Jak szybko pochłonęłam tę książkę!

(Opinię piszę przy założeniu, że jej odbiorca czytał poprzednie tomy. Jeśli nie - proszę, nie czytaj dalej, by nie psuć sobie chyłkowo-zordonowej zabawy.)

Po lekturze poprzednich tomów serii, w których Remigiusz Mróz postanowił wylać na Joannę i Kordiana całe dostępne szambo świata, nieco obawiałam się tego, co mogło ich czekać w Kontratypie. W sumie nie pomyliłam się zbytnio - tym razem zło uderza nie tylko w samą Chyłkę, ale także w jej najbliższą rodzinę: siostrę Magdalenę i szwagra Juliana (lub Lemura, jak kto woli). Oczywiście nasza nieustraszona prawniczka robi wszystko, co w jej mocy, by rozwiązać problemy, jednak tym razem cena jest wyższa.

Mamy tu cudowną kontynuację thrillera prawniczego, z przerażającą i niebezpieczną Annapurną w tle. Och, no i nieco mamihlapinatapai, ale też bez przesady, bo Chyłka to Chyłka, a Zordon to Zordon. Mamy Joannę niepewną jutra, bo przecież może być chora, a to wszystko przez własną głupotę. Nic, tylko czytać. 500 stron mija w mgnieniu oka.

Z minusów - przez moment miałam wrażanie, że autor nieco się zagalopował, powierzył Joannie zadanie niemożliwe do wykonania. Chcąc nie chcąc, nasza ulubiona bohaterka jest tylko wredną prawniczką o dobrym sercu, a nie Iron Manem. Wybaczam jednak tę odrobinę science fiction. Kontratyp zafundował taką huśtawkę emocjonalną, że nie mam sił marudzić.

Ach, no i standardowo, nie sposób nie wspomnieć o zakończeniu. Nie od dziś wiemy, że wystarczą trzy ostatnie zdania, by człowiek miał kaca książkowego. Tak było i tutaj, bez wątpienia. Jak Pan tak może, Panie Mróz!

Czytajcie!

<P.S. Gdzieś tam we wszechświecie krążą pogłoski, że będzie okazja do posłuchania dobrej muzyki. Ale cśśśś...>

Jak szybko pochłonęłam tę książkę!

(Opinię piszę przy założeniu, że jej odbiorca czytał poprzednie tomy. Jeśli nie - proszę, nie czytaj dalej, by nie psuć sobie chyłkowo-zordonowej zabawy.)

Po lekturze poprzednich tomów serii, w których Remigiusz Mróz postanowił wylać na Joannę i Kordiana całe dostępne szambo świata, nieco obawiałam się tego, co mogło ich czekać w...