem, ale też niezwykle interesującą i mocno osadzoną w polskich realiach na przestrzeni wieku.

Pierwsze trzy tomy serii "Cukiernia pod Amorem" Małgorzaty Gutowskiej - Adamczyk przeczytałam wiele lat temu i zaraziłam nimi bliskie mi kobiety. Gdy pojawiły się kolejne tomy, wiedziałam, że je też przeczytam. Tom czwarty "Ciastko z wróżbą" przeczytałam półtora roku temu. W te wakacje postanowiłam dokończyć serię i przeczytać kolejne dwa tomy. I o nich jest ten...

Przedostatni tom opowiadający historię Cukierni pod Amorem oraz jej właścicieli i mieszkańców Gotowa i Zajezierzyc.

Ponownie, we wstępie mamy przypomnienie tego, co działo się w poprzednim tomie, co pozwala czytelnikowi odświeżyć pamięć i uporządkować wszystkie wydarzenia oraz przypomnieć sobie bohaterów książki. A jest ich tutaj sporo. Niektórzy już nie żyją (ale nadal się o nich mówi, wspomina ich) , nad czym ubolewam, inni po latach postanowili wrócić w rodzinne strony aby poukładać i pozamykać różne sprawy, młodsze pokolenie żyje po prostu dniem dzisiejszym, ale kultywuje pamięć i o ludziach, którzy odeszli, ale mieli znaczący wpływ na rozwój Gutowa, Zajezierzyc i samej cukierni, która ma bardzo bogatą i ciekawą historię.

Tradycyjnie, akcja prowadzona jest dwutorowa: aktualnie i w przeszłości, która tym razem obejmuje lata 1969 - 1972

W czasie teraźniejszym śledzimy dalsze losy rodziny Hryciów i prowadzonej przez nich cukierni, jak również zawirowania miłosne młodego pokolenia czyli Igi Toroszyn i jej rodziny, która osiadła w Zajezierzycach i w dawnym pałacu Zajezierskich prowadzi hotel, Zbyszka Hrycia i Martyny oraz Mi i Maćka Podedworskiego. A w życiu wszystkich tych osób dzieje się tyle, że nie sposób oderwać się od lektury. W miasteczku nadal przebywają też dwie dawne mieszkanki czyli Monika i Teresa, które wróciły w rodzinne strony aby rozliczyć się z przeszłością, ale też wspólnie powrócić do wspomnień z dzieciństwa i młodych lat.

Jeśli zaś chodzi o przeszłość, to śledzimy niefortunny związek Moniki i Grzegorza Hrycia, z którego wyniknął wielki dramat. Ale także losy Teresy. Obie dziewczyny robią wszystko aby wyrwać się z biedy i ułożyć sobie życie, ale ścieżki ich kariery i życia osobistego będą przebiegać w zupełnie innych kierunkach, ale w różnych momentach życia będą się ze sobą splatać. Wydarzenia z przeszłości w znaczący sposób wpłyną na teraźniejszość oraz na losy wielu żyjących jeszcze bohaterów, w tym także Moniki i Teresy jak również rodziny Hryciów. Autorka w bardzo zgrabny sposób połączyła przeszłość z teraźniejszością, które przez cały czas się przenikają, dopełniają i wiele spraw i rzeczy, które dzieją się współcześnie, miało swój początek właśnie wiele lat temu.

Książka jest z gatunku NIEODKŁADALNYCH. Wszystko ma tu swoje miejsce i swój czas, nawet bohaterowie drugoplanowi są tak przedstawieni, że również się ich pamięta. Ciekawie pokazane czasy PRL-u i ówczesna rzeczywistość. Autorka znowu zadbała o najdrobniejsze szczegóły i każdą postać, każdy wątek dopracowała na maxa i doprowadziła do końca. Wszystko ma tu swój początek i koniec, nic nie pozostaje bez rozwiązania, bez odpowiedzi. Ogromną umiejętnością jest zachować tak wysoki poziom przez tyle tomów. Cudowna powieść. Jestem zachwycona i daję najwyższą ilość gwiazdek za kunszt pisarki, za wyobraźnię, za emocje, za plastyczność i filmowość, za wspaniale wykreowane postacie, z którymi niesamowicie się zżyłam. Przyznaję Pani Gutowskiej mojego prywatnego Nobla, a całą sagę serdecznie i gorąco polecam każdemu czytelnikowi.

Przedostatni tom opowiadający historię Cukierni pod Amorem oraz jej właścicieli i mieszkańców Gotowa i Zajezierzyc.

Ponownie, we wstępie mamy przypomnienie tego, co działo się w poprzednim tomie, co pozwala czytelnikowi odświeżyć pamięć i uporządkować wszystkie wydarzenia oraz przypomnieć sobie bohaterów książki. A jest ich tutaj sporo. Niektórzy już nie żyją (ale nadal...

Saga jest dość udana, niestety bardzo razi nowomowa. Jeśliby miała być krytyka PRL, nie wyszłooo. To bardzo psuje czytanie, a bohaterki są coraz bardziej irytujące, nie wspominając o głupim, naiwnym i pierdołowatym Zbysiu 🤦‍♀️
Jak bardzo trzeba być niedorozwiniętym, by dla seksu oślepnąć? Nie ma ani jednej sympatycznej osoby... postaci są płaskie, nudne, rozmawiają w sztuczny sposób. Gdzieś cała lekkość serii uleciała.
Oceny 10/10 to GRUBE NIEPOROZUMIENIE!!

Saga jest dość udana, niestety bardzo razi nowomowa. Jeśliby miała być krytyka PRL, nie wyszłooo. To bardzo psuje czytanie, a bohaterki są coraz bardziej irytujące, nie wspominając o głupim, naiwnym i pierdołowatym Zbysiu 🤦‍♀️
Jak bardzo trzeba być niedorozwiniętym, by dla seksu oślepnąć? Nie ma ani jednej sympatycznej osoby... postaci są płaskie, nudne, rozmawiają w...