Była to całkiem przyzwoita książka. Niestety jakoś specjalnie mnie nie porwała, choć temat, który poruszała jest jak najbardziej ważny i zasługujący na uwagę. Najbardziej bliski okazał się dla mnie wątek między Jakubem i Zuzanną, reszta mniej.

Była to całkiem przyzwoita książka. Niestety jakoś specjalnie mnie nie porwała, choć temat, który poruszała jest jak najbardziej ważny i zasługujący na uwagę. Najbardziej bliski okazał się dla mnie wątek między Jakubem i Zuzanną, reszta mniej.

Bardzo mi się podobała jej miłość do teatru, sam lubię czasami obejrzeć sobie spektakl. Tylko, co z tego skoro powieść sama w sobie jest ogromnie nudna. Główna bohaterka, Zuzanna Widawska, ma bardzo wybuchowy charakter, zdecydowanie nie potrafi zapanować nad swoimi emocjami. Wogóle poza jej największym zainteresowaniem, czyli teatrem - kompletnie nie do życia i wścieka się, gdy nie mówią o teatrze. Powinna podejrzewać siebie o spektrum autyzmu. No i sam seks, którego też było dużo. Przecież pisać o takich rzeczach to jak opowiadać pannie orgazm, zamiast z nią iść do łóżka. Polecam tylko zatwardziałym czytelnikom, którzy przeczytają wszystko bez względu na fabułę.

Bardzo mi się podobała jej miłość do teatru, sam lubię czasami obejrzeć sobie spektakl. Tylko, co z tego skoro powieść sama w sobie jest ogromnie nudna. Główna bohaterka, Zuzanna Widawska, ma bardzo wybuchowy charakter, zdecydowanie nie potrafi zapanować nad swoimi emocjami. Wogóle poza jej największym zainteresowaniem, czyli teatrem - kompletnie nie do życia i wścieka się,...

Temat ciekawy, ale akcja bardzo przewidywalna.

Temat ciekawy, ale akcja bardzo przewidywalna.

Przeniosłam się w magiczny, cudowny świat w powieści Ilony Gołębiewskiej opowiada o młodej dziennikarce Zuzannie bohaterka bardzo ciepła sympatyczna natychmiast polubiłam ją.
Klimat oddała mi ta książka klimatyczna, piękna, niezwykła i poruszająca ważne tematy życiowe.
Skradła moje serce, zachwycona jestem lekturą.

Przeniosłam się w magiczny, cudowny świat w powieści Ilony Gołębiewskiej opowiada o młodej dziennikarce Zuzannie bohaterka bardzo ciepła sympatyczna natychmiast polubiłam ją.
Klimat oddała mi ta książka klimatyczna, piękna, niezwykła i poruszająca ważne tematy życiowe.
Skradła moje serce, zachwycona jestem lekturą.

lekka,łatwa i przyjemna...ale też skłaniająca do zastanowienia i zatrzymania się w codziennym biegu. O ludzkich demonach i słabościach, o sile marzeń i znaczeniu woli walki.

lekka,łatwa i przyjemna...ale też skłaniająca do zastanowienia i zatrzymania się w codziennym biegu. O ludzkich demonach i słabościach, o sile marzeń i znaczeniu woli walki.

Jestem pozytywnie zaskoczona. Może trochę banalnie i infantylnie, ale czytałam jednym tchem, było mi ciepło na serduchu to chyba jednak nie było źle? Przeczytajcie!

Jestem pozytywnie zaskoczona. Może trochę banalnie i infantylnie, ale czytałam jednym tchem, było mi ciepło na serduchu to chyba jednak nie było źle? Przeczytajcie!

Teatr pod Białym Latawcem to książka Ilony Gołębiewskiej.
Kiedy sięgałam po tę pozycję nie wiedziałam czego się spodziewać... tytuł trochę mnie odstraszał... myślałam historia o teatrze to chyba nie dla mnie.
Po lekturze którą czytałam z dużym zainteresowaniem myślę że to najlepsza książka autorki a tytuł nie mógł być inny.

Bardzo dziękuję autorce za poruszenie tak ważnego a często pomijanego tematu... niepełnosprawności dzieci... jako mama takiego dziecka wiem jak często ludzi omijają ten temat, nie wiedzą jak zacząć rozmowę... odwracją się i odchodzą.

Historia zaczyna się od Zuzanny Widawskiej dziennikarki która straciła pracę w dobrej redakcji, musiała sprzedać mieszkanie i zacząć całkiem odmienne od dotychczasowego życie.
Wynajmuje malutkie mieszkanko w kamienicy. Tam poznaje starsza panią Elanę Nilsen.... aktorkę teatralną z dawnych lat... która swoje dobre dni ma dawno za sobą.
Jest też Jakub Bilewicz znany i bogaty biznesmen który w wypadku samochodowym stracił żonę i obecnie jego życie to praca, opieka nad niepełnosprawnym synem i szukanie sprawcy wypadku.
Jest Fundacja Złote Serce zajmująca się niepełnosprawnymi dziećmi z prezes Moniką na czele.
Jest Teatr na Woli...
Co łączy tych wszystkich bohaterów... o tym jak życie jest kruche i nieprzewidywalne... o wspomnieniach z czasów wojny... o wzruszających chwilach... o przyjaźni, miłości, niepełnosprawności ... i o tym że jesteśmy jak latawce na wietrze dowiemy się z lektury.
Polecam tę cudowną, wzruszającą, piękną książkę która na długo pozostanie w mojej pamięci.

Teatr pod Białym Latawcem to książka Ilony Gołębiewskiej.
Kiedy sięgałam po tę pozycję nie wiedziałam czego się spodziewać... tytuł trochę mnie odstraszał... myślałam historia o teatrze to chyba nie dla mnie.
Po lekturze którą czytałam z dużym zainteresowaniem myślę że to najlepsza książka autorki a tytuł nie mógł być inny.

Bardzo dziękuję autorce za poruszenie tak ważnego...

Miałam wrażenie że książka napisana według schematu- napisz o niepełnosprawności, masz sukces muroany....Całość szablonowa, rozwleczona, niby wątek kryminalny, ale nieciekawie poprowadzony.....bardzo takie sobie.

Miałam wrażenie że książka napisana według schematu- napisz o niepełnosprawności, masz sukces muroany....Całość szablonowa, rozwleczona, niby wątek kryminalny, ale nieciekawie poprowadzony.....bardzo takie sobie.

Tytułowy teatr pod białym latawcem to miejsce schronienia dla dzieci i młodzieży pokrzywdzonej przez los. To miejsce, w którym osoby niepełnosprawne mogą realizować swoje pasje, rozwijać kreatywność i spełniać marzenia.
Główna bohaterka, Zuza Widawska, niegdyś nieustępliwa dziennikarka, zalicza wpadkę stulecia i wypada z obiegu. Z wilczym biletem od dawnego pracodawcy dziewczyna ma trudności ze znalezieniem pracy. Wreszcie zatrudnia się w pisemku kobiecym, gdzie produkuje porady dla kur domowych. Jak łatwo się domyślić nie jest to jej wymarzona praca. W dodatku traci chłopaka i majątek. Zmuszona sprzedać piękny apartament ląduje w zapyziałej klitce, w otoczeniu ekscentrycznych sąsiadów.
Przez przypadek rozpoznaje w starszej kobiecie mieszkającej piętro wyżej byłą diwę teatralną. Dzięki temu spotkaniu Zuzka wpada na pomysł wywiadu dla "Kobiety takiej jak ty". Przez Elenę Nilsen dziennikarka poznaje również jej podopiecznych - ubogie dzieci, dla których była aktorka prowadzi nieodpłatnie warsztaty teatralne oraz piecze pyszne ciasteczka.
Po nitce do kłębka Widawska trafia do podupadającego teatru na Woli, w którym ma odbyć się Festiwal Magicznych Nut, organizowany przez Fundację Złotych Serc.
Teatr to miejsce, w którym łączą się losy wszystkich bohaterów dramatu: jego dyrektora i aktorów, podopiecznych fundacji, Zuzy, Eleny oraz biznesmena Jakuba Bilewicza.
Bohaterowie powieści muszą poradzić sobie z osobistymi dramatami i podjąć trudne decyzje. Nie mogę zdradzić zakończenia tej historii, nie chcąc psuć wam niespodzianki.
Tematyka poruszona przez Ilonę Gołębiewską jest mi szczególnie bliska, ponieważ od paru lat wraz z grupą wspaniałych kobiet angażuję się w działalność charytatywną na Kiermaszu Dobrej Książki - wspierającym chore dzieci na Facebook'u. Zapraszam na naszą stronę i gorąco zachęcam do przeczytania książki.

Tytułowy teatr pod białym latawcem to miejsce schronienia dla dzieci i młodzieży pokrzywdzonej przez los. To miejsce, w którym osoby niepełnosprawne mogą realizować swoje pasje, rozwijać kreatywność i spełniać marzenia.
Główna bohaterka, Zuza Widawska, niegdyś nieustępliwa dziennikarka, zalicza wpadkę stulecia i wypada z obiegu. Z wilczym biletem od dawnego pracodawcy...

Trochę bajkowa opowieść o losach dziennikarki Zuzanny. Można się przenieść w świat, gdzie wszystko kończy się happy endem. Dobrze się czyta.

Trochę bajkowa opowieść o losach dziennikarki Zuzanny. Można się przenieść w świat, gdzie wszystko kończy się happy endem. Dobrze się czyta.