ZŁA SIĘ NIE ULĘKNĘ

Ilekroć sięgam po literaturę faktu stawiam wobec niej bardzo wysokie wymagania. Nie często zdarza mi się trafić na książkę, która jest nie tylko rzetelnym studium danego zagadnienia, ale i pasjonującą opowieścią. Te cechy posiada „Spowiedź polskiego kata” Jerzego Andrzejczaka wydana nakładem Wydawnictwa Aktywa w 2018 roku (wydanie drugie, poprawione i uzupełnione).

Trudno chyba o bardziej kontrowersyjny temat niż kara śmierci. Jej zasadność, sposób wykonywania i wszelkie moralne aspekty z tym związane. W Polsce ostatni wyrok śmierci wykonano w 1988 roku. Od tego czasu obowiązuje moratorium. Jak zabijano po polsku? Najpopularniejszym sposobem wykonywania wyroków w naszym kraju było powieszenie. Kim byli ludzie, którzy pociągali za ramię zapadni szubienicy? Autor dotarł do człowieka, który pełnił ponurą rolę ostatniego polskiego kata. Jaką drogę należy przejść, by stać się egzekutorem wyroków? Czy kat mógł odmówić wykonania egzekucji? Jak czuł się człowiek, który przez wiele lat swojej pracy zabił kilkudziesięciu ludzi?

Jerzy Andrzejczak przeprowadził serię rozmów z mężczyzną, który jako ostatni w Polsce pełnił funkcję kata. Jaki obraz wyłania się z tych wywiadów? Kat to niepozorny człowiek. Ucieczką od moralnych obciążeń stał się dla niego alkohol. Co wyznał podczas swoistej spowiedzi jaką były dla niego rozmowy z Andrzejczakiem? Treść tych rozmów to rzeczowy dokument. Próba zrozumienia, co powodowało człowiekiem podejmującym się takiego zadania. I próba zrozumienia przyzwolenia na przemoc. Autor umiejętnie wplata między zapis swoich rozmów z katem historię prawa i stosowania kary śmierci na przestrzeni dziejów. To kompletna, dobrze zobrazowana i sumiennie przedstawiona historia sięgająca starożytności. Wędrujemy poprzez kolejne wieki w mrocznym cieniu szubienic i gilotyn. Poznajemy historię tortur, dawnych sądów i podążamy tropami najbardziej znanych złoczyńców. Śladami minionych epok możemy wytworzyć sobie obraz narastającej brutalności społeczeństw. Niejednemu czytelnikowi ciarki przejdą po plecach, gdy zagłębi się w te makabryczne opowieści i pojmie jak niedawno jeszcze pokutowała zasada „oko za oko, ząb za ząb”. Jerzy Andrzejczak wykonał imponującą pracę badając materiały dotyczące egzekucji wykonywanych na terenie całej Europy, Ameryki Północnej, a nawet Azji, na przestrzeni kilku wieków. W swojej książce, trudne i czasem ciężkie do objęcia umysłem zagadnienia, przedstawia w sposób przystępny i sugestywny. „Spowiedź polskiego kata” to nie tylko wstrząsająca relacja historii kary śmierci, ale i opowieść, która intryguje i chwyta w swe szpony. Napisana pełnym swady językiem jest zarówno poruszającym dokumentem jak i pochłaniającą lekturą.

Kilkaset lat historii ludzkości, ewoluujących cywilizacyjnie i mentalnie społeczeństw, a to wszystko w cieniu makabry. Zbrodnia towarzyszy ludziom od zarania dziejów. Morderstwa, kradzieże, gwałty szokują, wzbudzają skrajne emocje. Nie ma na naszym globie ziemi, na której nie zagościłoby okrucieństwo. Pierwotny strach przed bólem, krzywdą i śmiercią. Pokutujące zabobony, przerażające praktyki i dążenie do sprawiedliwości – to wszystko serwuje nam Jerzy Andrzejczak w swojej jakże wnikliwej i dopracowanej książce. Bez względu na to jaki ktoś ma stosunek do kary śmierci powinien zapoznać się z tą pracą. Jest to wstrząsające studium przemocy i zła. Na całym świecie wciąż w wielu krajach wykonuje się egzekucje. W imię wspólnego dobra. W imię sprawiedliwości jedni ludzie drugim odbierają ich podstawowe, niezbywalne prawo. Prawo do życia. Czy w XXI wieku istnieje uzasadnienie dla kary śmierci? Na to pytanie każdy powinien odpowiedzieć sobie sam na podstawie swoich doświadczeń, wiedzy, przekonań i sumienia. Autor stawia pytania, które pewnie jeszcze przez kolejne stulecia nie stracą na aktualności. Pomaga nam poznać wiedzę mało dostępną, wstydliwą, zakrawającą na tabu.

Kim był kat? Ile zarabiał? Dlaczego zasłaniał twarz? Czy kat miał piękne sny? „Spowiedź polskiego kata” to bardzo mocna, interesująca i pełna wstrząsających zapisów lektura. Napisana inteligentnie i z dużą wprawą. Nosi posmak zakazanego owocu. To opowieść o ludziach i ich słabościach. Próba odnalezienia prawdy w odmętach brudu. Mądrze opowiadająca o zbrodni, strachu i śmierci. Nie jest moralizatorska, nie narzuca gotowych odpowiedzi. Otwiera oczy i daje szansę zgłębienia jakże mrocznego, a jednocześnie fascynującego tematu.

Myślę, że moralny kres ludzkości nastąpi, gdy oswoimy zło. Wtedy, kiedy ono przestanie wywoływać w nas emocje. Gdy nie będzie już budzić sprzeciwu i gniewu. W momencie kiedy zło i przyzwolenie na nie staną się naszymi nieodłącznymi towarzyszami. Polecam „Spowiedź polskiego kata” osobom lubiącym literaturę faktu pełną ciekawostek, przystępną i kompetentnie opracowaną. A także wszystkim, których pociąga mroczna historia przemocy. To książka, która dociera do trzewi, pali, pozostawia piętno. Bardzo szczegółowo opracowana i pełna zaskakujących faktów.. Diabelska ocena to 5. Diabeł poleca.

ZŁA SIĘ NIE ULĘKNĘ

Ilekroć sięgam po literaturę faktu stawiam wobec niej bardzo wysokie wymagania. Nie często zdarza mi się trafić na książkę, która jest nie tylko rzetelnym studium danego zagadnienia, ale i pasjonującą opowieścią. Te cechy posiada „Spowiedź polskiego kata” Jerzego Andrzejczaka wydana nakładem Wydawnictwa Aktywa w 2018 roku (wydanie drugie, poprawione i...