„ … Jak to powiedzieć, mój dom nigdy nie był taki, jaki powinien być. Brakowało w nim spokoju, zrozumienia i miłości …”

Magia teatru jest prawdziwą sztuką. To interpretacja danego spektaklu, emocji i gry aktorskiej. Po dziś dzień taka instytucja kultury cieszy się uznaniem, ale niestety istnieją i tacy, którzy ani razu nie byli w teatrze. Co prawda bilety są drogie, ale sądzę, że po moim tekście odbiorcy docenią i najnowszą książkę Ilony Gołębiewskiej i wyjątkowy wolski teatr.

Ilona Gołębiewska to autorka powieści obyczajowych. Ma wiele pasji i marzeń. Pisarka ma na swoim koncie ponad sześćdziesiąt publikacji naukowych i popularnonaukowych. Pracuje ze wszystkimi grupami wiekowymi. Jej największym marzeniem jest założenie fundacji. Na swoim koncie ma powieści, które zajmowały wysokie miejsca na listach bestsellerów, to m.in. „Powrót do starego domu”, „Tajemnice starego domu”, czy „Miłość ma twoje imię”.

Bardzo cieszę się, że książkę otwiera cytat zaczerpnięty od Antoine’a de Saint – Exupery’ego: „Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas, kiedy nasze skrzydła zapominają, jak latać …” Liczy się podniesienie kogoś na duchu, kto jest w potrzebie, lub na życiowym zakręcie.

Przyznam szczerze, że powieść stała się bliska mojemu sercu z racji tego, że główna bohaterka książki jest również dziennikarką. Czytelnik poznaje Zuzannę Widawską w momencie życiowych zawirowań. Jej poukładany i szybki świat informacji rozpada się, jak domek z kart. Jeden materiał sprawi, że prawda, którą chciała przedstawić, obróci się przeciwko niej. Kobieta myślała, że trafi do dziennikarskiej elity, a niestety wyszło tak, że przez kilka miesięcy musi szukać pracy i tułać się po dość tanich hotelach. W końcu odnajduje siebie i pracę w podrzędnej gazecie „Kobieta Taka jak Ty”. Przeprowadza się na Wolę. Początki na nowym stanowisku wymagają konsekwencji, ale zdarzają się też i małe niuanse.

Tu poznaje niezwykłych mieszkańców. W tym momencie czytelnik dowie się więcej o Elenie Nilsen, która w czasach PRL –u była aktorką filmową i teatralną. Wielkie dni sławy Elena ma dawno za sobą, ale wciąż żyje teatrem. Ciekawym elementem układanki jest znajomość Eleny z babką Zuzanny – malarką. Z dziećmi ze swojej kamienicy - Elena organizuje niezwykły teatr podwórkowy. Smak drożdżówek jest również niepowtarzalny. Puszczanie latawcy przez dzieci, to kwestia wolności, ale słowa „ … Człowiek jest jak latawiec, wciąż musi starać się wzbić w górę, bo tylko wtedy jest wolny …” nabierają całkiem innego znaczenia.

Zuzanna otrzymuje w nowej redakcji pewne zadanie. Trafia na fundację organizującą festiwal artystyczny dla niepełnosprawnych dzieci. Zajęcia prowadzone są w ciekawy sposób, a w ramach arteterapii, odbywają się w prawdziwym teatrze i sprawiają podopiecznym niebywałą radość. Dzięki tak wielu działaniom, mogą znaleźć się w magicznym świecie, tak różnym od trudnej i szarej codzienności.

Niestety nad teatrzykiem zbierają się czarne chmury. Warszawski biznesmen jest znany ze swoich dziwnych działań. Jakub Bilewicz jest typowym mężczyzną sukcesu, który nie boi się użyć znajomości. Skupuje prawie wszystkie nieruchomości w mieście. Prywatnie jest nieszczęśliwy, pogubiony i zbliża się do pięćdziesiątki. Przeżywa wypadek z przeszłości, gdzie zginęła jego żona., a syn stał się osobą niepełnosprawną. Uszkodzony rdzeń kręgowy i niedowład lewej ręki niszczą karierę Igora.

A może Zuzannie uda się odwieść Bilewicza od pewnej decyzji? Czy pomoże tylko siła perswazji? Wszystkie działania są opisane w plastyczny sposób, a uczucie kwitnie. Będziecie szczęśliwi i smutni, ale i pogodzeni z własnym losem. Warszawa pachnie „smakami i kolorami”.

Gorąco polecam interesującą powieść, z którą nie nudziłam się nawet minuty. Zwroty akcji i uczucia będą górować ponad wszystkim.

Katarzyna Żarska
http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: MUZA SA
Oprawa: miękka
Liczba stron: 480
Projekt okładki: Daniel Rusiłowicz
Premiera: 17.10.2018 r.
Wydanie I
(nowość wydawnicza)

„ … Jak to powiedzieć, mój dom nigdy nie był taki, jaki powinien być. Brakowało w nim spokoju, zrozumienia i miłości …”

Magia teatru jest prawdziwą sztuką. To interpretacja danego spektaklu, emocji i gry aktorskiej. Po dziś dzień taka instytucja kultury cieszy się uznaniem, ale niestety istnieją i tacy, którzy ani razu nie byli w teatrze. Co prawda bilety są drogie, ale...